Πρέπει να γίνει κατανοητό στα πλατιά λαϊκά στρώματα ότι για τη συγκυβέρνηση, στις σημερινές συνθήκες της παρατεταμένης και οξύτατης οικονομικής κρίσης, η διάσωση του καπιταλισμού - γιατί περί αυτού πρόκειται και όχι της... σωτηρίας του έθνους - απαιτεί ολοκληρωτικό τσάκισμα του λαού. Αυτό υποκρύπτουν οι φράσεις από επίσημα κυβερνητικά χείλη για «αλλαγή του παραγωγικού προτύπου της χώρας», «να γίνει η Ελλάδα χώρα παραγωγής διεθνών εμπορευσίμων αγαθών μέσω της ενίσχυσης των επενδύσεων και περιορισμού της κατανάλωσης». Απαιτούν, δηλαδή, εργαζόμενους που θα έχουν χάσει το μισό βιοτικό τους επίπεδο, σε σχέση με το πολύ πρόσφατο 2009 (περιορισμός της κατανάλωσης) και πολύπλευρη ενίσχυση του κεφαλαίου, στο οποίο ανατίθεται ο ρόλος να κάνει τη χώρα ανταγωνιστική... Η βαθιά ταξική λογική τους οδηγεί ακριβώς εκεί. Στην καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία, παράλληλα με τον πλούτο που θα συσσωρεύει στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, θα εξαπλώνει τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση στην πλευρά των εργατών.
Η κοινωνία των εξαθλιωμένων εργατών και μεγιστάνων του πλούτου κεφαλαιοκρατών χτίζεται μέρα με τη μέρα, από τη σημερινή συγκυβέρνηση, την προηγούμενη από αυτή, την προ-προηγούμενη και πάει λέγοντας. Δομικά στοιχεία, τα μνημόνια που υπέγραψαν με το διεθνές κεφάλαιο προκειμένου ο ελληνικός καπιταλισμός να σταθεί στα πόδια του. Μνημόνια - μοχλοί αντεργατικών αναδιαρθρώσεων για φτηνή εργατική δύναμη που γίνονται προαπαιτούμενα για τη δανειοδότηση. Για να ληφθεί η νέα δόση του δανείου, πρέπει να γίνουν οι ακόλουθες έξι - επτά προαπαιτούμενες ενέργειες.
Ας δούμε λοιπόν τι θα πρέπει να κάνει η συγκυβέρνηση τις επόμενες 10 μέρες, ως την 21η Γενάρη, οπότε και πρόκειται να πραγματοποιηθεί το επόμενο Γιούρογκρουπ.
Και το τελευταίο μέτρο αφορά στην κύρωση με νόμο των επαίσχυντων Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, στις οποίες με τόση ευκολία κατέφυγε η συγκυβέρνηση τον προηγούμενο Νοέμβρη, για να αποδειχτεί στην πράξη ότι η Βουλή, η αποκαλούμενη και από την αστική ρητορική «ναός της δημοκρατίας», παρακάμπτεται με συνοπτικές διαδικασίες από εκείνους που την υμνούν και δοξάζουν, ακόμα και όταν η κυβερνητική πλειοψηφία στη λήψη αποφάσεων θεωρείται δεδομένη.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου τακτοποιήθηκαν «εκκρεμή θέματα» για καμιά δεκαριά υπουργεία. Το σύνολο σχεδόν της συγκυβέρνησης. Με τον πραξικοπηματικό αυτό τρόπο προώθησαν τη σιδηρά περίφραξη των δαπανών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης (υπουργεία, ΟΤΑ, ΟΚΑ, νοσοκομεία, άλλοι φορείς κ.λπ.), ώστε να διασφαλίσουν την περαιτέρω συρρίκνωση των δαπανών έως το 2020 και βλέπουμε... Ολοι αυτοί οι φορείς μπαίνουν σε καραντίνα, δεδομένου ότι, αν στους προϋπολογισμούς τους διαπιστωθεί υπέρβαση δαπανών, άνω του 10% για δύο συνεχόμενα τρίμηνα, προβλέπεται η τοποθέτηση επόπτη σε κάθε υπουργείο, ο οποίος θα υπάγεται απευθείας στον υπουργό Οικονομικών, παρακάμπτοντας κάθε άλλη ιεραρχία, ενώ ο φορέας τίθεται σε «πρόγραμμα εξυγίανσης».
Τοποτηρητές μπαίνουν και στους ΟΤΑ, με τη δημιουργία στο υπουργείο Εσωτερικών Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας, με σκοπό την παρακολούθηση σε μηνιαία βάση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού των ΟΤΑ και των νομικών προσώπων. Σε περίπτωση που σημειωθούν αποκλίσεις από τους στόχους για δύο συνεχόμενα τρίμηνα, προβλέπεται η αυτόματη λήψη μέτρων, όπως η επιβολή υποχρεωτικών μετατάξεων προσωπικού, η αύξηση των ιδίων εσόδων, η αύξηση του ανώτατου συντελεστή επιβολής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας μέχρι και 3 τοις χιλίοις.
Επιχειρήθηκε επίσης η παράκαμψη των δήμων για την προώθηση του μέτρου της διαθεσιμότητας 25.000 δημοσίων υπαλλήλων για το 2013 - ουσιαστικά βρίσκονται στα πρόθυρα της απόλυσης - στην προοπτική της «απομάκρυνσης» 150.000 εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έως το 2015.
Οι πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις επεκτείνονται και στο χώρο της Παιδείας, με την εξίσωση των κολεγίων με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, στην προοπτική της περαιτέρω εμπορευματοποίησης της εκπαιδευτικής δραστηριότητας.