Ο πλούτος της λαϊκής δημιουργίας, της τέχνης που εμπνεύστηκε από τη ζωή και τους αγώνες της εργατικής τάξης, «δεμένα» με τη σημερινή πραγματικότητα και την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, το μεράκι των νέων δημιουργών είναι τα υλικά που συνθέτουν τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής Φεστιβάλ του ΚΣ της ΚΝΕ. Ο Γενάρης σηματοδότησε την έναρξη των θεματικών εκδηλώσεων της ΚΝΕ ανά μήνα, με την καπιταλιστική κρίση και τον δανεισμένο από το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος τίτλο «Η επιδημία της υπερπαραγωγής». Προβλήθηκαν ταινίες με περιεχόμενο βγαλμένο από την πραγματικότητα των λαϊκών στρωμάτων, αναδείχτηκαν προοδευτικά μουσικά και λογοτεχνικά έργα, «άνοιξαν» ζητήματα που αφορούν στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών έξω από τα όρια του συστήματος, για τη δημιουργία ελεύθερων ανθρώπων.

Η δραστηριότητα που αναπτύσσεται μετά τη δημιουργία της Επιτροπής Φεστιβάλ, με στόχο μια διαρκή πολιτιστική παρέμβαση, έρχεται να στηρίξει την πολιτική δουλειά με τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στα οποία απευθύνεται η ΚΝΕ. Στην κατεύθυνση της ανάδειξης των προβλημάτων, τη διάλυση κάθε αυταπάτης που σπέρνει το σύστημα για τη θέση τους στην κοινωνία, την καλλιέργεια της περηφάνιας για την τάξη τους με την ανάδειξη και της τέχνης που γεννήθηκε από αυτή, την καλλιέργεια της φλόγας του αγώνα για όσα δικαιούνται.

Ανοίγει μέτωπο στο «φτηνό» πολιτισμό που στόχο έχει να πουλήσει αλλά και να παρέμβει στις συνειδήσεις για να τις κοιμίσει, να τις υποτάξει στα μέτρα του συστήματος. Στέκεται απέναντι στα μεγαθήρια και στους χορηγούς που διαχειρίζονται τον πολιτισμό.

Απευθύνεται στους νέους και νέες καλλιτέχνες, που πνίγονται από την ασφυκτική παρέμβαση των μονοπωλίων, των εταιρειών, των χορηγών και των κυκλωμάτων, καλώντας τους να αγκαλιάσουν την προσπάθεια. Να προχωρήσουν μαζί στη δημιουργία μιας νέας γενιάς ταλαντούχων καλλιτεχνών, στρατευμένων στην υπόθεση της εργατικής τάξης.

Η εκδήλωση που είναι προγραμματισμένη να παρουσιαστεί αύριο, Δευτέρα, είναι ενδεικτική του περιεχομένου της παρέμβασης της Επιτροπής Φεστιβάλ, με παρουσίαση του θεατρικού έργου «Η πτώση και άνοδος του κυρίου Γκρόσαπ» και αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι. Οπως και οι υπόλοιπες δραστηριότητες, χωρίς να αφήνουν τη σκληρή πραγματικότητα έξω από την πόρτα τους, αναδεικνύουν πλευρές της με όπλο την τέχνη, προτείνουν τη διασκέδαση που δεν είναι εκτόνωση και φυγή.

Η Επιτροπή Φεστιβάλ άντλησε τον τίτλο της εκδήλωσης από το «τραγούδι της σούπας» του Μπ. Μπρεχτ: «Οταν για να βρεις δεν υπάρχει πια καμιά δουλειά πρέπει ν' αντισταθείς! Πρέπει ολάκερο το κράτος τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρεις. Μέχρι να γίνεις του εαυτού σου εργοδότης».

Θα παρουσιαστεί το θεατρικό έργο «Η πτώση και η άνοδος του κ. Γκρόσαπ», που έγραψε και ερμηνεύει η Θεατρική Ομάδα Εργαζομένων, Φοιτητών, Ανέργων, βασισμένη στην ιστορία από το βιβλίο «Η άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ», των Ρίτσαρντ Ο. Μπόγιερ - Χέρμπερτ Μ. Μόρε. Το έργο αναδεικνύει τη δράση του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού 1929 - 1933 και κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή», αποτελώντας και κίνητρο για τη μελέτη της ιστορίας του εργατικού κινήματος. Τόσο το βιβλίο όσο και το έργο που θα παρουσιαστεί, οδηγούν στη διαπίστωση της δύναμης της ταξικής αλληλεγγύης στους αγώνες ενάντια στους καπιταλιστές, με ανεβασμένες μορφές πάλης, τη στιγμή που κράτος και καπιταλιστές χτυπούν ενιαία τους απεργούς εργάτες ακόμη και με τα όπλα. Ετσι, το «όλοι για έναν και ένας για όλους» γίνεται πράξη στην κλιμάκωση της ταξικής πάλης που φέρνει και νικηφόρα αποτελέσματα.

Στο παραπάνω σκηνικό μεταφέρει η ιστορία του κ. Γκρόσαπ. Με δραματοποιημένα αποσπάσματα, προβολή βίντεο, σκηνοθετικές παρεμβάσεις, η ομάδα αποδίδει το πλαίσιο της εποχής εκείνης, την πορεία ενός ανθρώπου από τη «σταθερή» δουλειά και «ασφάλεια», στην απόλυση, στην απόγνωση, στην αναπόφευκτη σύγκρουση με το σύστημα, στην αλληλεγγύη και την ταξική πάλη. Στη συνειδητοποίηση ότι «ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κατορθώσει τίποτα μόνος του». Στη διαπίστωση ότι: «Ενιωθε πως είχε βγει από τη φυλακή του απομονωμένου εαυτού του. Τώρα πια δεν καθόταν σπίτι όλη μέρα. Ερχονταν στιγμές, στις πικετοφορίες ή όταν μαχόταν με την αστυνομία καθώς βοηθούσε να μεταφερθούν μέσα τα έπιπλα κάποιου άλλου, που παραξενευόταν για το πόσο κλειστός άνθρωπος υπήρξε κάποτε. Και δεν ήταν, φυσικά, διασκεδαστικό. Αναπτυσσόταν μέσα από τις αντιξοότητες και το ίδιο έκανε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας...».

Η Ομάδα Εργαζομένων, Φοιτητών, Ανέργων αποτελείται στη συντριπτική πλειοψηφία της από ερασιτέχνες καλλιτέχνες, φτιάχτηκε με πρωτοβουλία της ΚΝΕ και ήδη έχει εμφανιστεί σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, εκδηλώσεις κ.α., αποσπώντας θετικές εντυπώσεις. Το συγκεκριμένο έργο την ένωσε από την αρχή. Τα ίδια τα μέλη της ομάδας ξεχώρισαν από το βιβλίο τη συγκεκριμένη ιστορία, αυτοσχεδίασαν πάνω στην ιστορία και από αυτούς τους αυτοσχεδιασμούς προέκυψε μετά από δύο μήνες και το κείμενο του έργου.

«Επιλέχτηκε το συγκεκριμένο έργο καθώς, παρόλο που μιλά για την κρίση στις ΗΠΑ την περίοδο του 1929 - 1933, έχει μεγάλη συνάφεια και σχέση με το σήμερα», λέει στον «Ρ» η Θαλασσιά Αντωνοπούλου, μέλος της ομάδας. Οπως σημειώνει, «η ιστορία μιλά για έναν εργάτη με μικροαστική αντίληψη που και μετά την απόλυσή του και ενώ τον προσεγγίζουν οι κομμουνιστές, οι αντίστοιχες λαϊκές επιτροπές που στήνονταν τότε και απέτρεπαν κατασχέσεις σπιτιών, αυτός επιμένει να ταυτίζει το δικό του συμφέρον με αυτό του αφεντικού του». Η ομάδα επέλεξε να αναδείξει και άλλες πλευρές της κύριας ιστορίας, όπως αυτή της κόρης που παντρεύεται απεργοσπάστη και του γιου του κ. Γκρόσαπ που δουλεύει στις φυτείες, προσπαθεί να αποτρέψει από τη ρατσιστική αντίληψη τον πατέρα του, που εντάσσεται στο κίνημα.

Το έργο έχει φιλοξενηθεί σε εκδήλωση για τον αγώνα των χαλυβουργών, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα (όπου ως σκηνή χρησιμοποιήθηκε μία επιφάνεια κοπής μετάλλου) και σε άλλους χώρους, με την παράσταση να προσαρμόζεται ανάλογα. Αλλωστε, τα σκηνικά είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να «ανταποκρίνονται» στη μεταφορά της παράστασης σε διαφορετικούς χώρους. Το σπίτι μετατρέπεται σε λεωφορείο, μετά σε ενεχυροδανειστήριο και γραφείο πρόνοιας κ.ο.κ. Στα σκηνικά, στη μουσική και το μακιγιάζ του έργου συμμετέχουν και επαγγελματίες καλλιτέχνες. Το έργο ξεκινά με βίντεο από «Τα φώτα της πόλης» του Τσ. Τσάπλιν και κλείνει με αφιέρωμα στον αγώνα των χαλυβουργών.

Το μουσικό κομμάτι της εκδήλωσης είναι έργο της ομάδας λαϊκού - ρεμπέτικου, που λειτουργεί στο πλαίσιο των καλλιτεχνικών ομάδων της ΚΝΕ. Η ομάδα αποτελείται από νέους που αφιερώνουν κομμάτι από τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο στη μουσική. Αποτελείται από φοιτητές, εργαζόμενους και νέους επαγγελματίες μουσικούς που γνωρίζουν από πρώτο χέρι και τις συνθήκες στις οποίες καλείται σήμερα να ζήσει κάποιος από την τέχνη του, σε συνθήκες κρίσης, με τα χαμηλά μεροκάματα, τη μαύρη εργασία και την προβολή συγκεκριμένων ειδών μουσικής.

Η ομάδα της ΚΝΕ έχει επιλέξει από τον πλούτο της γνήσιας λαϊκής δημιουργίας, που άντλησε έμπνευση από τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού, τη φτώχεια, την ξενιτειά, όπως σημειώνει στον «Ρ» ο Μπ. Λομποτέσης, μέλος της. Η σχέση του λαϊκού τραγουδιού με την εργατική τάξη, το πώς τραγουδήθηκαν τα μεγάλα πολιτικά - ιστορικά γεγονότα του τόπου μας, η ανανέωση της θεματολογίας του ανάλογα με τις φάσεις της ταξικής πάλης, το έχουν κάνει αγαπητό και διαχρονικό. Κεντρικοί ήρωες του λαϊκού τραγουδιού στη δεκαετία του '30 ήταν από τη μια ο ρεμπέτης και από την άλλη ο εργάτης. Στη δεκαετία του '40 ο αντάρτης, στη δεκαετία του '50 ο μετεμφυλιακός κυνηγημένος άνθρωπος, ενώ στη δεκαετία του '60 ο εργάτης και ο μετανάστης.

Η εκδήλωση θα φιλοξενηθεί στις «Μουσικές Διαδρομές» (Πατησίων 208, στάση Καλλιφρονά).