Αγωνιστικό κάλεσμα στους Συλλόγους ΔΕΠ απευθύνει η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση, στην ανακοίνωσή της μετά το 11ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ. Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι το συνέδριο «πραγματοποιήθηκε μέσα σ' ένα κλίμα όπου κυριάρχησαν λεκτικές αντιπαραθέσεις και διαξιφισμοί στη λογική της "φιλοκυβερνητικής" ή "αντικυβερνητικής" τοποθέτησης χωρίς να θίγονται από τις άλλες παρατάξεις τα αίτια, ο χαρακτήρας και οι επιπτώσεις των αναδιαρθρώσεων».

Οπως σημειώνεται «με ευθύνη του προεδρείου της απερχόμενης διοίκησης (ΚΙΠΑΝ/ΑΡΜΕ/ΑΣΚΕΥ), δεν παρουσιάστηκε απολογισμός δράσης, παρά μόνο ένα κείμενο των τριών παρατάξεων και αυτό στο τέλος της σχετικής συζήτησης. Δεν παρουσιάστηκε ούτε έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής, επειδή, όπως αποκαλύφθηκε στη συζήτηση, οι τρεις της διοίκησης δε συμφωνούσαν στον οικονομικό απολογισμό.

Οι παρατάξεις που αποτελούσαν το απερχόμενο προεδρείο έδωσαν ρεσιτάλ στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Κατέθεσαν για μια ακόμη φορά τα διαπιστευτήριά τους, τονίζοντας ότι η επικράτησή τους αποτελεί την εγγύηση για τη συνέχιση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Θέλοντας να εκφράσουν την κατηγορία συναδέλφων που βλέπουν στο νέο νόμο πλαίσιο την ευκαιρία ανάδειξής τους με επιχειρηματικά, μη ακαδημαϊκά κριτήρια, υπεράσπισαν με πάθος τις θεσμικές αλλαγές, στηρίζοντας με κάθε μέσο την περαιτέρω διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου.

Η ΚΙΠΑΝ, μάλιστα, έφτασε στο σημείο να διαλύσει το συνέδριο, θέτοντας ζήτημα απαρτίας για να μη συζητηθούν ψηφίσματα που είχε καταθέσει η ΔΗΠΑΚ (για το άσυλο και τον αυταρχισμό, για τα μισθολογικά, για τα συγγράμματα και για το "ΑΘΗΝΑ"), προφανώς επειδή δεν είχε επιχειρήματα για να τα αντικρούσει.

Οι παρατάξεις Συσπείρωση, Δίκτυο και τα "ενωτικά" σχήματα από ΑΕΙ της Αθήνας (Φιλοσοφική, ΦΜΣ, ΕΜΠ) εμφανίστηκαν ενιαία με επωνυμία "Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων". Κατέθεσαν σχέδιο δράσης που δεν περιείχε κανένα πολιτικό σκεπτικό, αλλά έθετε μόνο στόχους (δημόσιο πανεπιστήμιο, αποκλειστική απασχόληση, κατάργηση των νόμων 4009 και 4076 κ.ά.) σε μια προφανή προσπάθεια να χωρέσουν σ' αυτό όλοι οι "καλοί".

Οι γενικόλογες αναφορές τους δεν συνιστούν σε καμία περίπτωση πραγματική αντιπαράθεση στη σαρωτική ιδεολογικοπολιτική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, αντίθετα, σπέρνουν αυταπάτες, βοηθούν την ανάπτυξη ηττοπαθών αντιλήψεων και συμβιβαστικών λογικών. Παρουσιάστηκαν ως εκφραστές της Πανελλαδικής Συνάντησης Συλλόγων ΔΕΠ, μετατρέποντάς την έτσι σε παράταξη».

Στην ανακοίνωση τονίζεται πως «η ΔΗΠΑΚ τόνισε για μια ακόμα φορά ότι, όσο αποτρόπαια και αν είναι τα σχέδια της πλουτοκρατίας για τα Πανεπιστήμια, δεν είναι παρά ένα κομμάτι της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής. Κατά συνέπεια, η πάλη του ΔΕΠ δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν δεν συνδέσει το τι γίνεται μέσα στα Πανεπιστήμια με όσα γίνονται έξω από αυτά και δεν τα αντιμετωπίσει ενιαία. Δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν δεν εδραιώσει συμμαχίες με τους φοιτητές, τους άλλους εργαζομένους στο Πανεπιστήμιο, το ευρύτερο λαϊκό κίνημα».

Η ΔΗΠΑΚ επισημαίνει ότι «τα αποτελέσματα των εκλογών για τη Διοικούσα Επιτροπή δείχνουν ότι ο συσχετισμός δυνάμεων δεν άλλαξε σε σχέση με το προηγούμενο συνέδριο και, σε κάθε περίπτωση, είναι αρνητικός. Ετσι δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι η νέα διοίκηση θα εκπροσωπήσει αυτούς τους συναδέλφους που θεωρούν τον εαυτό τους πάνω απ' όλα πανεπιστημιακό δάσκαλο και ερευνητή. Αναγκαστικά το βάρος αυτό πέφτει στους Συλλόγους».

Υπογραμμίζει ότι «απαιτεί πρώτα απ' όλα ανασύνταξη του κινήματος του ΔΕΠ. Να ξεπεραστεί το πνεύμα αναμονής και απάθειας, κάθε συνάδελφος από αυτούς που δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως εκκολαπτόμενο επιχειρηματία να μπει στη δράση. Να απαιτήσει επιστημονικό σχεδιασμό και κεντρικό προγραμματισμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης που θα στηρίζει την οικονομική, κοινωνική, επιστημονική, μορφωτική ανάπτυξη της χώρας και θα στοχεύει στην κάλυψη των διαρκώς αυξανόμενων αναγκών του ελληνικού λαού».