Η μακροχρόνια πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, που έπληξε τα λαϊκά εισοδήματα, έστειλε στην αγκαλιά των τραπεζών εκατοντάδες χιλιάδες νέους πελάτες, οι οποίοι προσπάθησαν να αντισταθμίσουν τη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου με πλαστικό χρήμα. Αδιάψευστος μάρτυρας τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας για τις πιστωτικές κάρτες και τα διάφορα δάνεια που χορήγησε η ίδια. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, στο τέλος του 2000 οι κάτοχοι πιστωτικών καρτών της Εθνικής έφτασαν στις 630 χιλιάδες από 330 χιλιάδες στα τέλη του 1998, αυξήθηκαν δηλαδή σε ποσοστό μεγαλύτερο από 90%. Ταυτόχρονα οι απαιτήσεις της (δηλαδή τα δάνεια που είχε χορηγήσει) από τη συγκεκριμένη κατηγορία πελατείας έφτασαν σε 180 δισ. δρχ., παρουσιάζοντας ετήσια αύξηση κατά 50% (!). Είναι γνωστό ότι ο δανεισμός αυτής της μορφής είναι και ο πλέον επαχθής καθώς τα επιτόκια φτάνουν σε 16% και είναι τα υψηλότερα από κάθε άλλη κατηγορία.

Εξίσου αποκαλυπτικά της ζοφερής για τους εργαζόμενους πραγματικότητας είναι και τα στοιχεία για τα καταναλωτικά δάνεια: Μέσα στο 2000 οι νέοι δανειολήπτες της Εθνικής έφτασαν τις 339 χιλιάδες (από 205 χιλιάδες το 1999), δηλαδή μέσα σ' ένα χρόνο παρουσίασαν ρυθμό αύξησης μεγαλύτερο από 65%. Οι εκταμιεύσεις καταναλωτικών δανείων στη διάρκεια του 2000 έφτασαν σε 173,5 δισ. δρχ. από 106,9 δισ. το 1999 με άνοδο 62,3%.

Τέλος, τα στεγαστικά δάνεια στις 31-12-2000 διαμορφώθηκαν σε 1,261 τρισεκατομμύρια δραχμές με ετήσια αύξηση 17,2%. Η Εθνική Τράπεζα εκτιμά το μερίδιο αγοράς της στη «λιανική τραπεζική» σε περίπου 40%, ποσοστό που, σύμφωνα με την ίδια, βρίσκεται σε αντιστοιχία με το μερίδιο αγοράς που κατέχει στο σύνολο των καταθέσεων. Σε σύγκριση με τα συγκεντρωτικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, προκύπτει ότι το μερίδιο της Εθνικής στη στεγαστική πίστη είναι 48% και στα καταναλωτικά δάνεια 11,8%. Πάντως τα τελευταία χρόνια το μερίδιό της στα στεγαστικά δάνεια παρουσιάζει μείωση, καθώς στο συγκεκριμένο τομέα έχουν εισέλθει και άλλες τράπεζες.