Η ιεραρχική διάταξη των υπολοίπων, θα μπορούσε να απεικονίζεται ως εξής: Στην απόλυτη πρωτιά, η πορτογαλική «ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ» του Μιγκέλ Γκόμεζ, ταινία δημιουργού, καθαρόαιμος κινηματογράφος τέχνης, έργο σπάνιου λυρισμού. Ερχεται κατόπιν η επανέκδοση μιας παρεξηγημένης Σοβιετικής κινηματογραφικής βερσιόν του «ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗ» του Θερβάντες από το 1957 σε σκηνοθεσία Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, με τον εκπληκτικού εκτοπίσματος Νικολάι Τσερκάσοφ (Ιβάν ο Τρομερός) στον ομώνυμο ρόλο. Στην τρίτη θέση, η χρήσιμη και επίκαιρη ταινία του Γκας Bαν Σαντ «Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ» με τον Ματ Ντάμον. Εικονογραφεί ρεαλιστικά την τακτική των εκβιασμών μιας μεγάλης εταιρείας εξόρυξης φυσικού αερίου σε ξεκληρισμένους φτωχούς Αμερικάνους αγρότες, ώστε να πάρει τη γη τους σε εξευτελιστική τιμή. Λίγο πριν το τέλος κατατάσσεται η άρτια τεχνικά, βραβευμένη με το Α΄ Βραβείο του τελευταίου φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δανέζικη «καταψυγμένη» «ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ» του Τομπίας Λίντχολμ και τέλος η εφηβική -με αντιστοιχίες στο πνεύμα της Sagaτου Twilight- «ΟΜΟΡΦΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ» του Ρίτσαρντ Λα Γκραβενέζε.