Σε πραγματική Πυθία έχει εξελιχθεί για την ΕΕ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, «αν δεν το πάει για βροχή θα κάνει καλοκαίρι...».

Σκόπιμη η θολούρα της τοποθέτησής του ότι «με την ΕΕ είμαστε αλλά όχι και πάση θυσία». Τοποθετείται έτσι για να πιάσει στασίδι μπας και επωφεληθεί από την ενισχυμένη αμφισβήτηση και τη διάλυση ορισμένων αυταπατών γι' αυτήν τη διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση, την οποία όχι μόνο δεν πολέμησε, όχι μόνο δεν αμφισβήτησε, αλλά στήριξε, λιβάνισε και εξύμνησε διαχρονικά.

Αλλά και για το ΝΑΤΟ, σε εφ' όλης της ύλης συνέντευξη που έδωσε για τις Ενοπλες Δυνάμεις και την εξωτερική πολιτική, στο site «On Alert», για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται.

Σε αυτήν τη συνέντευξη, το πρόβλημα στις Ενοπλες Δυνάμεις, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α. Τσίπρα, δεν είναι ότι αποτελούν μηχανισμό καταστολής, δεν είναι πρόβλημα το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, η πρόσδεσή τους στη ΝΑΤΟική πολεμική μηχανή και την ΕΕ, αλλά τα «στεγανά του στρατεύματος».

Λέει συγκεκριμένα: «Δεν μπορούμε να συζητάμε για τα σημερινά προβλήματα της Αμυνας χωρίς να αναζητήσουμε τη μήτρα που τα γέννησε. Κι αυτή η μήτρα είναι τα "στεγανά". Αυτό το "θεσμικό τείχος" που, απέξω αποκλείει - ακόμα και στο κοινοβούλιο - την πρόσβαση στο εσωτερικό της Αμυνας...» και ζητά άλλο μοντέλο βεβαίως στα πλαίσια του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Αλλωστε, το ΝΑΤΟικό μάθημά του το έχει μάθει καλά - προφανώς θα βοήθησαν και τα πρόσφατα ...εντατικά μαθήματά του στην Ουάσιγκτον...

Λέει, επίσης, ο Α. Τσίπρας: «Είναι πλέον καιρός να μιλήσουμε για ΕΔ Νέου Τύπου, μικρότερου σχήματος και υποδομών, υψηλής αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας, με έμφαση στους ποιοτικούς δείκτες και μικρότερου κόστους».

Και συνεχίζει: «Η δομή, η διάταξη και ο εξοπλισμός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων χρειάζεται να επανεξεταστούν, με σκοπό την απεμπλοκή από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, την αποφυγή κάθε εμπλοκής σε διεθνείς διενέξεις που δε θίγουν την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας, την κατάργηση της λεγόμενης "διπλωματίας των εξοπλισμών" και την αύξηση της αμυντικής και αποτρεπτικής ισχύος με το λιγότερο δυνατό κόστος».

Δηλαδή, να απεμπλακούμε στα λόγια από το ΝΑΤΟ, αλλά το ΝΑΤΟικό δόγμα του να το εφαρμόσουμε πλήρως, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί στην ουσία τις ευέλικτες δυνάμεις τύπου ταχείας επέμβασης όσο και την πλήρη ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟικό επιθετικό δόγμα περί προληπτικού πολέμου (βλέπε Μπους), που σηματοδότησαν εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με την αναπροσαρμογή του αμυντικού δόγματος της χώρας και τη μετατροπή του από καθαρά «αμυντικό» σε «αμυντικό αποτρεπτικό», δικαιολογώντας τα εκστρατευτικά σώματα, τις κάθε είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου, βεβαίως, και του τσακίσματος του εργατικού λαϊκού κινήματος, στο οποίο το ΝΑΤΟ έχει ιδιαίτερη στόχευση και το περιλαμβάνει ανάμεσα στους προληπτικούς τους στόχους και μάλιστα στην πρώτη θέση.

Ολα τα παραπάνω είναι χρήσιμα σε όσους ορέγονται «αντιιμπεριαλιστικές συμμαχίες» του ΚΚΕ με σύμμαχο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εννοεί λέγοντας ιμπεριαλισμό τον μονοπωλιακό καπιταλισμό, αλλά και οι κούφιες αντιιμπεριαλιστικές ρητορείες του αποτελούν ΝΑΤΟικά κηρύγματα με «κάλυψη - απόκρυψη». Μήπως άραγε είναι κι αυτά τα κηρύγματα μέρος της Συμφωνίας ΣΥΡΙΖΑ - Καμμένου ή μήπως καλύτερα της συνεννόησης ΣΥΡΙΖΑ - κυβέρνησης Ομπάμα; Για την απλόχερη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στον Ομπάμα, μάλιστα ο βουλευτής του Τσακαλώτος χτες στη Βουλή παρέλειψε να κάνει την αυτοκριτική του, όπως έκανε έστω και φραστικά για τον άνεμο του Ολάντ ...που ποτέ δε φύσηξε υπέρ των λαών. Τυχαίο; Δε νομίζουμε...