Υπάρχει ένας ασφαλής τρόπος για την επιτυχία. Να τοποθετείς τον πήχη στο χαμηλότερο σημείο.

Αυτό κάνει και η Παγκόσμια Τράπεζα (ένας από τους τρεις πυλώνες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος), η οποία ασχολείται ειδικά με τις χώρες του λεγόμενου «τρίτου κόσμου».

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ) Τζιμ Γιονγκ Κιμ, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν της Ουάσιγκτον, έθεσε ως στόχο να εξαλειφθεί η «ακραία φτώχεια» στον πλανήτη ως το 2030 και να βελτιωθεί η κατάσταση των πιο ευάλωτων ανθρώπων στις αναπτυσσόμενες χώρες, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι για να εκπληρωθεί ο στόχος αυτός θα χρειαστούν «εξαιρετικές προσπάθειες» από μέρους της διεθνούς κοινότητας και επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης σε διεθνές επίπεδο.

Τι εννοεί με τον όρο «ακραία φτώχεια» ο κ. Κιμ;

Σε συνθήκες «ακραίας φτώχειας», λοιπόν, βρίσκεται ένας άνθρωπος που «ζει» με λιγότερο από 1,25 δολάριο την ημέρα!

Στο επίπεδο αυτό αποτίμησε η Παγκόσμια Τράπεζα την «ακραία φτώχεια». Ετσι, δηλαδή, που αυτός που έχει εισόδημα 2 δολάρια την ημέρα να είναι χορτασμένος και εύπορος...

Ο κ. Κιμ, λοιπόν, ζήτησε τη βοήθεια των 188 κρατών - μελών της ΠΤ, ώστε να πέσει το ποσοστό των ανθρώπων οι οποίοι ζουν με λιγότερο από 1,25 δολάριο την ημέρα από το 21% που είχε καταγραφεί το 2010 στο 3% το 2030. Ο αριθμός των ανθρώπων αυτών -1,2 δισεκ. το 2010 - οφείλει να μειωθεί σε περίπου 600 εκατ. ανθρώπους το 2030, που θα είναι το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού το 2030 κατά τις εκτιμήσεις αναλυτών της Παγκόσμιας Τράπεζας.