«Ολα τα είχε ο μπαχτσές, στην αντιμετώπιση του Κόμματος από τα αστικά ΜΜΕ(...) από κατασκευασμένα ψέματα και ανυπόστατα σενάρια, μέχρι συνειδητή διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ και των προσυνεδριακών ντοκουμέντων, για να τα φέρουν στα μέτρα της αντιΚΚΕ προπαγάνδας. Αν κάτι επιβεβαίωσαν οι δεκάδες σελίδες που έγραψαν για να ρίξουν λάσπη στο ΚΚΕ, είναι ότι η επιχειρηματολογία τους διαμορφώνεται σε ενιαίο κέντρο. Οτι τα αντιΚΚΕ επιτελεία στον αστικό Τύπο και το διαδίκτυο αλληλοτροφοδοτούνται, αξιοποιώντας σ' αυτό τους το έργο, εχθρούς και άσπονδους φίλους του ΚΚΕ (...) Η επίθεση αυτή θα συνεχιστεί με βεβαιότητα και μετά το Συνέδριο, με κλιμάκωση της προσπάθειας να συκοφαντηθεί το Κόμμα, αφού δεν μπόρεσαν να το σύρουν στη διαχείριση ή να το περιθωριοποιήσουν.

(...) Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα πονήματά τους (...) τα παραμύθια του Παπούλια από την "Εφημερίδα των συντακτών", που έβγαζε από την κοιλιά του μυθεύματα και ανύπαρκτους διαλόγους ανάμεσα σε στελέχη του ΚΚΕ, για να στοιχειοθετήσει -όπως έλεγε- κατάσταση φαγωμάρας στο Κόμμα; 'Η μήπως τα ρεπορτάζ της "Αυγής", που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τις αστικές εφημερίδες, στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν να προβάλουν στο ΚΚΕ τη σαπίλα των δικών τους κομμάτων, με τους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς και τα μαχαιρώματα, τη διαμάχη για τις καρέκλες (...) έφτασαν να αναγορεύσουν τους εαυτούς τους θεματοφύλακες της εσωκομματικής δημοκρατίας στο ΚΚΕ, ενώ ήταν από τους πρωτοστάτες στην προσπάθεια να διαλύσουν το Κόμμα το '90-'91.

(...) Ολους αυτούς, αστούς, οπορτουνιστές και τα Μέσα τους, τους μετράμε σαν αντίπαλους και δεν τους υποτιμάμε. Απαντάμε συντεταγμένα και με επιχειρήματα, χωρίς να υποστέλλουμε το μέτωπο απέναντί τους. Αποδείχνουμε με επιχειρήματα και με τη δύναμη της πολιτικής μας στο λαό πως στοχεύουν στη δική του συνθηκολόγηση, επειδή θέλουν να διαιωνίσουν ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι, που είναι στο χέρι της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να το ανατρέψουν, αρκεί οι ίδιοι να το αποφασίσουν και να παλέψουν γι' αυτό. Το ΚΚΕ βγαίνει από το 19ο Συνέδριο πιο ώριμο και δυναμωμένο, πιο ικανό να πρωταγωνιστήσει το επόμενο διάστημα στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, με όρους ρήξης και ανατροπής. Εχουμε εμπιστοσύνη στο λαό, πίστη στη δύναμή του. Με γερό ΚΚΕ, κόμμα παντός καιρού, είναι βέβαιο ότι ο αντίπαλος δε θα βρίσκει τόπο να σταθεί, όσα μέσα κι αν χρησιμοποιήσει» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).