Ετσι μετά την πρώτη του δήλωση, προχτές, ότι έδωσε εντολή στο ΣΕΠΕ να επιληφθεί του θέματος, χτες με δήλωσή του στο ΑΠΕ, είπε ότι με πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση και για την καταπολέμηση της παραβατικότητας «εισήχθη ο θεσμός της Οικονομικής Αστυνομίας». Κοροϊδεύει για δεύτερη μέρα ο υπουργός. Οσους νόμους και να ψηφίσουν, όσες υπηρεσίες και αν εμπλέξουν, τα γεγονότα βοούν. Και αυτά δείχνουν ραγδαία αύξηση της «μαύρης εργασίας», χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας. Η αδήλωτη εργασία ξεπερνά το 36% και ειδικά στους μετανάστες φτάνει το 45%. Αυτά όλα είναι γνωστά. Η κατάσταση αντί έστω να βελτιώνεται χειροτερεύει.

Ο λόγος είναι προφανής. Αυτό που λείπει πρώτα απ' όλα από την κυβέρνηση είναι η πολιτική βούληση για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Το αντίθετο. Τέτοιοι μηχανισμοί που εμφανίζονται ότι θα λύσουν το πρόβλημα που το γεννά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, στην ουσία θα συγκαλύπτουν και δεν θα δώσουν καμία θετική για τους εργαζόμενους λύση. Αλλωστε, η διαχρονική πολιτική των κυβερνήσεων έχει σαν αποτέλεσμα τη διαχρονική υποστελέχωση του ΣΕΠΕ, και την ανυπαρξία τεχνικής υποδομής και μέσων για την υπηρεσία. Πολιτική τους είναι η συγκάλυψη και η ανοχή της ασυδοσίας των εργοδοτών στο όνομα της «ανάπτυξης», της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας. Αυτή είναι η «αόρατη» μηχανή που γυρίζει τον τροχό της πιο σκληρής εκμετάλλευσης, που πυροδοτεί την εργοδοτική επιθετικότητα και οπλίζει το χέρι των κεφαλαιοκρατών. Σε όλα αυτά ομνύει η κυβέρνηση. Γιατί αυτά που συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν στη Μανωλάδα, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου - και μόνο η κορυφή - αυτών που διαδραματίζονται καθημερινά σε όλη τη χώρα.