Από τη διαδήλωση των ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ την Πρωτομαγιά του 2011

Οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας ολοένα υποβαθμίζονται για να στέλνεται πελατεία στις ιδιωτικές δομές και να κερδίζουν έδαφος στην «αγορά της Υγείας» οι επιχειρηματίες. Ετσι, το 2009 τα ιδιωτικά νοσοκομεία αποτελούσαν το 55% περίπου του συνόλου των νοσοκομείων και το 59% των θεραπευτηρίων στην Αττική. Με βάση στοιχεία του υπουργείου Υγείας του 2010, λειτουργούσαν 188 ιδιωτικά νοσοκομεία (γενικά, μαιευτήρια, ψυχιατρικά) και πάνω από 400 διαγνωστικά κέντρα.

Η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας αποτυπώνεται και στην αύξηση των ιδιωτικών νοσοκομειακών κλινών έναντι των δημόσιων:

• Το 2007 καταγράφηκαν 14.707 ιδιωτικές κλίνες σε σύνολο 53.888 όλης της χώρας (27,3%).
• Το 2008 σε σύνολο 53.652 κλινών οι ιδιωτικές ανέρχονταν σε 15.028 (28%).
• Το 2009 καταγράφηκαν 16.589 ιδιωτικές κλίνες σε σύνολο 54.704 (30,3%).
• Νέα «ανάσα» σε συνθήκες κρίσης προς τον ιδιωτικό τομέα δίνει η απόφαση των τελευταίων κυβερνήσεων για κατάργηση 774 κλινικών και τμημάτων, όπως και η κατάργηση 11.000 κρεβατιών σύμφωνα με τους νέους Οργανισμούς των δημόσιων νοσοκομείων.

Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή η δραστική υποχώρηση της κρατικής ευθύνης και χρηματοδότησης στην Υγεία. Πρόκειται για τον τομέα εκείνο που η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις θεωρούν προνομιακό για το ξεπέρασμα της κρίσης. Η κυβέρνηση δίνει κίνητρα για επενδύσεις μοστράροντας τη μείωση των μισθών και του μη μισθολογικού κόστους των εργαζομένων, δηλαδή τη μείωση και των κρατικών δαπανών για την Υγεία. Ετσι απομένει μεγαλύτερο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού για να δοθεί ως επιδοτήσεις, κίνητρα, «ζεστό χρήμα» στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οσο απαλλάσσεται το κράτος, τόσο επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά Ταμεία και οι ασθενείς - πελάτες. Είναι ενδεικτικό πως ο ΕΟΠΥΥ αγόρασε το 2012 υπηρεσίες Υγείας από ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα που κόστισαν 832 εκατ. και 432 εκατ. ευρώ αντίστοιχα (σ.σ. στοιχεία του ΕΟΠΥΥ). Σχεδόν όσο είναι το σημερινό έλλειμμά του!

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πρόσδεσης στην επιχειρηματική δραστηριότητα για παροχές που έπρεπε να παρέχονται δωρεάν από τις δημόσιες δομές Υγείας με ευθύνη του κράτους και όχι των Ταμείων. Εξάλλου οι επιχειρήσεις της Υγείας αντλούν τα έσοδά τους κατά 50% απευθείας από πελάτες, κατά 40% από τα ασφαλιστικά ταμεία, και κατά 10% από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Δηλαδή «χαρατσώνοντας» την τσέπη ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη και «αρμέγοντας» τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Στις ιδιωτικές κλινικές, ιδιαίτερα στις μικρές αλλά και σε μεγάλους ομίλους της Υγείας αφήνουν για πολλούς μήνες απλήρωτους τους εργαζόμενούς τους και τους δίνουν λίγα ευρώ κάθε φορά που, όπως ισχυρίζονται, τους πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ.

Κάθε φορά που έρχεται ο καιρός να βγάλουν τη μισθοδοσία των εργαζομένων τους, οι κλινικάρχες «κλαίνε» και θυμούνται πως δεν τους πληρώνει στην ώρα του ο ΕΟΠΥΥ. Ωστόσο όταν ιδρύθηκε ο Οργανισμός έκαναν μεγάλη προσπάθεια για να μπουν και να πάρουν τη «μερίδα του λέοντος». Γνώριζαν πως η ασκούμενη πολιτική και οι κατευθύνσεις της ΕΕ τους ευνοούν, καθώς κλείνουν δημόσια νοσοκομεία, εξειδικευμένα τμήματα, συρρικνώνονται και υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και έσπευσαν να εξασφαλίσουν πελατεία καλύπτοντας το κενό. Επίσης η επιχειρηματική λειτουργία και των δημόσιων δομών Υγείας με ενιαίες τιμές και ενιαίους κανόνες λειτουργίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα τούς ευνοεί. Ετσι, για παράδειγμα, αφού επιβλήθηκε στα δημόσια νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας το 5ευρω εισιτήριο, ο όμιλος «Euromedica» ανακοίνωσε στη Θεσσαλονίκη Τμήμα Εξωτερικών Ιατρείων με 5ευρω για τους ασφαλισμένους, ευελπιστώντας να τραβήξει αυτός την πελατεία...

Μεγάλα οφέλη έχουν αποκομίσει οι επιχειρηματίες της Υγείας και από τον Κανονισμό Παροχών του ΕΟΠΥΥ που επιβάλλει και διευρύνει τις απευθείας πληρωμές των ασφαλισμένων: Μόνο από το Νοέμβρη του 2012 που εφαρμόστηκε ο τελευταίος Κανονισμός Παροχών του ΕΟΠΥΥ οι συμβεβλημένες ιδιωτικές κλινικές παίρνουν από τις τσέπες των ασφαλισμένων 10 εκατ. ευρώ το μήνα για τη νοσηλεία τους σε αυτές. Κι αυτό γιατί ο Κανονισμός επιβάλλει συμμετοχή 30% - 50% του κόστους νοσηλείας στις συμβεβλημένες ιδιωτικές κλινικές. Με τον Κανονισμό επιβλήθηκε επίσης συμμετοχή 45% στις εξετάσεις σε περίπτωση που κάποιος νοσηλευτεί σε συμβεβλημένη ιδιωτική κλινική. Δηλαδή μέχρι σήμερα έχουν πάρει σχεδόν 70 εκατ. ευρώ με απευθείας πληρωμές του κόσμου που προσπαθεί απελπισμένος να βρει την υγειά του. Την ίδια ώρα, με το κλείσιμο ή την υπολειτουργία των εργαστηρίων του ΙΚΑ οι ασφαλισμένοι στέλνονται μαζικά στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα δίνοντας απευθείας στον επιχειρηματία 15% συμμετοχή. Πάντως ιδιαίτερα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, όπου δεν υπάρχει ένα οργανωμένο σύστημα δημόσιου τομέα που να καλύπτει σχεδιασμένα τις ανάγκες, ο ιδιωτικός τομέας κυριαρχεί κατά 60%. Δεν είναι και για κλάματα...