Το απλό παράδειγμα που παρουσιάσαμε στο α' μέρος (βλέπε «Ρ» 15.9.13) δείχνει τη μεγάλη σημασία της σωστής αλλαγής. Τόσο το 1. Ιβ7, όσο και το 1. Αε5+ αλλαγές είναι. Η σωστή, όμως, είναι το 1. Αε5+ Αε5 2. Ιδ7+ Ργ7 3. Ιε5 Αε4 4. Ιη4 Ρδ6 5. Ιζ6 Ρε5 6. Ιθ7 και 1-0.

Στο διάγραμμα αυτού του κειμένου θα δούμε πώς μπορούμε ακόμα και με μια απλή αλλαγή να δημιουργήσουμε μια αδυναμία στη θέση του αντιπάλου. Για παράδειγμα, ο λευκός εδώ παίζει 1. Ιζ6+ εζ6 2. Βδ4 και η αδυναμία που δημιούργησε ο λευκός στο «δ6» καταδικάζει τον μαύρο.

Στο επόμενο παράδειγμα - βλέπε τη θέση με αλγεβρικά σύμβολα - ο λευκός με τις κατάλληλες αλλαγές τονίζει την ήδη υπάρχουσα αδυναμία του μαύρου στο «δ5» μετά την παραμονή του Ιππου του στη σκακιέρα, έναντι του μαύρου αξιωματικού του αντιπάλου. Ας δούμε τη θέση: Λευκά: Ρη1, Βδ3, Πα1, Πζ1, Ιγ3, Αβ3, Αγ1, Στρ. α2, β2, γ2, ε4, ζ5, η2, θ2 (14). Μαύρα: Ρε8, Βδ8, Πα8, Πθ8, Ιζ6, Αγ6, Αε7, Στρ. α6, β5, δ6, ε5, ζ7, η7, θ7 (14). Τα λευκά ξεκινούν το σχέδιο που προαναφέραμε. 1. Αη5 Ββ6+ 2. Ρθ1 0-0 3. Αζ6 Αζ6 4. Αδ5 Παγ8 5. Αγ6 Πγ6 7. Παδ1 Πζγ8 7. Ιδ5 Βδ8 8. γ3 Αε7 9. Πα1. Εδώ ο λευκός θα μπορούσε να παίξει κι από την πλευρά του βασιλιά με 11. η4 Πγ4 12. Πη1 ζ6 13. θ4, με ενίσχυση των κεντρικών πιονιών. Ο πολύ ισχυρός και κεντροποιημένος Ιδ5 του επιτρέπει να επιτεθεί και στα αδύνατα πιόνια α και β. 9... ζ6 10. α4 Πβ8; 11. Ιε7+! και 1-0. Μεγάλο ρόλο παίζουν οι αλλαγές στο φινάλε με πιόνια και μάλιστα ασύμμετρα τοποθετημένα.