(Φωτογραφικό υλικό από το ντοκιμαντέρ «Ο αληθινός φασισμός») «(...)Πολλοί με ρωτούν, γιατί ασχολήθηκα με αυτήν την ταινία και γιατί την έκανα με υλικό τεκμηρίωσης και όχι με ηθοποιούς. Την έκανα με ντοκουμέντα, ώστε να μην μπορεί κανείς να με κατηγορήσει για επινόηση. Τα ντοκουμέντα ενίοτε κραυγάζουν δυνατότερα από τον καλύτερο ηθοποιό. Το ντοκουμέντο είναι αλήθεια. Σε αυτά τα πράγματα πρέπει να διηγείσαι την αλήθεια

Στα δύο χρόνια λειτουργίας της η Λέσχη έχει προβάλει πάνω από 50 ποιοτικές ταινίες. Ο Οκτώβρης «δένεται» με την επικαιρότητα και θα είναι μήνας αφιερωμένος στον αντιφασιστικό κινηματογράφο.

• Χτες, Παρασκευή προβλήθηκε «Ο αληθινός φασισμός» (1965): Σοβιετική ταινία σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Ρομ. Ταινία - ντοκιμαντέρ που βασίζεται σε αρχειακό υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, απόρρητα αρχεία των ναζί, του υπουργείου προπαγάνδας τους, ακόμη και ερασιτεχνικές λήψεις των Ες Ες. Δεν πρόκειται όμως μόνο για το αποτέλεσμα ενός, έστω εκπληκτικού, μοντάζ. Πρόκειται για μια αποδόμηση και «ανατομία» του φασισμού, πρωτοποριακή σε πολλά σημεία της ακόμη και σήμερα.
• Σήμερα, Σάββατο 12/10 «Το ημίχρονο του θανάτου» (1960) του Γιεβγκένι Καρέλοφ. Ο Καρέλοφ δημιούργησε ένα κλασικό αριστούργημα πάνω στο πραγματικό γεγονός που συνέβη στην Ουκρανία το 1942. Σε μια προσπάθεια των ναζί να «αποδείξουν» τη ...φυλετική τους «ανωτερότητα», διοργανώνουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ επίλεκτων και καλοθρεμμένων Γερμανών στρατιωτών και ποδοσφαιριστών και ομάδας Σοβιετικών αιχμαλώτων πρώην ποδοσφαιριστών. Το παιχνίδι δεν εξελίχθηκε όπως το ήθελαν οι ναζί και στο ημίχρονο απειλούν τους Σοβιετικούς πως, αν δε χάσουν, θα εκτελεστούν. Και εκείνοι επιλέγουν να αγωνιστούν για τη νίκη μέχρι τέλος.

Καμιά φαντασία δεν μπορεί να συγκριθεί, κατά τη γνώμη μου, με τις φωτογραφίες. Και ξεκίνησα να κάνω αυτήν την ταινία γιατί δεν είναι ιστορία. Επιβιώνει και σήμερα» (Μιχαήλ Ρομ)