Με επιτυχία και πλούσια συζήτηση πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της 7ης Εκθεσης Εικαστικών Τεχνών και Φωτογραφίας «Ανθρωποι, Χρώμα και Σίδερo», στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα, με θέμα την ανεργία.

Ανοίγοντας τη συζήτηση, η Γιώτα Ταβουλάρη από τους φαρμακοϋπάλληλους, αφού παρουσίασε τα εφιαλτικά νούμερα που καταγράφουν το μέγεθος του προβλήματος, σημείωσε ότι «η ανεργία είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας για τα σωματεία», καθώς από τους καπιταλιστές «χρησιμοποιείται σαν ισχυρό μέσο πίεσης για να χτυπήσουν στο σύνολό της την εργατική τάξη».

Εντόπισε την οργανωμένη από το κεφάλαιο προσπάθεια που γίνεται για να ενσωματωθούν οι άνεργοι σε μηχανισμούς που θα τους στρέφουν ενάντια στο εργατικό κίνημα και αναφέρθηκε ειδικά στη δουλειά που γίνεται σε μια τέτοια κατεύθυνση από τη Χρυσή Αυγή.

Η ίδια είπε ότι, παράλληλα με τις δυσκολίες, προβάλλουν και δυνατότητες ειδικά για την οργάνωση των νέων παιδιών που διακρίνονται από έναν έμφυτο δυναμισμό. Το κρίσιμο, είπε, «είναι τα σωματεία να ξέρουν τι είδους πρόβλημα είναι η ανεργία, ότι είναι γέννημα του καπιταλισμού, για να μπορούν να προσανατολίζουν σωστά τη δράση τους». Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε σε σειρά αιτημάτων άμεσης πάλης, όπως την καταβολή επιδόματος σ' όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, την ασφαλιστική κάλυψη επίσης όλων, την επιδότηση του ενοικίου, τη ρύθμιση των χρεών κ.ά.

Παίρνοντας το λόγο, άνεργοι της Ζώνης και άλλων κλάδων μετέφεραν εμπειρία τόσο από τις δυσκολίες που συναντά η προσπάθεια για την οργάνωση των ανέργων, όσο, όμως, και από τις δυνατότητες που υπάρχουν και έχουν καταγραφεί ως θετική εμπειρία από τη δράση των συνδικάτων. Σημαντική εμπειρία από την πάλη για την προστασία των ανέργων μετέφερε εκπρόσωπος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων του Πειραιά, τονίζοντας τη λέξη «Καταφέραμε!» Αναφέρθηκε με παραδείγματα στο πώς επιβλήθηκε σε νοσοκομεία της περιοχής να περιθάλπουν άνεργους ανασφάλιστους, πώς σβήστηκαν πρόστιμα που είχαν επιβληθεί από την ΕΘΕΛ σε ανέργους που δεν είχαν να πληρώσουν εισιτήριο, πώς επανασυνδέθηκε το ρεύμα σε ανέργους κ.ά.

Ομως, τόνισε, «αυτή η δράση του σωματείου έχει ταβάνι. Φτάνει μέχρι κάπου. Το κύριο παραμένει: Είναι η οργάνωση των ίδιων των εργαζομένων και των ανέργων. Στα "Σπρίντερ", για παράδειγμα, πριν κλείσουν, δεν έβλεπαν τον εαυτό τους ως μέρος της λύσης. Νόμιζαν ότι το πρόβλημα αφορά κάποιον διπλανό. Πρέπει να στύψουμε το κεφάλι μας να βρούμε το πώς θα γιγαντωθεί η οργάνωσή μας. Εκεί είναι η λύση».