Ενα ανεκτίμητο ντοκουμέντο, μια εκπομπή της «Φωνής της Αλήθειας», δυόμιση μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, με τραγούδια που έγραψαν νεολαίοι της Οργάνωσης, φέρνει στη δημοσιότητα σήμερα ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»
Στις 5/9/1973, δυόμισι μήνες πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο ραδιοφωνικός σταθμός «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ» μετέδωσε επαναστατικά τραγούδια που έγραψαν, μελοποίησαν και τραγουδούσαν νεολαίοι αγωνιστές της ΚΝΕ, ενάντια στη δικτατορία.
Η «ταινία» βγήκε από την αλυσοδεμένη Ελλάδα κι έφτασε με χίλιους κόπους και προφυλάξεις στην έδρα του ραδιοσταθμού, απ' όπου και αναμεταδόθηκε. Ο «Ρ» παρουσιάζει εκτεταμένα απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα εκείνης της πραγματικά ιστορικής εκπομπής.
Σημειωτέον, η ΚΝΕ ανάρτησε στον ιστότοπό της (http://www.kne.gr/98-featured/445-40) το σπάνιο αυτό ηχητικό ντοκουμέντο, τα δώδεκα ανέκδοτα τραγούδια, ανάμεσά τους και τον Υμνο της ΚΝΕ.
«Αγαπητή Φωνή της Αλήθειας, στη μικρή αυτή ταινία που σου στέλνουμε, μαζί με τους θερμούς αδερφικούς, επαναστατικούς μας χαιρετισμούς, είναι ηχογραφημένα και 6 τραγούδια. Στίχοι, μουσική και εκτέλεση είναι όλα έργο δικό μας: των νέων αγωνιστών - μελών της ΚΝΕ. Σε παρακαλούμε να τα μεταδώσεις, να τ' ακούσουν οι ακροατές σου. Κι ελπίζουμε να τους αρέσουν. Πολύτιμη βοήθεια θα 'ταν για μας η κρίση τους, η γνώμη τους. Οσο για μας, σου υποσχόμαστε να σου στείλουμε σύντομα κι άλλα τραγούδια. Και πάνω απ' όλα σ' ευχαριστούμε. Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς. Μέλη της ΚΝΕ».
Εκφωνητής Α': «Βάλαμε την ταινία στο μαγνητόφωνο να παίζει. Κι αναριγήσαμε από χαρά και συγκίνηση. Οι νέοι της ΚΝΕ μάς πρόσφεραν αυτή τη μεγάλη συγκίνηση. Η ταινία τους ήταν ένα πολύτιμο, ένα ανεκτίμητο δώρο. Γιατί, πρέπει να το υπογραμμίσουμε, ότι η πιο ζωοδότρα, η πιο παρήγορη κι ελπιδοφόρα φωνή που έχει κρατήσει στη μνήμη της η Ιστορία στο μακραίωνο, πολύβουο και πολυτάραχο κλωθογύρισμά της, είναι αυτή η ίδια κραυγή που μας στέλνουν και σήμερα οι νέοι της ΚΝΕ: "Εβίβα Λιμπερτά"»!
Ο εκφωνητής διακόπτει για να ακουστεί το πρώτο τραγούδι:
«Εβίβα Λιμπερτά
Εμπρός, εμπρός λαέ
Σήκω κι εμπρός αδέρφια
Κόκκινος είναι ο ουρανός
Κι ο ήλιος ανεβαίνει
Εβίβα λιμπερτά
*
Το λάβαρο που μου 'λαχε
Ψηλά θα το κρατήσω
Εμπρός συντρόφοι πιο ψηλά
Εβίβα λιμπερτά
*
Ισια με κρατάς
Δεν θα με πάρεις Αδη
Πέθαινα μα σηκώθηκα και στη φωτιά πηγαίνω
Εβίβα λιμπερτά
*
Το λάβαρο που μου 'λαχε
Ψηλά θα το κρατήσω
Εμπρός συντρόφοι πιο ψηλά
Εβίβα λιμπερτά
*
Δόξα και τιμή
Στ' αδέρφια που γινήκανε
Σφαχτάρια και στοιχειώσανε
Γιοφύρι να περάσουν
Εβίβα λιμπερτά
*
Το λάβαρο που μου 'λαχε
Ψηλά θα το κρατήσω
Εμπρός συντρόφοι πιο ψηλά
Εβίβα λιμπερτά».
Ακούγεται το δεύτερο τραγούδι της εκπομπής.
«Χωριάτισσα μάνα, εργάτη Λαέ
Χωριάτισσα μάνα, εργάτη λαέ, αγρότη πατέρα, νεκρέ αδερφέ
Το αίμα ως το γόνα, τα χέρια γροθιά
Εμπρός στον αγώνα, εμπρός στη λευτεριά
Σηκώνω τα όπλα, κρατώ τα σπαθιά
Περνάω τον κόσμο μια δρασκελιά
Ανοίγω το δρόμο με μια τουφεκιά
Μαζί σας αδέρφια, μαζί σας παιδιά
Της Γης την ειρήνη στα χέρια βαστάς
Εσύ είσαι η κρήνη και μας ξεδιψάς
*
Χωριάτισσα μάνα, κρασί της χαράς
Χτυπάς την καμπάνα κι ομπρός μας οδηγάς
Το νεύμα του κόσμου, το τίμιο γεια
Το αίμα σου δώσ' μου να γίνει φωτιά
Κι αν πέσω στο χώμα να 'ρθεις να μου πεις
Τραγούδι της νίκης με τ' άστρο της Αυγής
*
Θα πέσει μαχαίρι, καρφί, κεραυνός, το δίκοπο χέρι, ο μαύρος καιρός
Ξυπνάει το αίμα, περνάει η εργατιά
Βροντούν τ' άρματά μας, βροντάει η λευτεριά».
«Στην κορφή του κόσμου θ' ανέβω ψηλά
Στην κορφή του κόσμου θ' ανέβω ψηλά
Για να κάνω αδερφό μου τον ήλιο
Η φλογάτη παντιέρα πάλι μπροστά
Η καμένη παλάμη μου αντήλιο
Η φλογάτη παντιέρα πάλι μπροστά
Να μου δείχνει γλυκιά λευτεριά
*
Στην κορφή του κόσμου θ' ανέβω ψηλά
Με το πιο ματωμένο φεγγάρι
Με τον ήχο των όπλων μες στην καρδιά
Και στα δόντια κομμένο σιτάρι
Με τον ήχο των όπλων μες στην καρδιά
Να μου ζήσεις γλυκιά λευτεριά
*
Το νερό της καρδιάς μου χυμένο κρασί
Στων βουνών την αόρατη φλέβα
Τον αντίλαλο άκου, άκου κι εσύ
Των μεγάλων ηρώων κι ανέβα
Τον αντίλαλο άκου, άκου μακριά
Να μου ζήσεις γλυκιά λευτεριά.
*
Του λαού τη χαρά δεν την κόβει κανείς
Της ζωής τ' αφρισμένο ποτάμι
Τώρα που έφτασε της χαραυγής
Θα το σπάσει το σάπιο καλάμι
Τώρα που έφτασε η ώρα πάμε μπροστά
Να μου ζήσεις γλυκιά λευτεριά».
«Η Εβδομάδα των Παθών
Μεγάλη Δευτέρα ο λαός με τη μαχαίρα
Μεγάλη Τρίτη λευτεριά στη γειτονιά σκάει μύτη
Μεγάλη Τετάρτη μες στο νου μου τον αντάρτη
Μεγάλη Πέμπτη η καρδιά μου είναι ψηλά
Είναι ψηλά και δεν πέφτει
Παρασκευή το βράδυ μας προδώσανε
Μας κάρφωσαν στο ψέμα να χαθούμε
Σάββατο του λαού ξεσηκωνόμαστε
Σαν τ' άγριο ποτάμι να χυθούμε
*
Μεγάλη Δευτέρα ο λαός με τη μαχαίρα
Μεγάλη Τρίτη λευτεριά στη γειτονιά σκάει μύτη
Μεγάλη Τετάρτη μες στο νου μου τον αντάρτη
Μεγάλη Πέμπτη η καρδιά μου είναι ψηλά
Είναι ψηλά και δεν πέφτει
Παρασκευή το βράδυ μας προδώσανε
Σάββατο του λαού θ' αναστηθούμε
Παρασκευή το βράδυ μας προδώσανε
Σάββατο του λαού θ' αναστηθούμε».
Παίζει εμβόλιμα το τραγούδι «Ηρωες, άπαρτα βουνά» και συνεχίζει ο Εκφωνητής Β':
«Οι νέοι της ΚΝΕ είναι παιδιά της εργατικής τάξης, γόνοι της αδικημένης αγροτιάς, γέννημα και θρέμμα των πιο αγνών, των πιο προοδευτικών, των πιο πατριωτικών δυνάμεων αυτού του τόπου. Είναι η γενιά που εξ απαλών ονύχων μεστώνει με την παραδοσιακή διδαχή ότι το πιο ακριβοαγοραστό αγαθό της ζωής είναι η Ελευθερία»...