Ξεκινάει την Τετάρτη στην αρμόδια Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, η συζήτηση του νομοσχεδίου για την κύρωση της συμφωνίας η οποία αφορά την κατασκευή και λειτουργία του αγωγού TAP.

Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση, η κατασκευή του έργου συνιστά «γεωπολιτική αναβάθμιση της θέσης της Ελλάδας στο διεθνή ενεργειακό χάρτη», καθώς επίσης και «ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας και της ευρωπαϊκής αγοράς». Αναφορικά με το φορολογικό καθεστώς, προβλέπονται τρεις δεκαετείς χρονικοί περίοδο, αρχής γενομένης από την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του αγωγού, κατά τη διάρκεια της οποίας θα εφαρμόζεται σταθερά ο εκάστοτε ισχύον φορολογικός συντελεστής, υπό τον περιορισμό ότι οι φόροι δεν μπορεί να υπερβαίνουν ή να υπολείπονται του 20% σε σχέση με αυτούς που προκύπτουν από την εφαρμογή του σημερινού φορολογικού καθεστώτος. Επίσης, υπάρχει ειδική πρόβλεψη απαλλαγής από τον ειδικό φόρο ακινήτων καθώς και εξαιρέσεις από την υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ.

Κατά την προβλεπόμενη περίοδο κατασκευής του αγωγού (2015-2018) τα έσοδα για το Δημόσιο σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου προβλέπονται να φτάσουν το... ιλιγγιώδες ποσό των 390.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ κατά την πλήρη λειτουργία του έργου υπολογίζονται σε 15,6 εκατ. ευρώ περίπου, ετησίως. Στα ποσά αυτά βέβαια δεν υπολογίζονται οι όποιες επισφάλειες ή οι μελλοντικοί «φιλικοί διακανονισμοί», όπως αυτός που έγινε αυτήν την περίοδο με την COSCO.

Να σημειωθεί ότι η συγκυβέρνηση καθ' όλο το προηγούμενο διάστημα παίζοντας με τις εντυπώσεις έκανε λόγο περί επένδυσης που θα δημιουργήσει 2.000 άμεσες και άλλες 10.000 έμμεσες θέσεις εργασίας. Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, ο αγωγός θα δημιουργήσει συνολικά 4.800 θέσεις εργασίας μέσα στα επόμενα 54 χρόνια, και μόνο στην «περίπτωση που οι σωλήνες του αγωγού προμηθευτούν από εγχώριους παραγωγούς». H πλειονότητα των θέσεων εργασίας αφορά στην τριετή περίοδο κατασκευής του έργου, αφού την περίοδο λειτουργίας του αγωγού θα απασχολούνται περίπου 100 εργαζόμενοι.

Ο αγωγός θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή της Κασπίας μέσω Ελλάδας και Αλβανίας και διασχίζοντας την Αδριατική Θάλασσα θα καταλήγει στη νότια Ιταλία και περαιτέρω στη Δυτική Ευρώπη. Αποτελεί συνειδητή επιλογή που υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και ειδικότερα της προτεραιότητας υλοποίησης του «νότιου ενεργειακού διαδρόμου».

Μέτοχοι της «TAP AG» είναι η «Axpo» της Ελβετίας (42,5%), η «Statoil» της Νορβηγίας (42,5%) και η «Ε.ΟΝ Ruhrgas» της Γερμανίας (15%). Το έργο σε πλήρη λειτουργία υπολογίζεται ότι θα μπορεί να διοχετεύει στις αγορές της Ευρώπης 10 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου, ενώ σε μεταγενέστερο στάδιο ανάπτυξης προβλέπεται η επέκταση των δυνατοτήτων μεταφοράς του συστήματος από 10 σε 20 δισ κ.μ. ετησίως. Να σημειωθεί ότι μέχρι να αυξηθεί η δυναμική του αζέρικου κοιτάσματος στα 20 δισ. κ.μ. ετησίως, ούτε ένα κυβικό μέτρο του φυσικού αερίου που θα μεταφέρει ο ΤΑΡ δε θα κατευθύνεται στην ελληνική αγορά.

Το τμήμα του TAP που θα διέρχεται από την Ελλάδα είναι συνολικού μήκους 547 χλμ. Τα άλλα τμήματα του αγωγού διέρχονται από Αλβανία (211 χλμ), υποθαλάσσια στην Αδριατική (104 χλμ) και από την Ιταλία (5 χλμ). Στο ύψος του χωριού Κήποι στον Εβρο, ο TAP θα συνδεθεί με τον αγωγό TANAP, μήκους 2.000 χλμ, που διέρχεται μέσω Τουρκίας. Ο ΤΑΡ προβλέπεται μελλοντικά να διασυνδεθεί με τους αγωγούς ΙGB (Ελλάδας - Βουλγαρίας) και ΙTGI (Ελλάδας - Ιταλίας) και να τροφοδοτήσει με αζέρικο αέριο περισσότερες χώρες των Βαλκανίων.