Πολλοί υποχρεώνονται να αντιμετωπίζουν με δικά τους έξοδα τα προβλήματα υγείας, να πληρώνουν τους παιδικούς σταθμούς, τις υπηρεσίες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και για τους ηλικιωμένους, τονίζει η Αλ. Παπαρήγα

Η ΑΣΠΕ οργανώνει σήμερα και αύριο συνέδριο στην Κατερίνη με θέμα: «Κοινωνικές Πληγές και Σύγχρονη Οικογένεια».

Στο μήνυμά της, η Αλ. Παπαρήγα, αφού εύχεται τα αποτελέσματα του συνεδρίου να «βοηθήσουν στην ανάπτυξη των αγώνων του κινήματος των πολυτέκνων», υπογραμμίζει: «Θεωρούμε ότι η εύστοχη επιλογή του θέματος, που θα συζητήσετε αυτές τις μέρες, συνδέεται άμεσα με την 70χρονη δράση της Ομοσπονδίας σας και τη γνώση των προβλημάτων κυρίως των πολυτέκνων οικογενειών, που στην πλειοψηφία τους προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα, γι' αυτό και τα ζητήματα που έχουν να λύσουν είναι πολλά και πολύπλοκα. Μας βρίσκει σύμφωνους η ανησυχία σας για την αύξηση των λαϊκών προβλημάτων και για το μέλλον της νέας γενιάς. "Οι κοινωνικές πληγές", όπως τις αναφέρετε, καθημερινά μεγαλώνουν. Οι εργαζόμενοι στην πόλη και στην ύπαιθρο διαβιούν σε συνθήκες μεγαλύτερης σχετικής και απόλυτης φτώχειας. Το διαθέσιμο εισόδημα του μέσου μισθωτού βρίσκεται στα επίπεδα του 1980. Ετσι, σημαντικό μέρος των παιδιών από τα λαϊκά στρώματα εγκαταλείπουν το Λύκειο, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό δεν ολοκληρώνει ούτε την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Με τον τρόπο αυτό, μεγάλα τμήματα της νεολαίας αντιμετωπίζουν το φάσμα της βίαιης περιθωριοποίησης. Επίσης, για την πλειοψηφία της νεολαίας και των γυναικών, υπάρχει η ανεργία, η μερική απασχόληση, η μερική αμοιβή, η μερική ή καθόλου Κοινωνική Ασφάλιση, η ανασφάλεια και το άδηλο μέλλον. Τα σημερινά νέα ζευγάρια δεν μπορούν να ξεκινήσουν να φτιάξουν οικογένεια, να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους ούτε με τον τρόπο που ξεκινούσαν οι γονείς τους. Μεγάλο μέρος του λαού υποχρεώνεται να αντιμετωπίζει με δικά του έξοδα τα προβλήματα υγείας, να πληρώνει για παιδικούς σταθμούς, για υπηρεσίες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και για τους ηλικιωμένους.

Πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας στις νέες ηλικίες, η εξάπλωση των ναρκωτικών, της εγκληματικότητας, του χουλιγκανισμού, της παιδικής πορνείας, ως αποτέλεσμα των αντιφάσεων, των αδιεξόδων και των δυσκολιών της ζωής, του γενικότερου ιδεολογικού και πολιτικού κλίματος που επικρατεί. Αυξάνεται ο αριθμός των ανηλίκων εργαζομένων, των εξαθλιωμένων "παιδιών του δρόμου", των κακοποιημένων σωματικά και σεξουαλικά. Παγκόσμια μεγαλώνει ο αριθμός των παιδιών, που πεθαίνουν από την πείνα, τις αρρώστιες και τους πολέμους».

«Ομως, συνεχίζει η Αλ. Παπαρήγα, έχει αξία να δει κανείς, να μελετήσει, από ποιες οικογένειες προέρχονται τα παιδιά που αντιμετωπίζουν αυτά τα κοινωνικά προβλήματα:

- Είναι από φτωχές εξαθλιωμένες οικογένειες, με άνεργους συνήθως και τους δύο γονείς, και, μάλιστα, μακράς διάρκειας άνεργους, ημιαπασχολούμενους με περιστασιακές δουλιές, ή δουλιές "του ποδαριού".

- Είναι παιδιά αλλοδαπών εργατών, που η υπερεκμετάλλευση των γονιών τους, οι άθλιες συνθήκες δουλιάς, η ανασφάλεια, οι εξαθλιωμένες συνθήκες διαβίωσης αναγκάζουν να βγαίνουν και τα παιδιά τους στους δρόμους για την πιο πικρή επιβίωση.

- Είναι παιδιά μειονοτήτων (Τσιγγάνων, μουσουλμάνων κλπ.), κυρίως αναλφάβητα.

Τέλος, είναι παιδιά πολύτεκνων οικογενειών, συνήθως με πολύ χαμηλά εισοδήματα, που δεν μπορούν να τα θρέψουν και αναγκαστικά βγαίνουν στο δρόμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για την επιβίωση τη δική τους και της οικογένειάς τους.

Αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα θα έχουν αυξητική τάση, όσο η πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας και διεθνώς γίνεται πιο αντιδραστική. Οσο αυξάνει, από τη μια, τα κέρδη των λίγων και, από την άλλη, σκορπά την εξαθλίωση, την ανέχεια, συρρικνώνει και αυτές τις ισχνές κρατικές παροχές προς τα λαϊκά στρώματα. Πολιτική, που ανατρέπει τις εργασιακές σχέσεις, σε συνδυασμό με την πιο μαύρη λιτότητα σε μισθούς, μεροκάματα, επιδόματα και συντάξεις. Καταργεί κατακτήσεις που συνδέονται με το 8ωρο και την Κοινωνική Ασφάλιση. Οξύνει τα προβλήματα της στέγασης. Περικόπτει δημόσιες δαπάνες για την προστασία της οικογένειας, του παιδιού, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, των ηλικιωμένων, των αλλοδαπών εργατών, των πολύτεκνων, αλλά και των μονογονεϊκών οικογενειών. Εμπορευματοποιεί την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια. Τελικά, επιδεινώνει τη θέση συνολικά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων».

«Το ΚΚΕ, τονίζει Αλ. Παπαρήγα, καταδικάζει την προσπάθεια επιβολής της εθελοντικής δράσης από κοινωνικές οργανώσεις και μέσω κρατικής χρηματοδότησης, σε αντικατάσταση της υποχρέωσης των κυβερνήσεων να ασκούν κοινωνική πολιτική. Αυτό είναι διαφορετικό από την κοινωνική, ταξική αλληλεγγύη και τον ανιδιοτελή εθελοντισμό, που πρέπει να έχουν μεταξύ τους οι εργαζόμενοι και, γενικά, τα λαϊκά στρώματα. Αυτή η πολιτική, αν δεν ανατραπεί, θα εξαθλιώνει όλο και ευρύτερες ομάδες από τα λαϊκά στρώματα, θα δυσκολεύει όλο και περισσότερο τα νέα ζευγάρια να δημιουργήσουν οικογένεια, ενώ, ταυτόχρονα, θα χύνονται κροκοδείλια δάκρυα για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Εμείς είμαστε αισιόδοξοι, γιατί και οι τελευταίες λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην ανατροπή του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και οι παλιότεροι εργατικοί και αγροτικοί αγώνες, δείχνουν ότι ο λαός είναι διατεθειμένος να αγωνιστεί για να δυσκολέψει, να βάλει εμπόδια στην εφαρμογή μιας τέτοιας αντιλαϊκής πολιτικής».

Στη συνέχεια, η Αλ. Παπαρήγα επισημαίνει: «Εμείς καλούμε όλους όσοι θέλουν να μην είναι παθητικοί θεατές, συνεργοί στο έγκλημα που επιδιώκει η κυβέρνηση και η μεγάλη εργοδοσία να πράξει σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, να παλέψουν μαζί με τους εργάτες, επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες και τα λαϊκά κινήματα για:

• Αύξηση της απασχόλησης, πλήρη και σταθερή δουλιά με εβδομαδιαία εργασία 35 ωρών, 7 ώρες την ημέρα και πενθήμερο. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων, που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις.
• Αύξηση του ποσού των μισθών και των συντάξεων, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες.
• Δημόσια, Καθολική, Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλο το λαό.
• Σύνταξη στα 60 χρόνια για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες.
• Αύξηση των επιδομάτων των ανέργων και για όσο διαρκεί η ανεργία με δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην ασφάλιση και σε άλλες κοινωνικές παροχές γι' αυτούς και τις οικογένειές τους.
• Τήρηση και βελτίωση του νόμου που απαγορεύει την εργασία των ανηλίκων.
• Ιδρυση και αναβάθμιση δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών, παιδικών κέντρων δημιουργικής απασχόλησης, κέντρων αθλητισμού, πολιτισμού κλπ., χωρίς την οικονομική συμμετοχή των γονιών.
• Δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας υψηλού επιπέδου για όλο το λαό, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς αυτούς»,

Και το μήνυμα καταλήγει: «Αυτές οι προτάσεις μας, για να εφαρμοστούν τα δικαιώματα των παιδιών, οι λαϊκές κατακτήσεις για να κατοχυρωθούν και να διευρυνθούν, χρειάζεται μια άλλη πολιτική, που θα υπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του. Μια πολιτική, που θα ασκείται από μια λαϊκή εξουσία, που θα 'ρθει ως αποτέλεσμα βαθιών κοινωνικοπολιτικών αλλαγών».