«Το φάρμακο για το συκώτι κοστίζει 30 ευρώ το κάθε κουτάκι και χρειάζομαι 2 κουτιά το μήνα. Επίσης, δε μας δίνουν δωρεάν βελόνες και ταινίες για το ζάχαρο. Παίρνω 600 ευρώ το δίμηνο προνοιακό επίδομα λόγω χρόνιων παθήσεων και τα περισσότερα τα δίνω για θεραπεία», τονίζει μια ασθενής. Ολοι τους είναι ταλαιπωρημένοι κι αγανακτισμένοι: «Είμαστε άρρωστοι, περιμένουμε λες κι είμαστε ζώα μέσα στο κρύο, έχουμε ξεπαγιάσει και στο τέλος δε θα πάρουμε φάρμακα». «Αυτό γίνεται σχεδόν κάθε μήνα. Πολλές φορές μάς δίνουν ένα κουτί και σε μια βδομάδα ξαναρχόμαστε, ξανά ταλαιπωρία...».
Εργαζόμενοι του νοσοκομείου μεταφέρουν εικόνες φτώχειας και εξαθλίωσης μέσα από το νοσοκομείο: Ασθενείς με τον ιό HIV/AIDS που παρακολουθούνται και παίρνουν φάρμακα από το ΓΝ Νίκαιας όχι μόνο αγωνιούν αν θα βρουν τη θεραπεία τους, αλλά ζητούν και από το προσωπικό να φάνε στο νοσοκομείο. Τους έχει κοπεί το προνοιακό επίδομα - είτε επειδή τους μείωσαν το ποσοστό αναπηρίας, είτε επειδή περιμένουν να περάσουν από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας - και δεν έχουν άλλους πόρους για να ζήσουν.
Αυτή η πραγματικότητα είναι που επιβάλλει την ανάπτυξη αγωνιστικής αλληλεγγύης, να γίνει πράξη το «κανένας μόνος του στην κρίση». Να διεκδικηθεί δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, ανεξάρτητα από Ασφάλιση και εισόδημα. Την περασμένη Τρίτη, οι Λαϊκές Επιτροπές Νίκαιας, Ανω Λιοσίων, Μενιδίου, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και εργαζόμενοι του νοσοκομείου που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ διαδήλωσαν στο ΓΝ Νίκαιας, απαιτώντας να σβηστεί το χρέος χιλιάδων ευρώ ενός ζευγαριού ανασφάλιστων, που νοσηλεύτηκε το μωρό τους στη μονάδα νεογνών του νοσοκομείου για πάνω από δυο μήνες. Με παρεμβάσεις πέτυχαν η Διοίκηση να εισηγηθεί στο υπουργείο Υγείας τη διαγραφή του χρέους.