Η πλειοψηφία σε απάντηση στα όσα της καταμαρτυρεί η μειοψηφία αποφάσισε να συμμετάσχει στο «Προοδευτικό Φόρουμ» κομμάτων όπως η «Δράση» και η «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα» και κινήσεων όπως οι Π80, «Δυναμική Ελλάδα», «Μπροστά». Να σημειωθεί ακόμα ότι ένταση προκάλεσαν και οι δηλώσεις του Θ. Θεοχαρόπουλου περί ενδεχομένου στήριξης της υποψηφιότητας του Αλ. Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν, οι οποίες ανακλήθηκαν αργότερα, καθώς ο Αλ. Παπαδόπουλος αντέτεινε ότι η απόφαση του συνεδρίου κάνει λόγο για στήριξη του Σουλτς.

Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση της «Κίνησης των 75» στελεχών του ΠΑΣΟΚ που επικρίνει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, αλλά και τη σχέση του κόμματος με τους «58» και αντιπροτείνει ως προς το πρώτο «Οικουμενική Κυβέρνηση ή το ΠΑΣΟΚ να παρέχει απλώς κοινοβουλευτική ψήφο εμπιστοσύνης» και ως προς το δεύτερο «προσπάθεια επαναγεφύρωσης των σχέσεών μας με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς», καθώς «η σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν προκύπτει με αποκλεισμούς... ούτε μπορεί να στοχεύει σε ικανοποίηση εγωκεντρικών σχεδιασμών επιβίωσης».

Με αφορμή την κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές, η «κίνηση των 75» κατήγγειλε πως κανένα όργανο δεν πήρε την απόφαση για διάλυση του ΠΑΣΟΚ και ότι «τα κόμματα δεν αντικαθίστανται από ανομιμοποίητες παρέες με επισπεύδοντες συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που έχουν αναλάβει εργολαβικά τον πολιτικό εξευτελισμό του ΠΑΣΟΚ και την αντικατάστασή του από τους 58». Ακόμα ασκεί κριτική στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ότι δε διασφαλίζει τη θεσμική αυτοτέλεια και αυτονομία του κινήματος και ότι έχει παραχωρήσει τις πρωτοβουλίες στους «58».

Στην όλη υπόθεση παρενέβη η λεγόμενη «Αριστερή Πρωτοβουλία» του Γ. Παναγιωτακόπουλου που αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ τον Ιούλη του 2013, σημειώνοντας, σε ανακοίνωσή της, ότι οι περισσότεροι απ' όσους συμμετέχουν στην «κίνηση των 58» «υπήρξαν υπονομευτές, συκοφάντες και πολέμιοι και του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ» και πως επιδιώκουν μόνο την πολιτική τους επιβίωση.