Σε υγρό τάφο για χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες και πρόσφυγες πολέμου έχουν μετατραπεί τα νότια σύνορα της ΕΕ με χώρες της Βόρειας Αφρικής, όπως η Λιβύη, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, απελπισμένοι από τη φτώχεια και τις συρράξεις σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, αλλά και από τον ατέλειωτο πόλεμο στη Συρία, παραμονεύουν ώστε να βρουν μία θέση σε κάποιο από τα δουλεμπορικά. Γνωρίζοντας, εκ των προτέρων, πως παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα μπροστά στο όνειρο μιας καλύτερης ζωής...

Οπως συνέβη το τελευταίο διάστημα με εκατοντάδες οικονομικούς πρόσφυγες από την Ερυθραία, τη Σομαλία, την Μπουρκίνα Φάσο, το Καμερούν, την Γκάνα, αλλά και πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία που επιβιβάζονται σε πλοιάρια δουλεμπόρων, παλεύοντας λίγες ώρες αργότερα με τα κύματα μεταξύ Λιβύης και της ιταλικής νήσου Λαμπεντούζα. Ο απολογισμός μόνο των δύο τελευταίων ναυαγίων ανέρχεται σε δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες αγνοούμενους, με αβέβαιο τον ακριβή αριθμό των αδικοχαμένων θυμάτων που πέφτουν στο βωμό της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι όσο και να σκληραίνουν τα μέτρα καταστολής, τόσο θα αυξάνονται οι θάνατοι επίδοξων μεταναστών από χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Και αυτό γιατί η πραγματική αιτία του ξεριζωμού τόσων χιλιάδων ανθρώπων βρίσκεται, μεταξύ άλλων, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στους πολέμους και τις πολιτικές φτωχοποίησης, εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης των λαών, που εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις και στηρίζει η ΕΕ.

Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύεται στην πράξη, καθώς το κύμα ροής προσφύγων και μεταναστών προς την ΕΕ δεν ανακόπτεται λόγω έλλειψης σύγχρονων συστημάτων παρακολούθησης και περιφρούρησης, τα οποία άλλωστε περισσεύουν, όπως διαφαίνεται από τις στρατιωτικού τύπου δυνάμεις της FRONTEX στον ευρωπαϊκό νότο, αλλά και από την έναρξη λειτουργίας τον περασμένο Δεκέμβρη του ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης των θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ σε πραγματικό χρόνο, EUROSUR (European External Border Surveillance System), αυγατίζοντας τα κέρδη από τις πωλήσεις νέων όπλων και συστημάτων «ασφαλείας» για μερικές από τις ισχυρότερες αμυντικές βιομηχανίες («Lockheed Martin», «Fast Project AG», «Inmarsat», «Thalis», «Altus», EADS, «Indra»).

Συνεπώς, το κύμα προσφύγων προς τις χώρες της ΕΕ φουντώνει και θα διογκωθεί και άλλο το αμέσως προσεχές διάστημα, εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΝΑΤΟ και ΕΕ π.χ. στη Λιβύη, όπου η επέμβαση που έκανε το 2011 για την ανατροπή του Καντάφι έφερε στην εξουσία ένα συνονθύλευμα αστικών και ισλαμικών, ακόμη και αυτονομιστικών εξτρεμιστικών, δυνάμεων που αδυνατεί να επιβάλει την τάξη, διακυβεύοντας πλέον ανοιχτά την ύπαρξη της χώρας με τη μορφή που έχει ως σήμερα. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Γάλλων σε Μάλι και Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αλλά και οι πολιτικές ολέθρου που επιβάλλουν πολυεθνικές από τις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ και τα μονοπώλια ορυκτού πλούτου και Ενέργειας π.χ. στη Νιγηρία, στην Γκάνα, στο Κέρας της Αφρικής, πολλαπλασιάζουν τους οικονομικούς πρόσφυγες που αναζητούν εκτός συνόρων την ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον. Επιπλέον, η στρατιά προσφύγων και επίδοξων μεταναστών πολλαπλασιάζεται από τις προσπάθειες ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ και αραβικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να ανατρέψουν στη Συρία την κυβέρνηση Ασαντ, για να επιβάλουν ανεμπόδιστα τη δική τους «τάξη» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με κάθε μέσο και τρόπο: Ακόμη και με χρηματοδότηση και εξοπλισμό οργανώσεων-παρακλάδια της «Αλ Κάιντα», όπως το «Μέτωπο Νούσρα» και το «Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ και Λεβάντε» (ISIL), που τρομοκρατούν και σφάζουν ανηλεώς ιδιαίτερα όσους από τους ντόπιους πληθυσμούς είναι αλλόθρησκοι ή θεωρηθεί πως στηρίζουν την κυβέρνηση Ασαντ.

Συνεπώς, τα δύο πλέον πρόσφατα ναυάγια έξω από τις ακτές της Λαμπεντούζα, που έκαναν τον 39χρονο Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι να εξοργιστεί τάχα από τη σπουδή της ΕΕ «να σώζει τράπεζες και κυβερνήσεις, αλλά να αφήνει γυναικόπαιδα να θαλασσοπνίγονται», δεν θα είναι τα τελευταία, αλλά τα πρώτα της φετινής θερινής περιόδου που αναμένεται ιδιαιτέρως θερμή. Πριν λίγες μέρες ο υποδιευθυντής της FRONTEX, Αρίας Φερνάντεθ, ανακοίνωσε τριπλασιασμό της απόπειρας μεταναστών δίχως νόμιμα έγγραφα να εισέλθουν στην ΕΕ, καθώς το πρώτο τετράμηνο συνελήφθησαν τουλάχιστον 42.000 επίδοξοι μετανάστες, ενώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα ο αριθμός αυτός περιοριζόταν σε περίπου 12.400 άτομα.

Η σημαντικότερη αύξηση του αριθμού των οικονομικών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων καταγράφηκε στην Κεντρική Μεσόγειο, καθώς σε Μάλτα και Ιταλία εκτιμάται ότι το πρώτο τετράμηνο τρέχοντος έτους καταγράφηκαν τουλάχιστον 25.000 πρόσφυγες και μετανάστες από 40.000 που ήταν συνολικά για όλο το 2013...

Οπως σημείωσε ο Φερνάντεθ, οι περισσότεροι από τους μετανάστες διέφυγαν από τη Συρία ή ξεκίνησαν από την υποσαχάρια Αφρική και προσπάθησαν να περάσουν στην Ευρώπη με πλεούμενα που απέπλευσαν από τη Λιβύη. Ο ίδιος, επικαλούμενος δηλώσεις διασωθέντων προσφύγων, υπογράμμισε ότι χιλιάδες ακόμη άνθρωποι βρίσκονται στη Λιβύη και ελπίζουν να φθάσουν, με κάποιο μέσο, στην Ευρώπη. Ιδιαίτερα όσο βελτιώνεται και ο καιρός και γαληνεύει μέσα στο καλοκαίρι η Μεσόγειος.

Είναι προφανές ότι η πολιτική επιλογή της ΕΕ για κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όποιες γεωπολιτικές ζώνες εποφθαλμιούν τα μονοπώλια, θα αυξάνει τις αιτίες ξεριζωμού και θα πολλαπλασιάζει τα κύματα προσφύγων. Τα αυστηρότερα και πιο προηγμένα τεχνολογικά συστήματα «ασφαλείας» και αποτροπής των προσφύγων δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Οπως δεν απαλύνουν τον πόνο χιλιάδων ανθρώπων οι ανακοινώσεις «συμπόνοιας» και «θλίψης» της ΕΕ με κάθε νέο ναυάγιο ανοιχτά των ιταλικών ή των ελληνικών ακτών. Μια αρχή για αναστροφή της κατάστασης μπορεί να γίνει με πολιτικές αποφάσεις που θα άρουν τις ήδη υπάρχουσες απαγορεύσεις του Δουβλίνου ΙΙ και της Συνθήκης Σένγκεν για την απρόσκοπτη μετακίνηση και εγκατάσταση όσων μεταναστών φθάνουν σε Ιταλία και Ελλάδα σε άλλες πλουσιότερες χώρες. Με τη χορήγηση ασύλου με δίκαιες και ταχύρυθμες διαδικασίες, ιδιαίτερα σε όσους είναι θύματα πολέμου ή αντιδραστικών καταπιεστικών καθεστώτων. Με σταμάτημα συμμετοχής της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικές αποστολές.

Τελικά, το μεταναστευτικό ζήτημα είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής καταπίεσης και αξιοποιείται από το ίδιο το σύστημα άλλοτε ως φθηνό εργατικό δυναμικό, άλλοτε για να φουντώνουν τα αντιδραστικά αστικά κόμματα και τα εθνικιστικά και ρατσιστικά (στη χώρα μας είναι χαρακτηριστικό ότι η ατζέντα της φασιστικής Χρυσής Αυγής υιοθετείται και από άλλες αστικές δυνάμεις). Το ζήτημα αυτό μπορεί οριστικά να επιλυθεί με την πάλη του κάθε λαού ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενάντια στις ντόπιες αστικές τάξεις, με την πάλη για να γίνουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα αφέντες στον τόπο τους και τον πλούτο που παράγουν.