Υπό τη σκιά της κούρασης των παικτών, αποτέλεσμα των πολλών υποχρεώσεων που έχουν όλη τη χρονιά κυρίως με τις ομάδες τους (ιδιαίτερα με αυτές που θεωρούνται πρωτοκλασάτες), θα αγωνιστούν οι περισσότερες ομάδες του φετινού Μουντιάλ. Το συγκεκριμένο ζήτημα μάλιστα αποτελεί - όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια - έναν καθοριστικό παράγοντα για τους πολλούς τραυματισμούς των παικτών, οι οποίοι από την έλλειψη επαρκούς χρόνου ξεκούρασης καταρρέουν. Δεν είναι τυχαίο ότι για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια σε διοργάνωση Μουντιάλ η λίστα με τους απόντες είναι ιδιαίτερα φορτωμένη και μάλιστα σε αυτή συμπεριλαμβάνονται και σπουδαία ονόματα. Το πρόβλημα παραδέχονται και οι ίδιοι οι προπονητές των ομάδων, ενώ τα ιατρικά επιτελεία τρέχουν και δε φθάνουν. Αλλωστε, μόνο τυχαίο δεν είναι ότι τα τελευταία χρόνια το θέαμα σε τέτοιου είδους διοργανώσεις εκλείπει σταδιακά και εκτός, φυσικά, του βάρους που δίνεται για το αποτέλεσμα η κατάσταση των παικτών παίζει επίσης σημαντικό ρόλο.

Μια διοργάνωση που διεξάγεται στη Λατινική Αμερική δε θα μπορούσε να μην έχει στις πρώτες θέσεις της λίστας των φαβορί για το τρόπαιο τους οικοδεσπότες, μάλιστα, των φετινών αγώνων Βραζιλιάνους και τους γείτονές της Αργεντίνους. «Σελεσάο» και «Μπιακοτσελέστε», αντίστοιχα, εκτός της πλειάδας παικτών που διαθέτουν στις τάξεις τους, έχουν και πολλά προβλήματα. Για τους οικοδεσπότες ο ερχομός του Φιλίπε Σκολάρι στον πάγκο της ομάδας μόλις 18 μήνες πριν το Μουντιάλ άλλαξε κατά πολύ τα πράγματα στη Βραζιλία, που δε ...μοιάζει για Βραζιλία. Η πειθαρχία στο παιχνίδι, η προσοχή και στα μετόπισθεν, καθώς και πιο «κοντρολαρισμένες» επιθέσεις (που βάζουν σχετικό ...φρένο ακόμα και στους Νεϊμάρ και Φρεντ) το στίγμα της ομάδας των οικοδεσποτών.

Οσο για την Αργεντινή, για μια ακόμη φορά αποτελεί το ερωτηματικό. Με αρκετούς σπουδαίους παίκτες, όπως οι Μέσι, Αγουέρο, Ντι Μαρία, Λαβέτσι, Ιγουαΐαν ξεκινάει με στόχο το τρόπαιο, ωστόσο δεν έχει και λίγη δουλειά να κάνει για να το πετύχει. Το κυριότερο, να δει τα «αστέρια» της να παίζουν το ίδιο καλά όπως και στις ομάδες τους, κάτι που δε συνέβη ούτε το 2006, ούτε το 2010, όπου τα βασικά ατού έδειξαν κουρασμένα. Πάντως, το συγκρότημα του Αλεχάντρο Σαμπέγια μπορεί φέτος να υπερηφανεύεται πως διαθέτει ίσως την πιο αξιόλογη αμυντική γραμμή σε σύγκριση με τα τελευταία χρόνια όπου δεσπόζουν οι παρουσίες των Ντε Μικέλις, Σαμπαγέτα, Φερντάντεζ.

Απέναντι από το δίδυμο των Λατινοαμερικάνων βρίσκεται το αντίστοιχο ευρωπαϊκό με τις Ισπανία και Γερμανία να μοιάζουν οι πιο σημαντικοί αντίπαλοι.

Με τους τίτλους της νυν παγκόσμιας πρωταθλήτριας και τον εις διπλούν αντίστοιχο της Ευρώπης, oι Ιβηρες θέλουν να συνεχίσουν στο δρόμο των επιτυχιών. Με αρχιτέκτονα τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε και ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης είναι το μεγάλο φαβορί για να φτάσει στον τελικό της διοργάνωσης. Φαντάζει πλήρως σε όλες τις γραμμές και δείχνει να μην έχει αδυναμίες... Εκτός από μια: Τον παράγοντα κούραση, καθώς οι περισσότεροι παίκτες της μέχρι πριν από 20 μέρες έδιναν ακόμα αγώνες με τις ομάδες τους.

Με την ίσως πιο θεαματική ομάδα των τελευταίων 20 ετών η Γερμανία ψάχνει ακόμα το δρόμο για την κορυφή. Φέτος εμφανίζονται πιο αποφασισμένοι και στα προκριματικά έκαναν επίδειξη δύναμης (9 νίκες σε 10 παιχνίδια πρώτη επίθεση στην Ευρώπη). Πλεονέκτημα γι' αυτούς και το γεγονός πως το συγκρότημα του Γιοακίμ Λεβ θεωρείται αυτό με τη μεγαλύτερη ομοιογένεια, καθώς οι παίκτες παίζουν αρκετό καιρό μαζί.

Οι ευρωπαϊκές ομάδες είναι αυτές που κυριαρχούν στην κατηγορία των αουτσάιντερ με αρκετές ομάδες να φαντάζουν έτοιμες για την έκπληξη. Αν βάλει κάποιος διαβάθμιση στην εν λόγω κατηγορία, τότε αρκετά ψηλά βρίσκεται η Ιταλία. Η φιναλίστ στον τελικό του προηγούμενου Euro δείχνει την τελευταία διετία μια σταθερότητα ως ομάδα, που κατά μια άποψη διαθέτει ίσως και τους λιγότερο κουρασμένους παίκτες σε σχέση με τους βασικούς της αντιπάλους. Δίνοντας έμφαση στη μεσαία γραμμή και την άμυνα, το συγκρότημα του Τζέζαρε Πραντέλι στοχεύει να λειτουργήσει στο γνωστό μοτίβο της ...αθόρυβης παρουσίας μέχρι να αναγκαστούν να την προσέξουν όλοι (βλ. τελικό). Εχοντας φθάσει το 2010 στην πηγή (τελικός) για δεύτερη φορά στην ιστορία της, αλλά χωρίς και πάλι να πιει νερό, η Ολλανδία ευελπιστεί σε κάτι ανάλογο φέτος αλλά με καλύτερη κατάληξη. Στα πλεονεκτήματά της συγκαταλέγονται ο ίδιος ο προπονητής της Λούις Φαν Χαλ, αλλά και η πλειάδα σπουδαίων παικτών. Στα μειονεκτήματα, το γεγονός ότι μπαίνει εξ αρχής στα δύσκολα αφού βρίσκεται στον όμιλο με την Ισπανία, ενώ στους 16 διασταυρώνεται με τον όμιλο της Βραζιλίας.

Εχοντας κάνει ένα μείγμα έμπειρων και ταλαντούχων παικτών, η Γαλλία του Ντιντιέ Ντεσάν σκοπεύει να σβήσει τις άσχημες μνήμες των τελευταίων παρουσιών της και να γυρίσει ξανά στο 1998 όταν και κατέκτησε το τίτλο. Η ποιότητα υπάρχει (είτε αγωνιστεί ο Ριμπερί, είτε όχι), αν νικηθεί και η εσωστρέφεια που οδηγεί σε συγκρούσεις στα αποδυτήρια τότε τα πράγματα ίσως να εξελιχθούν καλύτερα για τους «τρικολόρ».

Η Αγγλία από την πλευρά της για μια ακόμη φορά ψάχνει την ευκαιρία για διάκριση. Χωρίς τον παίκτη βεντέτα αυτή τη φορά μοιάζει η ...δουλειά να μοιράζεται σε όλους, ενώ δύναμή της αποτελούν τα άκρα. Ωστόσο τα δύσκολα ξεκινάνε νωρίς νωρίς για τους Αγγλους, αφού στον όμιλο υπάρχουν Ιταλία και Ουρουγουάη, ενώ και η συνέχεια περιλαμβάνει επίσης δύσκολα ...σταυρώματα.

Μια από τις ομάδες που φαντάζουν ικανές να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον στη διοργάνωση θεωρείται το Βέλγιο με τις πιθανότητες για μια επανάληψη της πορείας του 1986 στο Μεξικό (4η θέση) να είναι φέτος περισσότερες από ποτέ. Αιτία το γεγονός ότι η φετινή ομάδα διαθέτει μια φουρνιά παικτών που θεωρείται η καλύτερη την τελευταία 20ετία τουλάχιστον για το Βέλγιο προσδίδοντας μια ποιότητα στο παιχνίδι της Εθνικής Βελγίου. Φερμέλεν, Κομπανί, Βίτσελ, Φελαϊνί ι Μιραλάς, Αζάρ, Ντε Μπρούινε, Κουρτουά, Λουκάκου είναι μερικοί απ' αυτούς που καλούνται να βγάλουν τους «κόκκινους διαβόλους» από την αφάνεια τουλάχιστον 3 δεκαετιών.

Παίζοντας στην έδρα όπου κατέκτησε το ένα από τα δυο τρόπαια της ιστορίας της, η Ουρουγουάη, αλλά και με κληρονομιά την πορεία στην προηγούμενη διοργάνωση της Νότιας Αφρικής όταν έφθασε στην 4η θέση, οι «Σελέστε» ευελπιστούν φέτος τουλάχιστον σε κάτι ανάλογο. Και μπορεί το σπουδαίο όνομα Λουίς Σουάρες να προέρχεται από τραυματισμό, ωστόσο οι Καβάνι, Πέρεζ, Περέιρα, Κάσερες δείχνουν απόλυτα έτοιμοι... Και αυτό ίσως και να αρκεί.

Στην κατηγορία με τις ομάδες ικανές για την έκπληξη σίγουρα θα πρέπει να συγκαταλεγούν και η οικοδέσποινα της επόμενης διοργάνωσης Ρωσία με πλεονεκτήματα την πληρότητά της, τον έμπειρο Φάμπιο Καπέλο στον πάγκο, αλλά και μειονεκτήματα την απραξία αρκετών παικτών (λόγω της λήξης του ρωσικού πρωταθλήματος) και τις τάσεις αυτοκαταστροφής που επιδεικνύουν αρκετές φορές οι Ρώσοι. Οσο για την Πορτογαλία, στην 6η της συμμετοχή ευελπιστεί στο βήμα παραπάνω, ωστόσο οι τραυματισμοί βασικών παικτών και το γεγονός ότι την περισσότερη δουλειά την περιμένουν από τον Ρονάλντο αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες.