Δέκα χρόνια μετά την κατάκτηση του Euro 2004 και το άνοιγμα του δρόμου για τις επιτυχίες (2 προκρίσεις σε Εuro, 2 σε Μουντιάλ) η Εθνική ανδρών ψάχνει φέτος στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, που αρχίζει την ερχόμενη Πέμπτη 12 Ιούνη, την ευκαιρία για υπέρβαση όσον αφορά την τρίτη συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου.

Χωρίς μέχρι τώρα να έχει καταφέρει πρόκριση στο β' γύρο, με τις προηγούμενες συμμετοχές να έχουν απολογισμό το 1994 στις ΗΠΑ 3 ήττες στη φάση των ομίλων (από Αργεντινή, Νιγηρία, Βουλγαρία) και 1 νίκη, 2 ήττες το 2010 στη Νότια Αφρική (επί της Νιγηρίας και από Αργεντινή, Νότια Κορέα αντίστοιχα), το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στοχεύει φέτος στο κάτι παραπάνω. Συμμετέχοντας στο Γ' Ομιλο της πρώτης φάσης με αντιπάλους την Ακτή Ελεφαντοστού, την Ιαπωνία και τη Βολιβία ο στόχος αυτή τη φορά φαντάζει να είναι πιο κοντά από τις προηγούμενες φορές, με δεδομένη πλέον και την εμπειρία που έχει αποκτήσει η ομάδα από την παρουσία της σε διεθνείς διοργανώσεις.

Η εικόνα της Εθνικής Ελλάδας μέχρι σήμερα θα 'λεγε κανείς ότι δείχνει μια ομάδα η οποία δεν δέχεται εύκολα το γκολ, ωστόσο όμως δεν μπορεί και να... το βάλει. Τα δυο φιλικά που έδωσε το συγκρότημα του Φερνάντο Σάντος (το κείμενο γράφτηκε πριν από τον τρίτο αγώνα με τη Βολιβία) κόντρα σε Πορτογαλία και Νιγηρία, που σημαδεύτηκαν από το ...στείρο 0-0, επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά τη συγκεκριμένη εικόνα. Αλλωστε, και η γενικότερη παρουσία της Ελλάδας στα προκριματικά κινήθηκε στα ίδια επίπεδα.

Στους αγώνες του ομίλου το ελληνικό συγκρότημα δέχθηκε μόλις 4 γκολ έχοντας την καλύτερη άμυνα του ομίλου και από τις καλύτερες της προκριματικής φάσης, ωστόσο τα 12 γκολ της επίθεσης μοιάζουν πολύ φτωχά σε σχέση με τα 30 της 1ης του ομίλου Βοσνίας και ήταν πολύ κοντά (ως απολογισμός) με αυτά της προτελευταίας Λετονίας. Η άμυνα αναμένεται να αποτελέσει το βαρύ χαρτί των ελληνικών προσπαθειών, ενώ ακόμα και τα προβλήματα στην αλληλοκάλυψη που υπήρξαν στο πρώτο φιλικό κόντρα στους Πορτογάλους φάνηκε να λύνονται (με αλλαγές και στις επιλογές παικτών) στο δεύτερο αγώνα κόντρα στη Νιγηρία. Ωστόσο εκείνο που παραμένει πρόβλημα και ερώτημα είναι η ανάπτυξη του παιχνιδιού και το τελείωμα των φάσεων στην επίθεση.