Το τελευταίο τεύχος του περιοδικό «ΤΙΜΕ» κυκλοφορεί με το χάρτη του Ιράκ περικυκλωμένο από φωτιές και τον ευφάνταστο τίτλο «Το τέλος του Ιράκ». Δεν ήταν το μόνο, αλλά ένα από αρκετά διεθνή ΜΜΕ που προσπάθησαν να προβάλουν το διαμελισμό - τριχοτόμηση του Ιράκ σε σιιτικό, σουνιτικό και κουρδικό, είτε ως «λύση», είτε ως επακόλουθο της σημερινής επίθεσης των σουνιτών μισθοφόρων του «Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Λεβάντε» (ΙSIL) και της αποτυχίας της ιρακινής κυβέρνησης του σιίτη πρωθυπουργού Νούρι αλ Μαλίκι να αξιοποιήσει τις «ευκαιρίες» που δημιούργησε η αμερικανική εγκληματική ιμπεριαλιστική εισβολή του 2003 για ένα μέρος της ιρακινής αστικής τάξης.

Ωστόσο, πίσω από τα σενάρια διαμελισμού του σημερινού Ιράκ και τις σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις που θα προκαλέσει ενδεχόμενη περίπτωση υλοποίησής τους, δεν βρίσκεται κυρίως αυτό που εμφανίζεται ως «εθνοθρησκευτικές διαφορές» (σιίτες, σουνίτες, Κούρδοι) ή «αρχαία μίση», όπως λέει το περιοδικό. Αυτό που είναι το καθοριστικό είναι τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που συγκρούονται, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι σφοδρότερες συγκρούσεις της τελευταίας βδομάδας εστιάστηκαν πέριξ των μεγαλύτερων διυλιστηρίων του Ιράκ, στην πόλη Μπαϊτζί, που απέχει 200 χλμ βορείως της Βαγδάτης. Παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό του ιρακινού στρατού από τη ραγδαία προέλαση των καλά πληροφορημένων και κατατοπισμένων διοικητών της μισθοφορικής οργάνωσης IΚΙΛ, τις τελευταίες μέρες άρχισαν να ορθώνονται θύλακες αντίστασης.

Βεβαίως, πολλές δεκάδες άνδρες, και των δύο πλευρών, έχουν ήδη θυσιαστεί στο βωμό των στρατηγικής σημασίας (και απολύτως αναγκαίων για τον ενεργειακό ανεφοδιασμό του Βόρειου Ιράκ και του αυτόνομου Κουρδιστάν) διυλιστηρίων στο Μπαϊτζί. Ωστόσο, με την καθοδήγηση των ΗΠΑ (είτε δορυφορικώς, είτε ηλεκτρονικώς, είτε χερσαία μέσω ειδικών στρατιωτικών «συμβούλων», που άρχισαν να καταφθάνουν από προχτές στην ιρακινή πρωτεύουσα με εντολή του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα), οι ιρακινές στρατιωτικές δυνάμεις φάνηκε τουλάχιστον να καθυστερούν τα σχέδια των ισλαμιστών μισθοφόρων για γρήγορη κατάληψη της Βαγδάτης. Στην υπόθεση Ιράκ εμπλέκονται ήδη πολλές ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ιράν, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ, που ειδικότερα οι δύο τελευταίες ήταν οι κύριοι χρηματοδότες των ισλαμιστών μισθοφόρων στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία.