Την Παρασκευή, στο πλαίσιο παρουσίασης του βιβλίου του Ρατζανί Πάλμε Ντατ «Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση», η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην ομιλία της επισήμανε ότι είναι επίκαιρο όχι μόνο γιατί ο φασισμός έχει πάρει κεφάλι στη χώρα μας και σ' άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά κυρίως γιατί δίνει μια κοινωνική, οικονομική εξήγηση για το πώς αναπτύσσεται ο φασισμός.

«Τι είναι ο φασισμός; Είναι η τελευταία εφεδρεία του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος, εκείνης της δύναμης που έχει στα χέρια της τα μέσα παραγωγής, που διαμορφώνει όλους τους θεσμούς της κοινωνίας. Ενα φασιστικό - ναζιστικό κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή (και οι παραλλαγές της σε σημαντικές καπιταλιστικές χώρες) δεν αντιστρατεύεται, δεν αντιπαλεύει την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά εμφανίζεται ότι αντιπαλεύει ορισμένες στρεβλές εκφάνσεις στη λειτουργία της πολιτικής εξουσίας του καπιταλισμού, δηλαδή της τάξης που ελέγχει τα πάντα στον καπιταλισμό. Τα ναζιστικά - φασιστικά κόμματα παίρνουν από την αστική ιδεολογία και πολιτική ό,τι πιο σαβούρα υπάρχει, ό,τι πιο αντιδραστικό έχει διαμορφωθεί στον αστικό πολιτισμό, στην αστική φιλοσοφία, σκέψη και πολιτική στα 400 περίπου χρόνια που είναι εδραιωμένος ο καπιταλισμός», σημείωσε και αναφερόμενη στις συνθήκες που αναπτύσσεται ο φασισμός, διάβασε απόσπασμα του βιβλίου που είναι σα να μιλάει για το σήμερα:

«Ποιοι είναι οι γενικοί όροι που ευνοούν την άνοδο του φασισμού; Μπορούμε να τους απαριθμήσουμε εν συντομία: Η ένταση της οικονομικής κρίσης και της ταξικής πάλης. Η εντεινόμενη απογοήτευση από τον κοινοβουλευτισμό. Η ύπαρξη ευρέων μικροαστικών, μεσαίων στρωμάτων, του εξαθλιωμένου προλεταριάτου και τμημάτων των εργατών υπό καπιταλιστική επιρροή. Η απουσία αυτοτελούς, ταξικά συνειδητής ηγεσίας του κύριου όγκου της εργατικής τάξης». Παράλληλα, σημείωσε ότι δεν έχει ιδιαίτερη ιδεολογία, με εξαίρεση ότι συμμαζεύει ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει και το πιο αντιδραστικό απ' όλα και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ο ρατσισμός. Και επισήμανε: «Τώρα θα μου πείτε ότι το γεγονός που αναπτύχθηκε απότομα η Χρυσή Αυγή ήταν γιατί είχαμε ένα επαναστατικό κίνημα από το οποίο κινδύνευε η αστική εξουσία στην Ελλάδα το 2010, το '11 ή το '12; Οχι. Αλλά το κίνημα είχε μια δυναμική που εκφραζόταν ακόμη και από τις δημοσκοπήσεις πριν τις εκλογές του Μάη του '12. Τότε, η αστική πολιτική είχε φτάσει στην πιο δύσκολη στιγμή της, λόγω της παρατεταμένης κρίσης, χωρίς ακόμη να έχει εκφραστεί σε μια βαθιά πολιτική κρίση για την αστική τάξη. Αλλά δεν ήταν σίγουροι για το πόσο μπορούσαν να λειτουργήσουν άλλες εφεδρείες του συστήματος, όπως ήταν να εμφανιστεί γρήγορα και να κερδίσει σημαντικά τμήματα της εργατικής, λαϊκής πλειοψηφίας ένα αναδομημένο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ».

Το Σάββατο ο Νίκος Αβραμίδης, έκτακτος καθηγητής στο ΤΕΙ Θεσσαλίας, μίλησε σε συζήτηση με θέμα «Μύθοι και αλήθειες για τα επαγγελματικά δικαιώματα. Μετά το πτυχίο τι;», επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Κάθε κλάδος, κάθε σχολή στα πλαίσια των Επιτροπών Αγώνα ή των Φοιτητικών Συλλόγων όπου υπάρχουν και λειτουργούν πρέπει να θέτουν το ζήτημα του "μετά το πτυχίο τι;" Καθώς και ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις σπουδές και να επιδιώκουν να αναπτύσσουν κοινό μέτωπο με το ταξικό, εργατικό κίνημα με τις αγροτικές συσπειρώσεις και να μην μπαίνουν ποτέ στις λογικές της διαχείρισης, πρώτα και κύρια γιατί δεν αρμόζει σε νέους ανθρώπους να μην απαιτούν όλα αυτά που η επιστήμη, η τεχνολογία, ο αγώνας των ανθρώπων χιλιάδες χρόνια τώρα, κατάφερε να φτιάξει και να τα αφήσει "προίκα" σε μερικά παράσιτα καπιταλιστές και τους υπηρέτες τους».

Το διήμερο των εκδηλώσεων πλαισιώθηκε από τη συναυλία δεκάδων φοιτητικών συγκροτημάτων, χορευτικές ομάδες, αντιφασιστικό θεατρικό σκετς και συναυλίες με τους «KollektivA» και τον Μίλτο Πασχαλίδη.