Στην παρτίδα Φρακ Μάρσαλ (ΗΠΑ) - Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα (Κούβα) «Γκαμπί της βασίλισσας μη αποδεκτό», εξετάζουμε τη θέση - μετά τη 15η κίνηση - και, όπως γνωρίζουμε, το σχέδιο κάθε αντιπάλου είναι να αναπτύξει το παιχνίδι του στην πλευρά της πλειονότητας των πιονιών του. 1. δ4 δ5 2. γ4 ε6 3. Ιγ3 γ5 4. γδ5 εδ5 5. Ιζ3 Ιγ6 6. η3 Αε6 7. Αη2 Αε7 8. 0-0 Ιζ6 9. Αη5 Ιε4 10. Αε7 Βε7 11. Ιε5 Ιδ4 12. Ιε4 δε4 13. ε3 Ιζ3+ 14. Ιζ3 εζ3 15. Βζ3 0-0 (βλέπε διάγραμμα).

Το σχέδιο λοιπόν για τα λευκά είναι να προωθήσουν τα πιόνια τους με Βε3, ε4, ζ4, ενώ για τα μαύρα είναι να βγάλουν ένα ελεύθερο πιόνι στην πτέρυγα στης Β. Για παράδειγμα, τα μαύρα πετυχαίνουν το στόχο τους αν τα λευκά παίξουν 1. Ββ7 Ββ7 2. Αβ7 Πβ8 3. Α~ Πβ2, βάζοντας και τον Π στη 2η γραμμή! Αξίζει να σημειώσουμε ότι όταν και οι δυο παίχτες έχουν κάνει 0-0 και η θέση είναι αρκετά απλοποιημένη, είναι προτιμότερο να έχει κανείς την πλειονότητα στην πλευρά της Β, για αρκετούς λόγους. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι η προώθηση των πιονιών είναι ευκολότερη, γιατί ο αντίπαλος Ρ είναι μακριά και δεν μπορεί εύκολα να σταματήσει το επιπλέον ελεύθερο πιόνι. Είναι επίσης σημαντικό ότι ένα τέτοιο πιόνι αναγκάζει ορισμένα κομμάτια του αντιπάλου να ασχοληθούν με το σταμάτημά του, δίνοντας την ευκαιρία στον αντίπαλο να επιτεθεί στον αντίπαλο Ρ. Ενας τρίτος λόγος είναι ότι τα πιόνια στην πτέρυγα του αντίπαλου Ρ, καθώς αυτός είναι πίσω από αυτά, είναι δύσκολο να μετακινηθούν, γιατί κάνουν αδυναμίες στον Ρουά τους.

Είναι ιδιαίτερα διδακτικός ο τρόπος που αξιοποίησε τη μικρή αυτή υπεροχή ο μαύρος με την πλειονότητα στην πτέρυγα της Β και αυτό κυρίως γιατί ο λευκός αγνοούσε τις ανάγκες της θέσης και έπαιζε χωρίς σχέδιο και χωρίς δυναμισμό. 16. Πζγ1 Παβ8 17. Βε4 Βγ7 18. Πγ3; Λάθος γιατί βάζει τον Π σε παθητική θέση.

(Συνεχίζεται)