Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζομένων στο χώρο της απεξάρτησης από τα ναρκωτικά

Συγκεκριμένα, η μονάδα του ΟΚΑΝΑ στο ΓΝΑ «Λαϊκό» λειτουργεί εδώ και 2,5 χρόνια σε έναν πολύ περιορισμένο χώρο, που έχει παραχωρηθεί από το παράρτημα του Νοσοκομείου που βρίσκεται στην οδό Σεβαστουπόλεως. Προαύλιος χώρος δεν υπάρχει, η είσοδος της Μονάδας βρίσκεται δίπλα από την κεντρική είσοδο του Νοσοκομείου όπου προσέρχονται για καθημερινή βραχεία νοσηλεία ασθενείς με σοβαρές παθήσεις (καρκινοπάθειες, θαλασσαιμίες κ.ά.). Η Μονάδα βρίσκεται στον ημιώροφο του κτιρίου και η πρόσβαση γίνεται μόνο από την ξύλινη σκάλα, καθώς με απόφαση του Νοσοκομείου το ασανσέρ είναι κλειδωμένο για τον ημιώροφο που βρίσκεται η Μονάδα.

Η εικόνα που έχει διαμορφωθεί σήμερα στη Μονάδα, όπως περιγράφεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, είναι η εξής: «Ο φύλακας είναι ένας για 4 μόνο ώρες και, στη διάρκεια αυτών των ωρών, η φύλαξη που παρέχει είναι το λιγότερο πλημμελής, καθώς είναι υποχρεωμένος να ελέγχει την είσοδο, το πεζοδρόμιο της Μονάδας και τους χώρους της χορήγησης, της γραμματείας και των γραφείων που είναι στον ημιώροφο (...) Με τον ασύλληπτα πρόχειρο τρόπο που γίνονται οι εισαγωγές εδώ και 1 μήνα, έχει καταλυθεί κάθε έννοια θεραπείας, επιστημονικότητας, ευρυθμίας και σοβαρότητας», αναφέρουν σε επιστολή τους οι εργαζόμενοι της Μονάδας προς τη διοίκηση του Οργανισμού.

«Η αύξηση του αριθμού των μελών του Προγράμματος κατά 70% σε ένα μήνα τινάζει στον αέρα οποιαδήποτε δουλειά έχει γίνει έως σήμερα. Οι παραβατικές και οι επιθετικές, έως βίαιες, συμπεριφορές έχουν πολλαπλασιαστεί και η κατάσταση τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη. Αρκεί να αναφέρουμε ότι προ ημερών δημιουργήθηκε μεγάλο θέμα στο Νοσοκομείο που μας φιλοξενεί, καθώς 2 μέλη από τα προσφάτως σταθεροποιημένα μπήκαν στην τουαλέτα του κοινού και έκαναν χρήση ουσιών. Αναμενόμενο για χρήστες που κλήθηκαν τελευταία στιγμή να μπουν σε ένα Πρόγραμμα χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς όριο, χωρίς παρακολούθηση», σημειώνεται στην επιστολή.

«Διαμαρτυρόμαστε, γιατί με την προχειρότητα που γίνονται οι εισαγωγές αυτές καταλύεται οποιαδήποτε επιστημονικότητα και ζητούμε να σταματήσει άμεσα ο παραλογισμός αυτός, που έχει εξωθήσει στα όρια προσωπικό και θεραπευόμενους, με τους τελευταίους να έχουν εξεγερθεί για τη μετατροπή της Μονάδας σε προέκταση της πιάτσας. Προειδοποιούμε πως υπό αυτές τις συνθήκες η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, με συνέπειες πιθανότατα μη αναστρέψιμες», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι της μονάδας ΓΝΑ «Λαϊκό», υπογραμμίζοντας ότι οι ίδιοι και τα μέλη του προγράμματος «δε θα φέρουν καμία ευθύνη για ό,τι προκύψει στο μέλλον»...

Να θυμίσουμε ότι όσα συμβαίνουν στη συγκεκριμένη μονάδα του ΟΚΑΝΑ δεν αποτελούν μεμονωμένο γεγονός. Χτες, οι εργαζόμενοι στη μονάδα της Ρόδου κήρυξαν τετράωρη στάση εργασίας, διαμαρτυρόμενοι για τις σοβαρές ελλείψεις που παρατηρούνται, όπως σε ποτηράκια χορήγησης υποκατάστατων και νερού (όσοι παρακολουθούν το πρόγραμμα φέρνουν τα ποτηράκια της χορήγησης ...από το σπίτι τους, με όλους τους κινδύνους που ενέχει αυτό), σε αντιδραστήρια ουροαναλυτή κ.ά. Στη μονάδα Ηρακλείου Κρήτης οι εργαζόμενοι έχουν καταγγείλει την ακατάλληλη λειτουργία της μονάδας. Εδώ και 7 εβδομάδες δεν υπάρχει καθαρίστρια, βάζοντας σε άμεσο κίνδυνο την υγεία εργαζομένων και χρηστών.

Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα τελευταία χρόνια, να θυμίσουμε ότι τα προγράμματα υποκατάστασης προπαγανδίζονταν ως πανάκεια, ενώ θα μπορούσαν να βοηθήσουν - με προϋπόθεση πάντα ότι θα ήταν υψηλών προδιαγραφών - μόνο μια μικρή κατηγορία εξαρτημένων (π.χ. φορείς του Εϊτζ κ.ά.). Διαχρονικά, οι κυβερνήσεις - και αξιοποιώντας το άλλοθι της λίστας αναμονής που σκόπιμα δημιουργήθηκε σε αυτά - βάφτισαν τους χρήστες «χρόνιους ασθενείς», που θα πρέπει να παίρνουν διά βίου το «φάρμακό» τους, γέμισαν τη χώρα με προγράμματα υποκατάστασης χωρίς προσωπικό (στην Κατερίνη και αλλού η χορήγηση γίνεται από νοσηλεύτριες και όχι από ειδικευμένο γιατρό), στη συνέχεια τα μετέφεραν στα νοσοκομεία (δίπλα σε χώρους απορριμμάτων και νεκροτομεία, μέσα σε κοντέινερ), κάνουν αθρόες εισαγωγές.

Τα παραπάνω δε συμβαίνουν τυχαία. Είναι κομμάτια του παζλ της εγκληματικής «αντιναρκωτικής» πολιτικής, που, σύμφωνα με τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, στόχος είναι η συντήρηση και όχι η απεξάρτηση, η δημιουργία ενός μόνιμου και νόμιμου κοινωνικού περιθωρίου απόλυτα ελεγχόμενου. Είναι η ίδια πολιτική που υπονομεύει σταθερά τη λειτουργία των «στεγνών» προγραμμάτων και μετατρέπει με ταχύτητα φωτός τον ΟΚΑΝΑ σε προγράμματα χαμηλών προδιαγραφών. Στόχος να εφαρμοστεί ο τελευταίος νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή για τα ναρκωτικά, με τον οποίο προβλέπεται η παράδοση κάθε κρίκου που αφορά την τοξικοεξάρτηση (πρόληψη - απεξάρτηση - κοινωνική επανένταξη) στους ιδιώτες. Ηδη το τελευταίο διάστημα ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια ΜΚΟ και ιδιώτες που πουλάνε αμφιβόλου ποιότητας και ασφάλειας προγράμματα και «θεραπείες» έναντι χιλιάδων ευρώ. Οσα συμβαίνουν, καταστρατηγούν το δικαίωμα χιλιάδων νέων ανθρώπων στη ζωή, στη δημόσια και δωρεάν απεξάρτηση, το δικαίωμα όλου του πληθυσμού στην πρωτογενή πρόληψη.