φωτό 1

Στο τέλος του μήνα συμπληρώνονται 40 ημέρες από τότε που «έφυγε» για τη γειτονιά των αγγέλων ο σύντροφος ΜΑΧΟΣ ΓΡΙΒΑΣ. Στα εξήντα χρόνια της κομματικής του ζωής, ο σ. Μάχος υπήρξε αταλάντευτα προσηλωμένος στις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού και τίμησε τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Στη μνήμη του, αντί για μνημόσυνο, η οικογένειά του προσφέρει 200 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Ιθάκης.

* Στη μνήμη του σ. ΜΑΧΟΥ (ΓΡΙΒΑ) οι σύντροφοί του από τη ΚΟ Ιθάκης του ΚΚΕ, Νώντας Μαυροκέφαλος, Γεράσιμος και Ιωάννα Πατσαλιά, Μαρίνα Βλασσοπούλου, Πανογιάννης Πατσαλιάς, Αβραάμ Μιχαλόπουλος και Γεωργία Κοντομίχαλου προσφέρουν 150 ευρώ στο Κόμμα.

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη των γονιών μου ΓΕΩΡΓΙΟΥ και ΜΑΡΙΑΣ ΟΡΝΙΘΟΠΟΥΛΟΥ προσφέρω 100 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή» για το αναντικατάστατο έργο του, σαν συνδρομή του 2014 και 50 ευρώ στο Κόμμα.

Η κόρη τους

***

Με αφορμή τα 70 χρόνια από το ηρωικό Μπλόκο της Κοκκινιάς, στη μνήμη της αδερφής μου ΑΝΔΡΙΑΝΝΑΣ που τη σκότωσαν φασίστες Γερμανοί στη Μάχη της Κοκκινιάς, προσφέρω στο τιμημένο ΚΚΕ το ποσό των 20 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Ασπρων Χωμάτων - Ρέντη.

Διονύσης Αμπατζόγλου

***

φωτό 1

Συμπληρώνονται 40 μέρες που «έφυγε» από κοντά μας ο αγαπημένος μας σύντροφος ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΡΣΕΛΛΑΣ, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό σε όλους μας. Γεννημένος πριν από 72 χρόνια και από νέος στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του, αφοσιωμένος αγωνιστής και ολοκληρωμένος κομμουνιστής, υπηρέτησε το Κόμμα και το κίνημα μέσα από διάφορες θέσεις. Μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ, υποψήφιος βουλευτής του, πρόεδρος στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ευδήλου Ικαρίας, δραστήριος συνδικαλιστής στον ΟΤΕ, πρόεδρος του σωματείου μισθωτών συνταξιούχων Ικαρίας. Θα λείψει σε όλους μας ο ήρεμος και σοφός του λόγος.

Τιμώντας τη μνήμη του προσφέρουμε 220 ευρώ στο Κόμμα μας, μέσω της Κομματικής Οργάνωσης Ικαρίας.

Οι σύντροφοί του από την Οργάνωσή του.

* Ο ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΡΣΕΛΛΑΣ ήταν άνθρωπος με υψηλές ηθικές αξίες, μεγαλόκαρδος, πράος και ικανότατος με ό,τι καταπιανόταν. Πάντοτε πρόθυμος ν' ανταποκριθεί με τις γνώσεις του σ' εκείνους που το ζητούσαν. Ηταν ένα από τα πολλά παιδιά φτωχής αγροτικής οικογένειας. Από μικρός ξεχώρισε έχοντας πολλές διακρίσεις στο μαθητικό του βίο. Μπήκε από νωρίς στη βιοπάλη και έζησε από κοντά τους καημούς και τις ελπίδες του εργάτη, αφού και ο ίδιος δούλεψε σε οικοδομές και εργοστάσια, προκειμένου να τελειώσει το πολυτεχνείο, ηλεκτρολόγος - μηχανολόγος. Οργανώθηκε από νωρίς στο Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, και αγωνίστηκε πολιτικά, συνδικαλιστικά και μέσα από πολιτιστικούς συλλόγους για την ανύψωση του ανθρώπου και το δίκιο του εργάτη. Το Κόμμα τον τίμησε ως υποψήφιο βουλευτή νομού Σάμου, το 2000. Αναδείχτηκε αντιδήμαρχος Εύδηλου Ικαρίας, απ' όπου ήταν και η καταγωγή του. Ηταν και, για δύο χρόνια, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου. Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του ταξικού σωματείου συνταξιούχων Ικαρίας. Εμεινε αταλάντευτα πιστός στις αρχές του Κόμματος μέχρι το τέλος της ζωής του. Σε όλη τη διαδρομή, δίπλα του στάθηκε επάξια η σύζυγός του Στέλλα.

Προς τιμή του, η οικογένεια Γεωργίου Νικολουδάκη προσφέρει στο Κόμμα 50 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Β' διαμερίσματος Πειραιά.

***

φωτό 1

Στις 15 Ιούλη 2014 πέθανε στη Ρόδο ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΡΟΥΛΙΟΣ (ή Κουρούβελος) και κηδεύτηκε στον τόπο που γεννήθηκε στα Ανώγεια. Εζησε σε ηλικία 12-16 ετών στο πετσί του τη δίνη της Κατοχής, το κάψιμο του χωριού του και στην ηλικία αυτή εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ με την οποία βοήθησε στην ανοικοδόμηση του χωριού. Στην περίοδο του Εμφυλίου βοήθησε με κάθε τρόπο τους κυνηγημένους αγωνιστές του ΔΣΕ στα βουνά του Ψηλορείτη. Το 1975 μετακόμισε οικογενειακώς στη Ρόδο εργαζόμενος σε λατομείο παραγωγής αδρανών υλικών μέχρι το 1985. Παρέμεινε πιστός στα ιδανικά του ΚΚΕ σε όλη του τη ζωή.

Στη μνήμη του, οι σύντροφοί του Βασίλης Καλομοίρης και ο Γιώργης Καλομοίρης, με αφορμή τις σαράντα μέρες από τότε που «έφυγε» στέλνουν 20 ευρώ, ο καθένας τους, στο «Ριζοσπάστη», μέσω της Κομματικής Οργάνωσης Ανωγείων του ΚΚΕ.

***

Φωτό 1

Στη μνήμη του πολυαγαπημένου μας θείου σ. ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και Προέδρου, για πολλά χρόνια, της Επιτροπής Ειρήνης Καλλιθέας, που «έφυγε» στις 24 Αυγούστου του 2006, προσφέρουμε, μέσω ΚΟΒ Κυψέλης, 100 ευρώ στο αγαπημένο του ΚΚΕ.

Οι ανιψιές του

Αντωνία - Χρυσούλα - Ιωάννα Ταγματάρχη

***

φωτό 1

Οι Γ. Δ., Γ. Χ. και οι Δ. Ι., Δ. Β. προσφέρουν στο ΚΚΕ 60 ευρώ, στη μνήμη της σ. ΜΗΤΣΙΑΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ του Χρήστου.

***

ΦΩΤΟ 4 στο φύλλο της 25.8.2013

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΤΟΣ (φωτ.) γεννήθηκε το 1912 στη Ρεντίνα Καρδίτσας. Το 1936 υπηρετούσε τη θητεία του στη Λάρισα. Ηταν σιτιστής τάγματος, εκεί γνωρίστηκε με τις αριστερές οργανώσεις. Οπου ένας λοχαγός από το τάγμα τον στρατολόγησε στο Κόμμα. Τον τίτλο του μέλους του Κόμματος τον κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 1946, στις 15/8, τον συνέλαβε ο συμμορίτης Βουρλάκης. Τον βασάνισε για πέντε μέρες και έπειτα τον εκτέλεσε στο βουνό Ζαχαράκη.

Η ΙΟΥΛΙΑ ΤΣΙΡΗ του Ευαγγέλου, γεννήθηκε το 1922. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ το 1943. Το 1947 βγήκε στο Δημοκρατικό Στρατό. Ηρθε στο Γράμμο, στην ελεύθερη Ελλάδα, με την ηρωική πορεία του Απρίλη του 1948. Πολέμησε στο Γράμμο και μετά τον ελιγμό, όπου πέρασαν τα τμήματα στο Βίτσι, υπηρετούσε στην 103η Ταξιαρχία. Σκοτώθηκε τον Οκτώβρη του 1948, στο Βίτσι.

Ο ΤΣΙΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ (φωτ.) του Λάμπρου, γεννήθηκε στις 27/12/1954, στη φιλόξενη Δημοκρατία του Ουζμπεκιστάν, στην Τασκένδη, στο 12ο συνοικισμό. Εκεί τελείωσε το δεκατάξιο σχολείο και φοίτησε στη Σχολή Ακτινολόγων - Φωτογράφων. Το 1975 επαναπατρίστηκε με τους γονείς του και όσο να αναγνωριστούν τα διπλώματά του δούλευε ως πλασιέ. Σκοτώθηκε στις 12/1/1983 σε τροχαίο στην Κρήτη.

Η ΤΣΙΡΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (φωτ.) γεννήθηκε το 1928. Βγήκε στο βουνό όπου δούλεψε σε συνεργείο ραφτάδων. Μετά τον ελιγμό του Γράμμου ήταν στις μεταφορές του ΔΣΕ στο Βίτσι. Με την υποχώρηση του ΔΣΕ βρέθηκε στην Τασκένδη. Αρχικά δούλεψε στη βιομηχανία, στο εργοστάσιο «Τασλ-Μας» και μετά από τρία χρόνια πήρε μετάθεση στη φάμπρικα στην 12η πολιτεία. Εκεί γνωρίστηκε με τον Λάμπρο Τσίρη του Ευαγγέλου και παντρεύτηκαν. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Βαγγέλη και τον Ηλία. Επαναπατρίστηκε με την οικογένειά της το 1975. Κατοικούσε στην Αθήνα και δούλευε ως καθαρίστρια μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε. Το 2005 αρρώστησε και απεβίωσε στις 5 Σεπτέμβρη.

Στις 12 Γενάρη απεβίωσε στο γηροκομείο Καρδίτσας η ΜΑΡΙΑ Ανδρέα ΜΟΥΤΟΥ (φωτ.) Γεννήθηκε το 1914. Εμεινε χήρα το 1946 και απεβίωσε το 2011, μόλις είχε μπει στα 97 της χρόνια. Εζησε μαζί με τη μητέρα της με την οποία μεγάλωσαν 3 ορφανά παιδιά, διότι τον άντρα της τον είχε σκοτώσει ο συμμορίτης Βουρλάκης.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΗΣ, μαχητής του ΔΣΕ, σκοτώθηκε στις μάχες του Γράμμου και Βίτσι, στη θέση Τριανταφυλλιά Φλώρινας.

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΕΞΗΣ, μαχητής του ΔΣΕ, έζησε πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη, όπου και πέθανε το 2007.

Στη μνήμη τους, ο Τσίρης Λάμπρος, γιος του Ηλία, η νύφη του Αικατερίνη και τα εγγόνια του προσφέρουν 200 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του Κόμματος.

Επίσης, στην μνήμη όλων των παραπάνω αγωνιστών, η Κατερίνα Αλέξη και ο Χρήστος Αλέξης προσφέρουν 100 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ.

***

φωτό (χαρτί) 1

Στη μνήμη του πολυαγαπημένου μου συντρόφου ΒΑΓΓΕΛΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ, προσφέρω 200 ευρώ στο Κόμμα που υπηρέτησε μέχρι τέλους, στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Κεντρικού Χαλανδρίου.

Η σ/σά του, Βούλα Μήτσου

***

φωτό 2

Στη μνήμη των συντρόφων μας που «έφυγαν» πρόσφατα, ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΤΑΓΙΑΝΝΗ, ΛΑΖΑΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ και ΠΑΝΤΕΛΗ ΧΑΤΖΗΠΑΝΤΕΛΗ, προσφέρουμε το ποσό των 185 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Χαλκηδόνας Κοκκινιάς. Συνεχίζουμε, σύντροφοι, στο δρόμο που πορευτήκατε μια ζωή για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό μας.

***

φωτό 1

Σε ηλικία 76 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΡΟΣ. Γεννήθηκε στην Αμπελακιώτισσα Ναυπακτίας από αγροτική οικογένεια. Τα πρώτα του χρόνια τα έζησε όπως όλα τα παιδιά της εποχής εκείνης μέσα σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής κατάστασης πολύ άσχημης. Η ανάγκη τον υποχρέωσε να διακόψει το Γυμνάσιο. 15χρονός βρέθηκε εργάτης γης στο Αίγιο κάνοντας «κουτρούλια» στα αμπέλια. Εκεί είδε και βίωσε πώς βγαίνει το μεροκάματο και πώς ζούσαν οι εργάτες. Σε μια μεγάλη αίθουσα κοιμόντουσαν όλοι μαζί στρωματσάδα με τις βελέντζες που είχαν από το χωριό. Από τη μια μεριά οι γυναίκες και από την άλλη οι άνδρες. Αυτή η πρώτη εικόνα του καθόρισε και τη στάση ζωής. Κατάλαβε την ταξικότητα της κοινωνίας. Με την πρώτη επαφή με την αριστερά προσπάθησε να εμβαθύνει τις γνώσεις και τη συμμετοχή του στους αγώνες. Με τη μεταπολίτευση, αλλά και πριν, ακολούθησε την πολιτική του ΚΚΕ, έμεινε αταλάντευτος σε όλη του τη ζωή δίπλα στο ΚΚΕ και συμμετείχε σε όλους τους λαϊκούς αγώνες παρά τις πιέσεις, διώξεις και συλλήψεις. Ηταν γνώστης της πολιτικής του Κόμματος και καθημερινός αναγνώστης του «Ριζοσπάστη» και όλων των εντύπων του. Τελευταία συμμετείχε στο συνταξιουχικό κίνημα και ήταν εκλεγμένος στο παράρτημα Ναυπάκτου του Σωματείου Συνταξιούχων Αιτωλοακαρνανίας και υποψήφιος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.

Το 40ήμερο μνημόσυνο θα γίνει την Κυριακή 31 Αυγούστου στον Ι. Ν. Αγίου Ανδρέα στο Ξηροπήγαδο Ναυπάκτου.

Τα παιδιά, τα αδέλφια, τα ανίψια και τα εγγόνια του προσφέρουν 100 ευρώ στο «Ριζοσπάστη», τον καθημερινό του σύντροφο, μέσω της ΚΟΒ Ναυπάκτου.

***

φωτό 1

Τον Αύγουστο του 2014 κλείνουν 4 χρόνια από το θάνατο του αγαπημένου μας συζύγου, πατέρα και παππού, ΛΑΖΑΡΙΔΗ ΜΕΝΕΛΑΟΥ. Συνειδητός και αταλάντευτος κομμουνιστής μέχρι τα τελευταία του, υπήρξε αγωνιστής της ΕΑ (μαχητής του εφεδρικού ΕΛΑΣ) και ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ. Με την υποχώρηση του ΔΣΕ, βρέθηκε πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο με δίπλωμα του καθηγητή Ιστορίας. Για την προσφορά του στην Ανώτατη Σχολή Τηλεπικοινωνιών, του απονεμήθηκε το «Μετάλλιο Λένιν».

Στη μνήμη του, προσφέρουμε 200 ευρώ στο Κόμμα, μέσω ΚΟΒ Ντεπό Θεσ/νίκης

***

φωτο 1

Ο σ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΛΑΒΕΛΗΣ γεννήθηκε το 1918 στην Κορωνούδα Κιλκίς, όπου η οικογένειά του εγκαταστάθηκε το 1914 ως πρόσφυγας από την ανατολική Θράκη. Ο σ. Μιχάλης τέλειωσε στην Κορωνούδα το δημοτικό σχολείο και δούλεψε στα χωράφια της οικογένειας και στον αλευρόμυλο του πατέρα του. Εκεί, το 1928, γνώρισε από παιδί και το Κομμουνιστικό Κόμμα μιας και οι συναντήσεις του κομματικού πυρήνα, όπου συμμετείχε ο πατέρας τους, γινόταν στο σπίτι τους. Το 1940 κατατάχτηκε στο στρατό και πολέμησε στον πόλεμο με την Ιταλία. Τέλη του 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και έγινε μέλος του ΚΚΕ, αυτός και τρία από τα αδέλφια του. Η οικογένεια βίωσε διωγμούς και δολοφονίες (τα αδέλφια του Γιώργος και Ξενοφών δολοφονήθηκαν από ΠΑΟτζήδες του χωριού, ο Παναγιώτης σκοτώθηκε σε μάχη με τους Γερμανούς). Ο σ. Μιχάλης πήρε μέρος σε πολλές μάχες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Εζησε πρόσφυγας από το 1945 μέχρι το 1947 στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας. Το 1947 πέρασε στο βουνό Μπέλες στον ΔΣΕ (όπου στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις σκοτώθηκε η αδελφή του Μαρίκα και λίγες μέρες αργότερα στη μάχη στα Ανω Πορόια ο αδελφός του Αθηνόδωρος). Το 1949 πέρασε βαριά τραυματισμένος (χέρια και πόδια) για περίθαλψη στη Γιουγκοσλαβία και από εκεί πολιτικός πρόσφυγας στην Τσεχοσλοβακία και από το 1951 έως τον επαναπατρισμό το 1984 στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, έζησε σαν πολιτικός πρόσφυγας στη Ρουμανία. Ο σ. Μιχάλης Γκλαβέλης πέθανε στις 3/1/2014 πλήρης ημερών και η ταφή του έγινε στην γενέτειρά του, στην Κορωνούδα Κιλκίς. Παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του αγωνιστής, πιστό και περήφανο μέλος του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του, ο ανιψιός του Λ.Δ. προσφέρει 50 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Σταυρούπολης.