«Μου λέει τις προάλλες ένας φίλος», λέει ο Μίλτος Πασχαλίδης: «"Στριφογυρνάει στο μυαλό μου ένας στίχος του Αλκη, δεν τον θυμάμαι ακριβώς, μιλάει γι' αυτούς που του λείπουν πιο πολύ...". "Απ' το Ιπτάμενο χαλί είναι, φίλε, σε μουσική του Λαυρέντη" του απαντάω σχεδόν ακαριαία... Τώρα χαμένος στων ονείρων μου το χάρτη/ όλο ρωτάω πως τα 'φερε έτσι η ζωή/αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτι/κι αυτοί που ζούνε να μου λείπουν πιο πολύ... Κι ύστερα, τα λόγια του Αλκη (Αλκαίο) έφεραν στην κουβέντα τον Μήτσο (Μητροπάνο) κι ύστερα τον Μάριο (Τόκα) και τον Μάνο (Ξυδούς). Κι ύστερα μου ήρθε η ιδέα να κάνω μια γιορτή για τους φίλους μου που φεύγουν κι αφήνουν πίσω τους ένα μεγάλο κενό. Και μεγάλα τραγούδια. Κι είπα να μπλέξω τα τραγούδια μου με τα δικά τους και να στήσουμε ένα γλέντι σα να είναι όλοι τους παρόντες. Οχι νοσταλγίες και μνημόσυνα. Μόνο γλέντι. Να βάλω τον Μητροπάνο να τραγουδάει ξανά Τόκα και Αλκαίο. Και τον Ξυδούς στο βάθος δεύτερη φωνή. Και να έρθουνε στη σκηνή, να τραγουδήσουμε παρέα όσοι "φίλοι" μου είναι εκεί. Γι' αυτούς που μας λείπουν πιο πολύ και γι' αυτούς που είναι ακόμα εδώ. Γιατί τα μεγάλα κενά δεν καλύπτονται παρά μόνο με τα μεγάλα τραγούδια».
Ο Μίλτος Πασχαλίδης επιφυλάσσει εκπλήξεις στο κοινό με τη συμμετοχή φίλων του τραγουδοποιών και τραγουδιστών.