Ευρεία επιχείρηση «απομάκρυνσης» των διαδηλωτών που είχαν καταλάβει κεντρικά σημεία της πόλης έκαναν οι αστυνομικές δυνάμεις στο Χονγκ Κονγκ, όπως μετέδωσαν τα διεθνή και τοπικά ΜΜΕ. Η παρέμβαση ήρθε μετά τις διαρκείς επισημάνσεις των τοπικών αρχών αλλά και της κεντρικής κινεζικής κυβέρνησης ότι οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στις 28 Σεπτέμβρη είναι «παράνομες» και διαταράσσουν την οικονομική «ομαλότητα» της περιοχής, κάνουν «κακό στους επενδυτές», όπως γράφτηκε και στο έντυπο όργανο της ίδιας της ΚΕ του ΚΚ Κίνας.

Μεταξύ άλλων οι αστυνομικοί φέρεται να έκαναν χρήση σπρέι πιπεριού ενώ προχώρησαν και σε δεκάδες συλλήψεις. Στο διαδίκτυο αλλά και τοπικά ΜΜΕ κυκλοφόρησε ένα βίντεο που εμφανίζει ομάδα αστυνομικών να απομακρύνει έναν διαδηλωτή δεμένο με χειροπέδες και να τον χτυπά. Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι διεξάγεται σχετική έρευνα. Ο υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας, Λάι Τουνγκ-κγουόκ, είπε ότι στους αστυνομικούς οι οποίοι εμφανίζονται στο βίντεο να χρησιμοποιούν «άσκοπη βία εις βάρος ενός συλληφθέντος» ανατέθηκαν άλλα καθήκοντα. Ο ίδιος υποστήριξε ότι η αστυνομία χρειάστηκε να λάβει άμεσα μέτρα για να διαλύσει έναν μεγάλο αριθμό διαδηλωτών που της πετούσε αντικείμενα.

Αργότερα έγινε γνωστό ότι ο συγκεκριμένος διαδηλωτής ονομάζεται Κεν Τσανγκ και είναι μέλος του «Κόμματος των Πολιτών».

Στο Λονδίνο, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, βρήκε αφορμή να δηλώσει ότι η κυβέρνησή του είναι υπέρμαχος δικαιωμάτων και «ελευθεριών» που κατοχυρώθηκαν και με τη συμφωνία που Ηνωμένο Βασίλειο - Κίνα υπέγραψαν το 1997. Απαντώντας σε ερώτηση που του τέθηκε στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις κινητοποιήσεις στο Χονγκ Κονγκ, ο Κάμερον είπε ότι «είναι σημαντικό η δημοκρατία να δίνει πραγματικές επιλογές» και θύμισε ότι η συμφωνία του 1997 «αναφέρεται σε δικαιώματα και ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένων του λόγου, του Τύπου, της συνάθροισης, του συνεταιρίζεσθαι, των ταξιδιών, των κινήσεων και φυσικά της απεργίας». Βέβαια, όταν εκπρόσωποι των μονοπωλίων φτάνουν να... υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργατών η υπόθεση όχι απλά «βρωμάει» αλλά ολοφάνερα προδίδει άγριες κόντρες πολυεθνικών, για τις οποίες άλλωστε έχει στρώσει το έδαφος το ίδιο το «ειδικό καθεστώς» του Χονγκ Κονγκ που διασφαλίζει μια σειρά από προνόμια για τους επενδυτές και την επιχειρηματική δράση.