Εύπεπτη, γλυκανάλατη διασκέδαση για επιτόπια κατανάλωση πνιγμένη σε στερεότυπα, προβλεψιμότητα, γενναιοδωρία σε λεόντειες δόσεις και μυρωδιές από καρυκεύματα της Ανατολής. Ο σκηνοθέτης, που πριν από 14 χρόνια έκανε την Μπινός να κερδίσει την επαρχιακή γαλλική κωμόπολη με την αισθησιακή της σοκολάτα και τη χαρά για ζωή, επιστρέφει, προσδοκώντας το ίδιο, με μια ινδική οικογένεια τώρα, εξοπλισμένη με τα επτασφράγιστα, οικογενειακά μυστικά καρυκεύματα. Στο φιλμ αναφέρεται κάπου ότι «ένας αληθινός σεφ ή το 'χει ή δεν το 'χει». Το ίδιο ισχύει και στο σινεμά και εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι και ο εμιγκρές στο Χόλιγουντ Σουηδός Χάλστρομ δεν «το 'χει» πια. Οχι ότι υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικός, αλλά οι πρώτες του σουηδικές προσπάθειες προμήνυαν ουσιαστικότερη εξέλιξη...

Ο νεαρός Χασάν από τη Βομβάη βρίσκεται στο επίκεντρο της ταινίας, που βασίζεται σε βιβλίο του Ρίτσαρντ Μορέ. Μετά την καταστροφή της οικογενειακής επιχείρησης οι δικοί του μετακομίζουν για μια καλύτερη τύχη στην Αγγλία αρχικά και κατόπιν στην Ολλανδία, για να βρεθούν τυχαία και μοιραία σε ένα γραφικά ειδυλλιακό γαλλικό χωριό, όπου και αποφασίζουν να εγκατασταθούν και να ανοίξουν ένα ινδικό «φαγάδικο» ακριβώς απέναντι από έναν εκκεντρικό ναό της υψηλής γαλλικής γαστρονομίας, που διευθύνει μια στρυφνή και καρικατουρίστικα άκαμπτη μαντάμ, η οποία απέσπασε ήδη ένα αστέρι Michelin και στοχεύει αταλάντευτα σε δεύτερο. Ο Χασάν αποδεικνύεται γεννημένο ταλέντο στη δημιουργία γεύσεων, γίνεται «casus belli» και ανελέητου ανταγωνισμού σε μια ιστορία που καταλήγει ακριβώς όπως θα προδιέγραφε με τη φαντασία του ο κάθε θεατής, όπου συμβαίνει ακριβώς αυτό που κάποιος περιμένει, την ώρα που το περιμένει. Μια χούφτα πολιτικά ορθής και επικαιροποιημένης προβληματικής για εθνικισμό και ρατσισμό, μια δόση σχολικής εκδρομής, λίγος έρωτας και μπόλικη νοσταλγία, είναι τα συστατικά που πλαισιώνουν τις δυνατές γεύσεις και τους πληθωρικούς χαρακτήρες, στοιχεία που όμως δεν κατορθώνουν να πυροδοτήσουν την ταινία. Ατημέλητη η αφήγηση που βγαίνει μέσα από απαλούς φακούς, φτηνά τα κλισέ των ρατσιστικών αποχρώσεων που υποβόσκουν και που ο σκηνοθέτης ξεπετάει σε δυο λεπτά... Φαγητό, σοφία ζωής, έρωτας, αδελφοσύνη πέρα από πολιτισμικά όρια, θρίαμβος της λογικής πάνω από όλες τις μορφές μικροψυχίας, το ηθικό δίδαγμα της ταινίας που παραγωγούς είχε τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και την Οπρα Γουίνφρι.

Με τους: Χέλεν Μίρεν, Μισέλ Μπλανκ, Σαρλότ Λε Μπον, Ομ Πουρί, Μανίς Νταγιάλ, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2014).