Το Μουσείο Μπενάκη γυρίζει «σελίδα», μετά την αποχώρηση του επί 41 χρόνια διευθυντή του, κλασικού αρχαιολόγου, διεθνώς καταξιωμένου ιστορικού της Τέχνης, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αγγελου Δεληβοριά. Με ποιο «προσανατολισμό», προς ποια κατεύθυνση θα γυρίσει η «σελίδα» θα φανεί μετά τη γνωστοποίηση των όρων του διαγωνισμού και την επιλογή νέου διευθυντή από το ΔΣ του Μουσείου, μέλος του οποίου θα είναι ο Αγγ. Δεληβοριάς.

Η αποχώρηση του Αγγελου Δεληβοριά ανακοινώθηκε, επισήμως (31/10), παρουσία του ίδιου, από την πρόεδρο του μουσείου Αιμιλία Γερουλάνου, η οποία δε θα μπορούσε παρά να πλέξει το οφειλόμενο τιμητικό του εγκώμιο. Η Αιμ. Γερουλάνου, αναφερόμενη στις οικονομικές δυσκολίες, στις περικοπές μισθών, στο μειωμένο προσωπικό - λόγω απολύσεων - είπε: «Αγγελε, ξέρουμε ότι νιώθεις αδικαίωτος».

Το 1973, η διεύθυνση του μουσείου - μετά από επίμονη πρόταση του σπουδαίου «δασκάλου», βαθύτατα προοδευτικού επιστήμονα και διανοουμένου Μαρίνου Καλλιγά - ανατίθεται στον Αγγ. Δεληβοριά, ο οποίος με το επιστημονικό κύρος, κατόρθωσε να μεταμορφώσει το μικρό, αρχαιολογικών κυρίως κειμηλίων μουσείο, στο μεγαλύτερο μουσείο του αρχαίου, νεότερου, λαϊκού και σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού (καλλιτεχνικού, πνευματικού, ιστορικού).

Ευχόμενος οι «διάδοχοί του να συνεχίσουν τις παρακαταθήκες αυτές», ο Αγγελος Δεληβοριάς με πικρία είπε: «Εχω κατηγορηθεί για την ελληνομανία μου» και τόνισε: «Ενώ το Μουσείο Μπενάκη έχει δωρηθεί στο ελληνικό κράτος, το κράτος δυστυχώς δεν "αντελήφθη" τη σημασία ενός μουσείου που να είναι όχι μόνο του παρελθόντος αλλά και του σήμερα και του αύριο, με αποδέκτη όλο τον ελληνικό λαό. Ενα μουσείο της ελληνικής πολιτισμικής και ιστορικής διαχρονίας, της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής ψυχής».