Εν μέσω πλήρους κατάργησης της συμφωνίας εκεχειρίας της 5ης Σεπτέμβρη στο Μινσκ της Λευκορωσίας ανάμεσα στις δυνάμεις του στρατού της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου και τους πολιτοφύλακες που αντιδρούν στην εξουσία της, που προέκυψε από την πραξικοπηματική ανατροπή της αστικής κυβέρνησης του Β. Γιανουκόβιτς, η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Πρόκειται για αντιπαράθεση που έχει ενδοϊμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά (ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ και καπιταλιστική Ρωσία) και ενδοαστικά (ανάμεσα σε μερίδες αστών που επιλέγουν διαφορετικά ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα), με το λαό να πληρώνει το τίμημα.

Στοιχεία αυτής της κατάστασης είναι, από τη μια μεριά, τα θύματα των βομβαρδισμών του ουκρανικού στρατού και των εθνικιστών φασιστών της Εθνοφρουράς, όπως ο 12χρονος μαθητής και η 55χρονη μητέρα που έπεσαν νεκροί σε γειτονιά της πόλης του Ντονέτσκ με το συνολικό αριθμό των νεκρών (άμαχοι, πολιτοφύλακες και στρατιώτες) να υπερβαίνει τους 1000. Από την άλλη, εντείνονται οι παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστών. Την Τετάρτη, βρέθηκε στο Κίεβο ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ Αμερικανός στρατηγός Φίλιπ Μπρίντλοβ, που αν και η κυβέρνηση που συγκροτήθηκε από τον πεντακομματικό συνασπισμό που προέκυψε από τις εκλογές βίας στις 26 Οκτώβρη προετοιμάζει το έδαφος για την είσοδο της χώρας στη λυκοσυμμαχία, ο ίδιος επισήμανε ότι μια τέτοια κίνηση πρέπει να συνειδητοποιείται ότι θα προκαλέσει την ανησυχία της άλλης πλευράς, δηλαδή της Ρωσίας. Ουσιαστικά, ζητάει να γίνουν προσεχτικά βήματα, αλλά επέστησε την προσοχή, στην, όπως είπε, «στρατιωτικοποίηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και την ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων».

Πάντως, η κυβέρνηση του Κιέβου που συγκροτείται από το Μπλοκ Ποροσένκο, του νυν προέδρου, το κόμμα του Αρσένι Γιατσενιούκ, Λαϊκό Μέτωπο, το κόμμα «Αυτοάμυνα» του δημάρχου της δυτικής πόλης Λβιβ, Α. Σαντόβγι, το Ριζοσπαστικό Κόμμα του αντικομμουνιστή Ο. Λιάσκο και το κόμμα «Πατρίδα» της πρώην Προέδρου της χώρας Γιούλια Τιμοσένκο και φέρει ως συνασπισμός κομμάτων το όνομα «Ευρωπαϊκή Ουκρανία», επανατοποθέτησε στη θέση του πρωθυπουργού τον Αρσένι Γιατσενιούκ και έχοντας πλειοψηφία στην Βουλή προβάλλει την ανάγκη συνταγματικής αλλαγής, ώστε να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει την Ουκρανία ως «αδέσμευτη χώρα», ώστε να ανοίξει η προοπτική της ένταξης στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, δύο παρεμβάσεις που επίσης έγιναν μέσα στη βδομάδα έχουν τη σημασία τους ενόψει και της συνεδρίασης την ερχόμενη Τρίτη των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ που θα συμμετάσχει και ο ΥΠΕΞ της Ουκρανίας Πάβλο Κλίμκιν και όπου θα συζητηθεί η κατάσταση στην Ουκρανία. Η πρώτη είναι της Βικτόρια Νούλαντ, αρμόδιας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις (αυτής που πρωτοστάτησε στην επέμβαση στην Ουκρανία από τον περσινό Νοέμβρη) που είπε ότι θα ήταν «πολύ δύσκολο για την Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ». Η δεύτερη ανήκει στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι, που σημείωσε χαρακτηριστικά «με 1.000 νεκρούς από τις 5 Σεπτέμβρη δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για εκεχειρία και χρειάζεται μια νέα συμφωνία διακοπής της σύγκρουσης, αλλά αν η διαδικασία ελέγχεται από τους ίδιους παίκτες θα έχει παρόμοιο αποτέλεσμα». Και έθεσε το ζήτημα ότι χρειάζεται μια «οικουμενική λύση, ώστε η Ουκρανία να ομοσπονδιοποιηθεί και να έχει καλές σχέσεις με την ΕΕ και με τη γειτονική της χώρα, τη Ρωσία, με την οποία μοιράζεται την ιστορία, τον πολιτισμό και τη γλώσσα και ταυτόχρονα πρέπει να γίνουν σεβαστές οι μειονότητες στην Ουκρανία».

Νωρίτερα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, δηλώνοντας στη Βουλή ότι «η ουκρανική γλώσσα θα είναι η μόνη επίσημη γλώσσα της χώρας» έσπευσε να προσθέσει ότι «η αποκέντρωση της εξουσίας θα δώσει καταπληκτικές δυνατότητες, ώστε να ληφθούν υπόψιν τοπικές ιδιαιτερότητες σχετικές με την πίστη, την ιστορική μνήμη, τη γλώσσα, τις παραδόσεις».

Αν κάτι γίνεται φανερό είναι ότι με δεδομένο το συσχετισμό δυνάμεων στις ανατολικές περιοχές και την παγίωση της χάσματος, αρχίζουν ταυτόχρονα με τη συνέχιση των συγκρούσεων να φαίνονται και βήματα επιδίωξης ενός συμβιβασμού. Αλλωστε, τέτοιος έστω και προσωρινός επιτεύχθηκε στο ζήτημα της Ενέργειας ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία, δηλαδή τους μονοπωλιακούς τους ομίλους. Το τι ακριβώς θα γίνει από επιλογή ή από ανάγκη δεν είναι δυνατόν να προβλεφτεί.

Εξάλλου, η προώθηση των δεσμών του λαού από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς προωθείται συστηματικά. Την Πέμπτη από τον Επίτροπο της ΕΕ για τη διεύρυνση Γιοχάνες Χαν, ανακοινώθηκε ότι η ΕΕ πρόκειται να χορηγήσει «βοήθεια» 500 εκατομμυρίων ευρώ στην Ουκρανία, από το φετινό Δεκέμβρη και σε διάρκεια 3 χρόνων, στο πλαίσιο της υλοποίησης της Στρατηγικής Περιφερειακής Ανάπτυξης 2020, βεβαίως με προϋπόθεση την προώθηση συγκεκριμένων αντιλαϊκών φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων και την προώθηση συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου. Επίσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ετοιμάζει νέα «βοήθεια», δηλαδή δάνειο που πιθανά θα ανακοινωθεί μέσα στο Δεκέμβρη και βέβαια επίσης συνδέει με τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, με πακέτο νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Η ΕΕ, επίσης, αναμενόταν να ανακοινώσει τις νέες κυρώσεις που αποφασίστηκαν στις 27 Νοέμβρη εναντίον αξιωματούχων και επιχειρήσεων των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Το γεγονός πάντως ότι το παζάρι γίνεται στο έδαφος του καπιταλισμού αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και επιπλέον κάνει βέβαιο ότι όποια και αν είναι η έκβασή του τα λαϊκά στρώματα θα «πληρώνουν το μάρμαρο».