Στη δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του τοποθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ την Ράνια Αντωνοπούλου, ερευνήτρια του Levy Economics Institute. Οπως φαίνεται, η γνωστή «δεξαμενή σκέψης» για τους αστούς και τις κυβερνήσεις τους λειτουργεί και ως «δεξαμενή» από την οποία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντλεί τους υποψηφίους του.

Η ίδια η Ρ. Αντωνοπούλου, μιλώντας στην εφημερίδα «Καθημερινή» πριν από δύο χρόνια (13/1/2013) συμβούλευε πως «πρέπει να αναζητήσουμε τη σχέση εργασιακού κόστους και ανταγωνιστικότητας». Δηλαδή, να εξαρτάται ο μισθός, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων από την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, όπως άλλωστε προβλέπει και το «Σύμφωνο για το ευρώ». Αναφερόμενη δε στην «υποχρέωση του κράτους να αναδιοργανώσει τους τομείς της οικονομίας» έφερε και ένα παράδειγμα: «Θυμηθείτε τη Θάτσερ. Μπορεί να ήταν συντηρητική αλλά γνώριζε ότι η αγορά των ανθρακωρυχείων τελειώνει».

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει περίτρανα και μέσα από τις υποψήφιες και τους υποψηφίους του πως δίνει εξετάσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, διεκδικώντας την εμπιστοσύνη και τη στήριξή τους. Εχει όμως παράλληλα το θράσος να αξιώνει από τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου να τον στηρίξουν στην κάλπη, να βάλουν πλάτη ή να δείξουν έστω «ανοχή» στην πολιτική αυτή.