Οι κυβερνητικοί αρμόδιοι, παρά την πρόσκαιρη παγωμάρα, δε χάνουν την ψυχραιμία τους. Πότε μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα, πότε σε περιοδείες στους πρόχειρους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων δε διστάζουν να τάζουν «λαγούς με πετραχήλια» για γρήγορη και πλήρη αποκατάσταση...

Δε χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστοι μήνες για να καταλάβουν όλοι - και κυρίως οι σεισμόπληκτοι - ότι τα «παχιά λόγια» των κυβερνώντων δεν είχαν αντίκρισμα. Θάφτηκαν κι αυτά στον κουρνιαχτό των ερειπίων, όταν ξεκινούσε η προσπάθεια τα «κίτρινα» να βαφτιστούν με το ζόρι «πράσινα» και τα «κόκκινα», «κίτρινα». Βούλιαξαν στην κοροϊδία των ανεπαρκών τιμολογίων για τις επισκευές και τις ανακατασκευές, αλλά και των τεχνικών προδιαγραφών που θεσπίστηκαν και δεν οδηγούν σε ενίσχυση των κατασκευών, αλλά στα «μπαλώματα»...

Σήμερα και ενώ διανύουμε τον 22ο μήνα από τον καταστροφικό σεισμό, το δράμα της 62χρονης Κυριακής Δρακούλη, που άφησε την τελευταία της πνοή στον καταυλισμό των λυομένων στη Νίκαια, ήρθε να αποκαλύψει το μέτρο της κυβερνητικής αναλγησίας και του εμπαιγμού, το μέγεθος της δυστυχίας που βιώνουν καθημερινά οι σεισμόπληκτοι.

Από πού να αρχίσει, όμως, κανείς και πού να τελειώσει; Από το δράμα των σεισμοπλήκτων που ζουν κιόλας στα σιδερένια λυόμενα δύο χειμώνες και δύο καλοκαίρια, πότε να τους δέρνει το κρύο και πότε να τους καίει ο ανελέητος ήλιος; Και τι κάνει γι' αυτούς η κυβέρνηση; Στέλνει λογαριασμούς της ΔΕΗ των 300.000 και 400.000 δρχ., σε μεροκαματιάρηδες και άνεργους οικογενειάρχες, επειδή... τολμούν να θέσουν σε λειτουργία τα κλιματιστικά! Κι αφού βέβαια αδυνατούν να τους πληρώσουν, τους κόβουν το ρεύμα. «Η ΔΕΗ - λένε - δεν μπορεί να ασκήσει κοινωνική πολιτική, γιατί είναι ανώνυμη εταιρία και... χτυπά την πόρτα του Χρηματιστηρίου»! Και τους εμπαίζει ακόμη μια φορά: Καθορίζει, λέει, μείωση του τιμολογίου κατά 50%, αλλά θα ισχύσει από την 1η Ιούλη μέχρι τέλος του 2002, αλλά δε λέει κουβέντα για τα μέχρι στιγμής χρέη...

Με «βήματα χελώνας», όμως, προχωρά και το έργο της αποκατάστασης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ίδιου του ΥΠΕΧΩΔΕ, μέχρι τις 12 Ιούνη 2001, είχε εγκριθεί από τα ΤΑΣ μόνο το 19,5% των αδειών από τα 45.000 κτίρια που έχουν ανάγκη επισκευής και μόνο το 43,5% των 6.500 κτιρίων που κατέρρευσαν και πρέπει να ανακατασκευαστούν. Με τους ρυθμούς αυτούς, το έργο της αποκατάστασης προβλέπεται να διαρκέσει πάνω από μια δεκαετία! Εκτός από το ότι υπάρχει κίνδυνος η προθεσμία για την υποβολή των αιτήσεων που λήγει στις 31 Αυγούστου να μην πάρει άλλη παράταση κι έτσι όσοι πρόλαβαν, πρόλαβαν...

Σα να μην έφταναν όλα αυτά, όπως αποκαλύπτεται, η κυβέρνηση καθυστερεί ακόμη και την καταβολή του επιδόματος οικοσκευής των 2.000.000 δρχ. που είχε υποσχεθεί σε όλους τους σεισμόπληκτους το σπίτι των οποίων κρίθηκε κατεδαφιστέο, με το... ατράνταχτο επιχείρημα ότι «τέλειωσαν τα χρήματα»!...

Δεν ξέρουμε αν το έργο της κατεδάφισης των κτιρίων που κρίθηκαν ως «επικινδύνως ετοιμόρροπα» έχει ολοκληρωθεί. Είναι σίγουρο, όμως, ότι η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική φρόντισε γρήγορα να κατεδαφίσει τα όνειρα των σεισμοπλήκτων για γρήγορη και πλήρη αποκατάσταση. Μόνο ο αγώνας τους μπορεί να αλλάξει την κατάσταση...