Στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε την περασμένη Τετάρτη στη δημοσιότητα το πλαίσιο της «στρατηγικής» για την «Ενεργειακή Ενωση». Ο στόχος όπως έχουν ανακοινώσει είναι να εξασφαλίσει την ενεργειακή ασφάλεια, αλλά και μεγαλύτερη κερδοφορία που έχουν ανάγκη τα ευρωενωσιακά μονοπώλια. Αυτή η στρατηγική θα ξεδιπλώνεται στο φόντο της ενδοϊμπεριαλιστικής διαπάλης για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των διαδρόμων τους, εμπλέκοντας τους λαούς βαθύτερα σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Το απόγευμα της ίδιας μέρας το σχέδιο αυτό συζητήθηκε και εγκρίθηκε από την αντιδραστική πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «η στρατηγική αυτή θέτει, με βάση πέντε αλληλένδετους άξονες πολιτικής, τους στόχους μιας Ενεργειακής Ενωσης, καθώς και τα συγκεκριμένα βήματα που θα ακολουθήσει η Επιτροπή Γιούνκερ για την επίτευξή τους».

Οι άξονες είναι:

- «Η θέσπιση νέας νομοθεσίας για τον επανασχεδιασμό και την αναμόρφωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας». Πρόκειται για σχέδια που αφορούν την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων. Ο σχεδιασμός αυτός προβλέπει ότι μέχρι το 2020 θα πρέπει να είναι δυνατή η διασυνοριακή διάθεση τουλάχιστον του 10% της εγκατεστημένης δυναμικότητας ηλεκτροπαραγωγής. Μάλιστα, έχουν προσδιοριστεί και 137 έργα που πρέπει να γίνουν στα κράτη - μέλη, ώστε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, επισημαίνοντας ότι «αυτό είναι το ελάχιστο που απαιτείται για να είναι δυνατή η ροή και η εμπορία Ενέργειας μεταξύ των κρατών - μελών». Αυτή η διαδικασία έρχεται να ενισχύσει, αφενός τη δημιουργία υποδομών σε όφελος των κατασκευαστικών ομίλων, αφετέρου τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου μέσω συμπράξεων ή εξαγορών και συγχωνεύσεων μονοπωλιακών ομίλων διαφορετικών κρατών.

- «Μεγαλύτερη διαφάνεια στις συμβάσεις φυσικού αερίου». Δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρεμβαίνει και θα ελέγχει τις ενεργειακές συμφωνίες των κρατών - μελών της ΕΕ με μη ευρωπαϊκές χώρες, στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Τέτοια διαδικασία είναι ήδη σε εξέλιξη σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, με την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση εξαγοράς της ΔΕΣΦΑ από την αζέρικη εταιρεία SOCAR. Ουσιαστικά, αυτή η διαδικασία προσβλέπει όχι μόνο στην προστασία των ευρωενωσιακών ενεργειακών ομίλων, αλλά και στην αύξηση των μεριδίων τους στην αγορά σε βάρος των μη ευρωενωσιακών.

-- «Η ανάπτυξη ουσιαστικής συνεργασίας σε περιφερειακό επίπεδο ως ένα σημαντικό βήμα προς μια ενοποιημένη αγορά με ισχυρότερο κανονιστικό πλαίσιο» (ευνοεί συμπράξεις ενεργειακών ομίλων διαφορετικών κρατών σε όφελος των ισχυρότερων).

-- «Η θέσπιση νέας νομοθεσίας για τη διασφάλιση του εφοδιασμού με ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο». Ειδικά για το φυσικό αέριο, η «περιφερειακή συνεργασία» αφορά και το Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου για τη μεταφορά αερίου από την περιοχή της Κασπίας προς την Ευρώπη, με τον οποίο η ΕΕ επιδιώκει τη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας και την απεξάρτησή της από τη Ρωσία. Πρόκειται για σύμπλεγμα αγωγών που αφορά την Ελλάδα από την οποία «περνάει» ο αγωγός ΤΑΡ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμμετέχοντας πλήρως στους ανταγωνισμούς αυτούς για λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης η οποία φιλοδοξεί να αναβαθμίσει τη θέση της στην περιοχή, έχει επιδοθεί σε παζάρια και συμφωνίες (π.χ. διεκδικεί συμμετοχή στην κοινοπραξία των εταιρειών που έχουν αναλάβει την κατασκευή του ΤΑΡ).

-- «Αύξηση της χρηματοδότησης από την ΕΕ με στόχο τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ή ένα νέο πακέτο για τις ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας» (σχέδιο ενίσχυσης μονοπωλιακών ομίλων στο συγκεκριμένο τομέα). Εδώ ο Επίτροπος για τη Δράση για το Κλίμα και την Ενέργεια, M. Κανιέτε, πριν από 10 μέρες προαναγγέλλοντας το σχέδιο, σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους ανέφερε ότι η Ενεργειακή Ενωση «θα οικοδομηθεί μερικώς από τις γραμμές της ιδιωτικής χρηματοδότησης, με εγγύηση του δημόσιου χρήματος». «Ενας τέτοιος μεικτός μηχανισμός είναι κεντρικής σημασίας για το σχέδιο - ναυαρχίδα επενδύσεων της Κομισιόν, το οποίο έχει ως στόχο την κινητοποίηση τουλάχιστον 315 δισ. ευρώ σε επενδύσεις» (επενδυτικό πρόγραμμα Γούνκερ). «Μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ενθάρρυνση των ιδιωτικών επενδύσεων και στους πέντε πυλώνες της σχεδιαζόμενης Ενεργειακής Ενωσης - ενεργειακή ασφάλεια, ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας, ενεργειακή απόδοση, εσωτερική αγορά Ενέργειας, καθώς και έρευνα και καινοτομία».

Ο αντιπρόεδρος της ΕΕ και αρμόδιος για την Ενεργειακή Ενωση Μ. Σέφτσοβιτς, σημείωσε κατά την παρουσίαση του σχεδίου την περασμένη Τετάρτη ότι: «Σήμερα εγκαινιάζουμε το πιο φιλόδοξο ευρωπαϊκό σχέδιο στον τομέα της Ενέργειας από την εποχή της Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα (...) που θα μειώσει τις εξαρτήσεις της Ευρώπης στον τομέα της Ενέργειας και θα εξασφαλίσει ένα προβλέψιμο περιβάλλον για τους επενδυτές». Ενώ στην εισήγησή του στο Ευρωκοινοβούλιο σημείωσε ότι «χρειάζεται ανεμπόδιστη ροή Ενέργειας σαν να πρόκειται για την 5η θεμελιώδη ελευθερία». Επισήμανε ότι απαιτείται η «κατάλληλη υποστήριξη», ώστε τα κράτη - μέλη «να μπορέσουν να συντονίσουν τις εθνικές πολιτικές και βαθμιαία να τις καταργήσουν, γιατί εμποδίζουν την κοινή αγορά. (...) Ετσι, θα μπορέσουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί στην παραγωγή Ενέργειας».