(β' μέρος)
Από την πλευρά του, ο Α πρέπει τότε να τοποθετηθεί στο ε5, ώστε να απειλεί και αυτός ματ από το η3. Δηλαδή, μόλις η Β πάει στο ζ2, τα λευκά πρέπει να παίξουν Αε5. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι και τα μαύρα μπορούν να ακολουθήσουν την ίδια λογική, ώστε μπορούμε να θεωρήσουμε βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να αποφύγουν την κίνηση ...Βζ2. Για παράδειγμα, αν τα λευκά δοκιμάσουν 4. Αδ4, τότε υπάρχει η άμυνα 4... Βε1 (όχι όμως 4...Βδ2 5. Αε5 Βζ2, καθώς τα λευκά διαθέτουν κίνηση αναμονής 6. Αδ6 ή Αγ7) και η νίκη μπορεί πια να διεκδικηθεί μόνο στη συνέχεια με 5. Αγ3 Βη3+ 6. Ρη1 Βζ4 7. Αε1 + Βη3 8. Αζ2 η4 9. ζ4 Βζ2+ 10. Ρζ2 η3+ 11. Ρε3 (11. Ρζ3 πατ!) Ρη4 12. Ρε4 θ4 13. ζ5 θ3 14. ηθ3 + Ρθ3 15. ζ6 η2 16. ζ7 η1=Β 17. ζ8=Β, όπου η ισοπαλία είναι το πιθανότερο αποτέλεσμα. Η κίνηση 4. Αγ3 δεσμεύει την Β να ελέγχει ταυτόχρονα την 2η οριζόντιο και το τετράγωνο ε1, αλλά υπάρχει μόνο ένα σημείο από το οποίο μπορεί να επιτελεί όλα αυτά τα καθήκοντα... 4... Βζ2 και εδώ σ' όλες τις υποβαριάντες που προαναφέρθηκαν η προώθηση 4... η4 επιτρέπει μια χαρακτηριστική ιδέα - «ηχώ»: 5. Αζ6Χ 5. Αε5! (βλέπε διάγραμμα κειμένου) και ακολουθεί ματ 1-0.