Φυλλομετρώντας τα προγράμματα των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, διαπιστώνει κανείς πως οι μεταξύ τους διαφορές αφορούν στο μείγμα αστικής διαχείρισης. Δηλαδή, εάν και πόσο θα κοπούν κονδύλια, π.χ., από τα επιδόματα πρόνοιας των συνταξιούχων, για να αυξηθούν το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία και οι εκπαιδευτικοί στους παιδικούς σταθμούς και το πώς θα κατανεμηθεί η αντιλαϊκή φορολογία για να εξασφαλίζεται «ζεστό» χρήμα για το κεφάλαιο.

Οι «Συντηρητικοί» του Ντέιβιντ Κάμερον αποκαλούν το εκλογικό τους πρόγραμμα «Μαζί μπορούμε να εξασφαλίσουμε ένα φωτεινότερο μέλλον». Ο Κάμερον, ισχυριζόμενος ότι «έσωσε τη χώρα από το χείλος του γκρεμού», προτείνει μείωση του δημόσιου ελλείμματος κατά 50% πριν από το τέλος της πενταετούς θητείας της νέας κυβέρνησης. Προτείνει διατήρηση των στεγαστικών επιτοκίων σε χαμηλά επίπεδα, μείωση του φόρου εισοδήματος για 26.000.000 εργαζόμενους, πάγωμα της φορολογίας καυσίμων αλλά και κάθε νέου φόρου... με νομοσχέδιο που λέει πως θα καταθέσει στη Βουλή! Διαβεβαιώνει πως θα δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας με την υποστήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και πως θα γίνει εξοικονόμηση πόρων για Παιδεία και Υγεία με περιορισμούς στις υπηρεσίες πρόνοιας (με πιθανές περικοπές ακόμη 12 δισ. στερλινών) και στα επιδόματα για τους συνταξιούχους με μεγάλες συντάξεις, και πρόγραμμα στέγης για νέα ζευγάρια. Ζητεί «έλεγχο και μείωση» της μετανάστευσης «ώστε να ευνοούνται όσοι δουλεύουν σκληρά και παίζουν με τους κανόνες», δημοψήφισμα με ερώτημα την παραμονή ή έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ έως το τέλος του 2017 και διατήρηση του πυρηνικού οπλικού προγράμματος «Trident».

Οι «Εργατικοί» του Εντ Μίλιμπαντ, από την άλλη, υποστηρίζουν πως θα «νοικοκυρέψουν» επίσης τα ελλείμματα του προϋπολογισμού και ονομάζουν το εκλογικό τους πρόγραμμα: «Η Βρετανία πετυχαίνει μόνον όταν πετυχαίνουν οι άνθρωποι». Υπόσχονται ευκαιρίες «στους μη προνομιούχους» υπό την προϋπόθεση της σκληρής, φθηνής εργασίας. Υπόσχονται αντιμετώπιση της «διαφθοράς» και μέσω του ελέγχου των προεκλογικών υποσχέσεων όλων των κομμάτων από το Γραφείο Ευθύνης του Προϋπολογισμού. Υπόσχονται προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών. Οτι θα αυξήσουν τους φόρους στα προϊόντα καπνού και στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και ότι θα επιβάλουν βαρύτερους φόρους σε αλλοδαπούς αγοραστές ακινήτων στη Βρετανία. Ταυτόχρονα, υπόσχονται καλύτερες εργασιακές σχέσεις. Ολα αυτά τα βλέπουν μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, που λένε ότι πρέπει να αναβαθμίσει το ρόλο της, και σπέρνουν αυταπάτες περί καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα ευνοήσει και τους εργαζομένους.

Δηλαδή, οι δύο βασικοί διαχειριστές ενώ στρατηγικά είναι στην ίδια όχθη, της εξυπηρέτησης του κεφαλαίου μέσω και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, διαγκωνίζονται για το ποιος θα κοροϊδέψει περισσότερο το λαό.