Αποχαιρετισμός στη γλώσσα | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΖΑΝ - ΛΙΚ ΓΚΟΝΤΑΡ

Αποχαιρετισμός στη γλώσσα

Πειραματική, αποδομημένη και μακριά από κάθε γραμμική εικονογράφηση, η τελευταία ταινία διαθήκη (;) του 84χρονου Γκοντάρ που μοιάζει (ξανά) να μην έχει τίποτα να πει μετά το τελευταίο του αριστούργημα «Πάθος» (1982) κι ας συνεχίζει να δοξάζεται από την κριτική των «Cahiers du Cinema». Ο γαλλόφωνος Ελβετός που έγινε το τρομερό παιδί του γαλλικού «νέου κύματος» με το «Με κομμένη την ανάσα» και τον «Τρελό Πιερό», υπογράφει ένα φιλμ - για όποιον αντέξει... Ενα μείγμα από αποσπασματικούς στίχους, εικόνες και ήχους, διάσπαρτο ιδέες, πολιτικές, καλλιτεχνικές, φιλοσοφικές... Προσπαθώντας να ενώσουμε λέξεις και εικόνες, σχηματίζονται δυο πιθανές ιστορίες. Η ιστορία ενός ζευγαριού που χωρίζει γιατί εκείνη αγαπά έναν άλλο και η ιστορία ενός περιπλανώμενου, σε φύση, εποχές και πόλεις, σκύλου...

Μια γυναίκα παντρεμένη, ένας νεαρός άνδρας, ένας σκύλος που μιλά και ονειρεύεται, ένας Αγγλος τζέντλεμαν, ένα καράβι, βιβλία πολλά και παντού, ανοιχτά, εικόνες κλεμμένες από φιλμ, οι εποχές που περνούν, οι λέξεις που δεν έχουν πια φωνή, η εξοχή, η πόλη, το σινεμά στην τηλεόραση, η φύση, η μυθοπλασία, οι «μεταφορές», μια ταινία που τελειώνει, μια άλλη που αρχίζει. Σε χοντρές γραμμές αυτό είναι το σενάριο, η ιστορία και το υλικό της ταινίας, που ο Γκοντάρ οργανώνει σε κεφάλαια με την ένδειξη «φύση» και «μεταφορά» μακριά από κάποια γραμμή και κριτήριο που να ενώνει τα επίπεδα αυτά...

Με τους: Αλέν Σαρντ, Ελοΐζ Γκοντέ, κ.ά.

Παραγωγή: «Adieu au langage» - Γαλλία, Ελβετία, (2014)