Οι εξαγγελίες της συγκυβέρνησης για την ίδρυση «ταμείου εθνικού πλούτου», που θα αξιοποιείται για την ενίσχυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, θυμίζουν παλιότερες υποσχέσεις και νόμους των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, προετοιμάζουν τη διεύρυνση της απαλλαγής της εργοδοσίας και του κράτους από τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ανάλογες προτάσεις προβάλλουν και ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.

Στο ζήτημα των πόρων και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αρνείται να πει το βασικότερο: Να πληρώσει η μεγαλοεργοδοσία και το κράτος της. Αντ' αυτού, προτείνει «Κοινωνική ρήτρα στα δημόσια έργα», που δήθεν θα επιβαρύνεται ο εργολήπτης. Οπως όμως γίνεται πάντα, το κόστος θα μετακυληθεί ξανά στα λαϊκά στρώματα (π.χ. με τα διόδια).

Προτείνει ακόμα «Κοινωνική ρήτρα επί της δημόσιας ακίνητης περιουσίας», που προφανώς πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί για να αποδώσει, όπως το ίδιο υποκρύπτει και με την πρόταση για «την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας». Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «ειδικό φόρο συμμετοχής στα τυχερά παιχνίδια» (λαχεία, ΠΡΟΠΟ, καζίνο) και πρόσθετο φόρο στις επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών, σημαίνει, τέλος, οι συντάξεις να εξασφαλίζονται από τη ρουλέτα. Το κεφάλαιο ...τρέμει!

Η θεωρία των «νέων πόρων» είναι η συνέχεια της κυβερνητικής προπαγάνδας που λέει «δεν αντέχει η οικονομία», «δεν αντέχει ο προϋπολογισμός». Εμείς λέμε ότι και τα χρήματα του προϋπολογισμού και τα κέρδη των επιχειρήσεων και όλος ο πλούτος αυτής της χώρας παράγονται από τους εργαζόμενους. Να πληρώσει λοιπόν για την Κοινωνική Ασφάλιση το κεφάλαιο και το κράτος του.