Ο Νορβηγός, ρομαντικός συνθέτης Εντβαρντ Γκριγκ έγραψε το Κοντσέρτο για πιάνο (παραδόξως το μοναδικό ολοκληρωμένο κοντσέρτο στην εργογραφία του) σε ηλικία 25 ετών, έχοντας ως πηγή έμπνευσης το αντίστοιχο Κοντσέρτο του Σούμαν. Το έργο του Γκριγκ, φέροντας στοιχεία της γερμανικής ρομαντικής παράδοσης, αλλά και της παραδοσιακής μουσικής της ιδιαίτερης πατρίδας του και συνδυάζοντας λυρισμό και δεξιοτεχνία, απέσπασε κατά την πρεμιέρα του στη Δανία, την άνοιξη του 1869, τη θερμή υποδοχή του κοινού και έκτοτε το θαυμασμό σπουδαίων συνθετών από τον Λιστ έως τον Σένμπεργκ.

Καθιερωμένη ως μία από τις δημοφιλέστερες συμφωνίες του Γκούσταβ Μάλερ, η Πέμπτη Συμφωνία σηματοδοτεί τη στροφή του Αυστριακού συνθέτη προς μία πιο αφηρημένη, υποκειμενική και δαιδαλώδη δομικά μουσική γραφή, φορτισμένη συναισθηματικά και πιο ανοικτή σε διαφορετικές αναγνώσεις.

Η Συμφωνία χωρίζεται σε τρεις ενότητες: Η πρώτη περιλαμβάνει τα δύο πρώτα μέρη, που γράφτηκαν το καλοκαίρι του 1901, λίγους μόλις μήνες μετά από μία, παρ' ολίγον μοιραία για τον Μάλερ, περιπέτεια υγείας. Το πρώτο μέρος είναι ένα μακάβριο πένθιμο εμβατήριο, ενώ το δεύτερο εκφράζει μια άγρια και επώδυνη, εσωτερική σύγκρουση. Την τραγική αυτή ατμόσφαιρα έρχεται να διαλύσει η δεύτερη ενότητα, που περιλαμβάνει και το κομβικό σημείο όλης της Συμφωνίας, ένα βαλς σχεδόν... «σχιζοφρενικό». Η τρίτη ενότητα γράφτηκε το καλοκαίρι του 1902, σε μια περίοδο ψυχικής ευφορίας, μια που τον προηγούμενο χειμώνα ο συνθέτης είχε γνωρίσει, ερωτευτεί και παντρευτεί την Αλμα Σίντλερ. Η Πέμπτη Συμφωνία αναπτύσσεται, δηλαδή, ως ένα συγκλονιστικό «μουσικό μυθιστόρημα», που διανύει μια μακριά διαδρομή, από τα σκοτεινά χρώματα του πρώτου μέρους ως τη θριαμβευτική κατάφαση της ζωής στο φινάλε.