Σημειωτέον ότι η ανασφάλεια για τη λειτουργία των σταθμών της «Παιδικής Στέγης» έρχεται σε μια περίοδο που ο υπουργός Εσωτερικών έχει παραδεχτεί στη Βουλή ότι μειώνονται κατά 4 εκατομμύρια τα φετινά κονδύλια, που προορίζονται για τους παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς και θα μείνουν 40.000 παιδιά «εκτός».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, Χρήστος Κατσώτης, Λιάνα Κανέλλη και Διαμάντω Μανωλάκου που υπογράφουν το κείμενο της Ερώτησης ανατρέχουν στο ιστορικό του Ιδρύματος της «Παιδικής Στέγης» και επισημαίνουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων για το καθεστώς με το οποίο λειτουργεί.

Χαρακτηριστικά, στο κείμενο της Ερώτησης επισημαίνεται:

«Στους Δήμους Αθηναίων, Πειραιά και Κερατσινίου λειτουργούν πέντε (5) παιδικοί σταθμοί με την επωνυμία Ιδρυμα "Παιδική Στέγη". Φιλοξενούσαν μέχρι και το 2012, 500 παιδιά οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα και με εισφορά των γονιών τους με 50 περίπου εργαζόμενους. Το συγκεκριμένο ίδρυμα τα τελευταία 8 χρόνια βρίσκεται κατ' εξακολούθηση μπροστά στο ερώτημα εάν και πότε θα κλείσει. Φέρνοντας σε αδιέξοδο γονείς, παιδιά και εργαζόμενους. Πρόβλημα συνδεδεμένο με τη μη διασφάλιση της χρηματοδότησης του ιδρύματος από το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ηδη από το 2012 έπαψε να λειτουργεί η Στέγη στο Δήμο Κερατσινίου και η διοίκηση του Ιδρύματος με την έγκριση του αρμόδιου υπουργείου επιχείρησε να πουλήσει το οίκημα με σκοπό τάχα να αντλήσει χρηματοδότηση για τη λειτουργία των υπόλοιπων. Τη χρονιά που διέρχεται οι 4 παιδικές στέγες πια που είναι εν λειτουργία υποδέχονται παιδιά από το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ "Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής" και οι 50 εργαζόμενοι βρίσκονται ήδη για μήνες απλήρωτοι. Για τη νέα περίοδο κανείς δεν είναι σε θέση να διαβεβαιώσει ότι οι συγκεκριμένοι παιδικοί σταθμοί θα λειτουργήσουν, αν οι εργαζόμενοι θα έχουν δουλειά και αν θα πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους.

Ανιχνεύοντας την ιστορία και τη διαδρομή αυτού του ιδρύματος δημιουργούνται πολλά και εύλογα ερωτηματικά στο τι ακριβώς συμβαίνει και τι σχεδιάζεται από τη μεριά και του αρμόδιου υπουργείου και της διοίκησης της "Παιδικής Στέγης". Γινόμαστε πιο συγκεκριμένοι: Το 1931 ιδρύεται στην Αθήνα το φιλανθρωπικό σωματείο με την επωνυμία "Εθνικό Σωματείο η Παιδική Στέγη". Προσδιόριζε σαν στόχο του τη βοήθεια της φτωχής εργαζόμενης μητέρας με την ίδρυση και λειτουργία παιδικών στεγών. Μεταξύ του 1933 και του 1939 δημιουργεί και λειτουργεί το συγκεκριμένο Σωματείο μέσα από δωρεές πέντε (5) παιδικές στέγες. Τρεις από αυτές λειτουργούν στο Δήμο της Αθήνας και από μία στο Δήμο Πειραιά και Κερατσινίου. Τα οικόπεδα για την ανέγερση των στεγών παραχωρούνται ως δωρεά χρήσεως από τους Δήμους Αθηναίων και Πειραιά. Το 1973 με χουντικό διάταγμα το σωματείο μετονομάζεται σε Ιδρυμα με την εποπτεία και τη χρηματοδότηση του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας και του παραχωρείται και το σύνολο της περιουσίας που μέχρι τότε αξιοποιεί. Στη διοίκηση του Ιδρύματος προβλέπεται η συμμετοχή κυβερνητικού επιτρόπου. Εκτοτε και μέχρι και σήμερα υφίσταται η εποπτεία του ιδρύματος από το αντίστοιχο υπουργείο, η ευθύνη διορισμού της διοίκησής του, η χρηματοδότησή του (ζήτημα που επιβεβαιώνει πρόσφατα η γνωμοδότηση 242/2014 του ΝΣΚ). Στην 5μελή διοίκηση του ιδρύματος μετέχουν σήμερα δυο μέλη ως εκπρόσωποι του δήμου Αθηναίων και τρία μέλη του "φιλανθρωπικού σωματείου" στο ρόλο του Πρόεδρου, Γραμματέα και του ταμία.

Το 2007 το αρμόδιο υπουργείο ανακοινώνει την αποχώρησή του από τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος. Ξεκινάνε κινητοποιήσεις γονιών, εργαζομένων και των φορέων της Τοπικής Διοίκησης με την απαίτηση τη συνέχιση της λειτουργίας και χρηματοδότησης των πέντε παιδικών κέντρων. Την ίδια χρονιά παρουσιάζεται από τη διοίκηση του Ιδρύματος μελέτη - πρόταση προς την τότε κυβέρνηση για το πέρασμα των λειτουργιών και των περιουσιακών στοιχείων του ιδρύματος στους Δήμους. Μελέτη που αποδέχονται και οι Δήμοι στα όρια των οποίων λειτουργούν οι πέντε παιδικές στέγες. Κι όμως αυτή η πρόταση, η μόνη μέχρι και σήμερα εφικτή λύση που μπορεί να διασφαλίσει τη συνέχεια στη λειτουργία όλων των παιδικών κέντρων και να προστατεύσει από τυχόν σφετερισμό ιδιωτών την περιουσία του Ιδρύματος σαν δημόσια περιουσία, δεν υλοποιήθηκε ποτέ!! Το αρμόδιο υπουργείο αρκείται κάτω από την πίεση της λαϊκής κατακραυγής σε προγραμματική σύμβαση με μειωμένη πια χρηματοδότηση μέχρι και το 2012.

Το 2012 επιταχύνονται οι αρνητικές εξελίξεις. Ξεκινά η προσπάθεια από διοίκηση και κυβέρνηση για το ξεπούλημα των κτιρίων των παιδικών κέντρων. Πρώτη ενέργεια το κλείσιμο της παιδικής στέγης στο Δήμο Κερατσινίου και η πρόθεση να πουληθεί το οικείο κτιριακό συγκρότημα με την υπογραφή και την άδεια του αρμόδιου υπουργού.

Είναι απορίας άξιο γιατί το κράτος και οι αρμόδιοι φορείς του αποδέχονται σαν συνέχεια του Ιδρύματος πρόσωπα που εκπροσωπούν ένα φιλανθρωπικό σωματείο - φάντασμα: α) που κανείς δεν ξέρει ποιοι το απαρτίζουν και τι σκοπούς υπηρετούν β) που για πάνω από 50 χρόνια δεν συμμετέχουν ούτε κατ' ελάχιστο στη χρηματοδότηση των παιδικών κέντρων και που παρ' όλα αυτά τους επιτρέπει η πολιτεία να κάνουν κουμάντο στη διοίκηση και την περιουσία ενός δημόσιου ιδρύματος και μάλιστα με άξονα ανάγκες του παιδιού και της οικογένειας!!

Πόσο τυχαίο άραγε είναι ότι "α πριόρι" το ίδρυμα το εκπροσωπούν τα ίδια πρόσωπα που εναλλάσσονται σε ρόλους για χρόνια. Ποια είναι επιτέλους τα μέλη αυτού του δήθεν φιλανθρωπικού σωματείου και ποιο το φιλανθρωπικό τους έργο εν προκειμένω όταν για χρόνια ενεργούν στη βάση της κρατικής χρηματοδότησης και της ανταπόδοσης για τους γονείς όσο ορίζει η αγορά; Πώς αποδέχεται το κράτος ιδιώτες ως "έγκριτα πρόσωπα" να διαχειρίζονται χρόνια τώρα τη δημόσια χρηματοδότηση και σήμερα να τους επιτρέπεται να εμπορεύονται δημόσιες κτιριακές κοινωνικές υποδομές, να έχουν απλήρωτους τους εργαζόμενους για μήνες, να εκβιάζουν τη μείωση των αποδοχών τους στο 30%, να εμπορεύονται με όρους αγοράς την ανάγκη του παιδιού και της οικογένειας; Τυχόν εκποίηση της περιουσίας του ιδρύματος που δομήθηκε σε οικόπεδα των δήμων με σαφή τη ρήτρα των συμβολαίων της τότε παραχώρησης για τη συγκεκριμένη χρήση και την αυτοδίκαιη επάνοδό τους στους δήμους εφόσον το Σωματείο "ήθελε μεταβληθεί η χρήση και ο προορισμός τους" και με δωρεές πριν από 80 χρόνια, θα είναι πρόκληση απέναντι στα παιδιά, τις λαϊκές οικογένειες, τους εργαζόμενους, συνολικά στο λαό των περιοχών και ειδικά αυτή την περίοδο που δέχεται τον αντιλαϊκό πόλεμο και εμπαιγμό διαρκείας από τις αστικές δυνάμεις στο σύνολό τους».

Με βάση τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον αρμόδιο υπουργό:

• Αν και πώς θα διασφαλίσει τη συνέχεια της λειτουργίας του συνόλου των σταθμών της «Παιδικής στέγης», των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους.
• Αν αναγνωρίζει την περιουσία του Ιδρύματος σαν δημόσια περιουσία και αν θα ασκήσει τα δικαιώματά του για να την προστατεύει ως τέτοια από αλλότριες ενέργειες δημόσιων προσώπων και ιδιωτών.
• Αν σκέφτεται επιτέλους η κυβέρνηση να περάσει την ευθύνη λειτουργίας των πέντε παιδικών κέντρων της «Παιδικής Στέγης», του προσωπικού και των περιουσιακών τους στοιχείων στην ευθύνη των αντίστοιχων δήμων, Αθήνας, Πειραιά, Κερατσινίου - Δραπετσώνας.