Ελένη Ι. Δαμβουνέλη. Η πρόταση των πέντε βουλευτών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ) για νομιμοποίηση ναρκωτικών ουσιών προκαλεί και πάλι απορίες, αφού γνωρίζουμε πως η τάση διάδοσής τους θα μπορούσε να βρει στην πρόταση αυτή μια προώθηση. Χρειάζεται να λέμε πως τα ονομαζόμενα ελαφρά ναρκωτικά αποτελούν απλώς έναν προθάλαμο για τα σκληρά ναρκωτικά. Οσο και να καταβάλλεται προσπάθεια να χαρακτηριστεί θετική η ελεύθερη χρήση για τον περιορισμό της διάδοσης των ναρκωτικών πρέπει να πούμε πως το γεγονός ότι η ελεύθερη χρήση τόσο του τσιγάρου όσο και του αλκοόλ δε σήμαινε καθόλου πως μειώθηκε η χρήση τους, κάθε άλλο. Ομως, η σπουδή με την οποία εμφανίζεται κι αυτό το θέμα δείχνει πως η κοινωνία πρέπει να αντισταθεί σε μηχανισμούς άλωσής της. Τα ναρκωτικά όποιας μορφής ναρκώνουν και τις συνειδήσεις, ενώ δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε άτομα και στις οικογένειές τους. Γι' αυτό δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να επιτραπεί η χρήση τους.

Σιρκουή Λιακούρη. Είμαι μια αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και πολέμησα για να φύγουν οι Γερμανοί από την πατρίδα μας. Ενα βράδυ στην Κατοχή, εκεί που έγραφα στον τοίχο «Εξω οι Γερμανοί», «ΟΧΙ στην επιστράτευση», ένας γερμαναράς με άρπαξε και μου 'σπασε το χέρι. Από τότε είμαι ανάπηρη και γι' αυτό και δυσκολεύομαι να γράφω. Ομως, θέλω να σου γράψω δυο λόγια για να σου πω, αγαπημένη μου εφημερίδα, ότι με τον αγώνα σου, που έκανες και κάνεις, μέσα από τις σελίδες σου, μας έδινες πάντα δύναμη και κουράγιο. Εγώ μεγάλωσα βαδίζοντας πάντα στη γραμμή που χάραζες. Ησουν πάντα ο φωτεινός προβολέας στα δύσκολα χρόνια και μας έδινες κουράγιο. Μη σταματήσεις να το κάνεις ποτέ! Αυτοί που χρόνια μας κτυπούν, το κάνουν γιατί μας ζηλεύουν εμάς που είμαστε αντρειωμένοι και δεν μπορούν με τίποτα να μας φθάσουν. Εύχομαι καμία μπόρα να μη σκιάσει τον φωτεινό σου προβολέα, ώστε να μπορέσουν και οι νεότεροι να φωτιστούν από σένα ώστε να γίνουν δυνατοί και να μάθουν να αγωνίζονται για τα υψηλά ιδανικά, για το δίκιο και την αξιοπρέπεια.

Γ. Κ. Σακελλαρίου, Ελευσίνα. Πρόσφατα η σύζυγός μου μας ανησύχησε τρομερά, γιατί είχε ασυνήθιστα συμπτώματα όσον αφορά στην υγεία της, οπότε οδηγηθήκαμε στο Θριάσιο Νοσοκομείο. Εκεί μας πληροφόρησαν ότι δεν εφημέρευε. Σεβαστό, μα το πρόβλημά μας ήταν έκτακτο και η αντιμετώπιση, από όσους θα μπορούσαν να μας ανακουφίσουν, ήταν η αδιαφορία. Καταγγέλλω δημόσια με όλη τη δύναμη της ψυχής μου και αγανάκτηση την αντιεπιστημονική-αντινοσηλευτική συνείδηση από τα συγκεκριμένα άτομα. Ασφαλώς και δε χαρακτηρίζω έτσι όλο το επιστημονικό και νοσηλευτικό δυναμικό του «Θριάσιου». Πάντως, καταγγέλλω στον κ. νομάρχη και στους κ.κ. δημάρχους και κοινοτάρχες της περιοχής μας την ανάρμοστη συμπεριφορά ορισμένων εργαζομένων του νοσοκομείου μας.