Επανερχόμαστε στα μυστικά των φινάλε, έτσι όπως τα αναλύει στις προπονήσεις του ο ΙΜ και συγγραφέας Ηλίας Κουρκουνάκης.

Οι περισσότεροι σκακιστές-στριες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο άνοιγμα, γιατί θεωρούν ότι αν παιχθεί σωστά, θα εξασφαλίσει τη νίκη ή τουλάχιστον θα είναι θεμέλιο για τη διεκδίκησή της.

Αυτό το σκεπτικό είναι απολύτως θεμιτό, πλην όμως... Ενα λάθος στο άνοιγμα μπορεί να είναι σημαντικό, αλλά σπάνια αποδεικνύεται καθοριστικό, ακόμα και σε παρτίδες μεταξύ ισχυρών παικτών. Αντίθετα, ένα λάθος στο φινάλε δύσκολα ανασκευάζεται και το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να εξαρτηθεί απόλυτα απ' αυτό. Η θέση του διαγράμματος είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική.

Η παρτίδα έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο, στο οποίο τα πάντα μπορούν να υπολογιστούν με ακρίβεια. Βέβαια και οι δύο αντίπαλοι αισθάνονται κουρασμένοι μετά από πολύωρη μάχη και είναι δύσκολο να υπολογίσουν σωστά. Τα μαύρα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα: Γίνεται να διασωθούν με ισοπαλία ή όχι;

Η θέση είναι από την παρτίδα Ιαν Ρότζερς - Αλεξ. Σίροβ. Ποια είναι η συγκριτικά προτιμότερη συνέχεια για τα μαύρα, η οποία προσφέρει τις περισσότερες πρακτικές ελπίδες σωτηρίας; Μετά από 6 ώρες παιχνίδι, ο Σίροβ κάνει τη λάθος κίνηση 61... Ρη2; Η σωστή ιδέα είναι 61... ζ5 + 62. Ρζ5 Ρζ3 63. Πθ2 Ρη3, οπότε τα λευκά δεν προλαβαίνουν να σταματήσουν το πιόνι «ζ4» για ένα μόλις τέμπο! Για παράδειγμα, μετά από 64. Πα2 ζ3 65. Ρε4 ζ2 66. Πα1 Ρη2 ή 64. Πθ8 ζ3 65. Ρε4 ζ2 66. Πζ8 Ρη2, ο λευκός Ρ φτάνει στο κρίσιμο τετράγωνο ε2, μια κίνηση αργότερα. Με 61... Ρη2 ο Σίροβ μάλλον έκρινε ότι το φινάλε πιονιών οδηγούσε σε εύκολη ισοπαλία, η εξέλιξη όμως τον διέψευσε. 62. Ρζ4 θ1=Β 63. Πθ1 Ρθ1(Συνεχίζεται)