Μάρτυρας: Βεβαίως!!!

Δικηγόρος κατηγορίας: Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο, κυρία πρόεδρε.

Δικηγόρος υπεράσπισης προς μάρτυρα κατηγορίας: Κύριε μάρτυς, εσείς συγκεκριμένα, δεχθήκατε βία;

Μάρτυρας: Εγώ όχι, αλλά άλλοι συνάδελφοι ουουου!!!

Δικηγόρος: Μπορείτε να κατονομάσετε από ποιον ή από ποιους;

Μάρτυρας: Οχι, γιατί εκείνη την ώρα εγώ ήμουν στο βενζινάδικο και δεν έβλεπα.

Δικηγόρος: Μάλιστα κύριε μάρτυς αυτό το καταλαβαίνω, μπορείτε όμως να μας εξηγήσετε πώς μέσα στη μηνυτήρια καταγγελία σας γράφει ότι δεχθήκατε κλωτσιές;

Μάρτυρας: ...Δεν ξέρω.

Δικηγόρος: Πείτε μας κάτι άλλο, κύριε μάρτυς, τι ώρα ξεκινάει η πρώτη βάρδια στο εργοστάσιο;

Μάρτυρας: Εξι και μισή.

Δικηγόρος: Δηλαδή στις 4.30 το πρωί υπήρχε λόγος να πάει κάποιος για δουλειά;

Μάρτυρας: Οχι.

Δικηγόρος: Μπορείτε τότε να μας πείτε γιατί, άλλη μέρα, την ημέρα της επέμβασης των ΜΑΤ, καταγγείλατε ότι πλήθος εργαζόμενων εμποδίστηκε με βία να πάει για δουλειά στις 4.30 το πρωί;

Μάρτυρας: Δεν ξέρω, δεν ήμουν εγώ εκεί.

Δικηγόρος: Μπορείτε να υποδείξετε κάποιον που ήταν;

Μάρτυρας: Οχι. Δεν ξέρω κανένα.

Δικηγόρος: Πείτε μας, κύριε μάρτυς, ήταν δυνατή η πρόσβαση στο χώρο του εργοστασίου;

Μάρτυρας: Οχι βέβαια, τι λέμε τόση ώρα.

Δικηγόρος: Γίνονταν γενικές συνελεύσεις του σωματείου και πού;

Μάρτυρας: Γίνονταν. Κάποιες στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας, αλλά οι περισσότερες στο εργοστάσιο, μέσα από την πύλη, όρθιοι σαν αδέσποτα, στα 10 μέτρα από το δρόμο.

Δικηγόρος: Καταλαβαίνω, κύριε μάρτυς. Εσείς λαμβάνατε μέρος στις συνελεύσεις.

Μάρτυρας: Μάλιστα. Σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι ελάμβαναν, άλλωστε όλοι οι εργαζόμενοι ήταν μέλη του Σωματείου.

Δικηγόρος: Ωραία!!! Λοιπόν, κύριε μάρτυς, αφού ήσασταν μέσα στο εργοστάσιο και μας καταγγείλατε επίσης ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων ήταν κατά της απεργίας, γιατί δεν εργαστήκατε;

Μάρτυρας: ...Δεν το σκεφτήκαμε.

Πρόεδρος: Να προσέλθει η μάρτυρας κατηγορίας Ελενίτσα.

Δικηγόρος υπεράσπισης προς μάρτυρα: Ησασταν φίλοι με αυτούς τους ανθρώπους;

Ελενίτσα: Πριν την απεργία ήταν οι καλύτεροι φίλοι μου, αλλά από τότε που έμπλεξαν με το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ έγιναν θεριά, θεριά ανήμερα, κυρία Πρόεδρε! (...)

Δικηγόρος: Πείτε μας, κυρία μάρτυς, εκείνη την ημέρα είπατε ότι μπήκατε στο εργοστάσιο για να εργαστείτε. Εργαστήκατε τελικά;

Ελενίτσα: Οχι!

Δικηγόρος: Πόσο μείνατε μέσα στο χώρο;

Ελενίτσα: Πάνω από 5 ώρες!

Δικηγόρος: Και δεν εργαστήκατε καθόλου;

Ελενίτσα: Οχι!

Δικηγόρος: Γιατί όχι;

Ελενίτσα: Πώς μπορείς να εργαστείς όταν είσαι τρομοκρατημένος!

Δικηγόρος: Ποιος σας τρομοκρατούσε;

Ελενίτσα: Οι κατηγορούμενοι! Μας προπηλάκιζαν, μας έβριζαν και μας φώναζαν «καλά μπήκατε μέσα, να δούμε πώς θα βγείτε τώρα!»

Δικηγόρος: Πείτε μας, κυρία μάρτυς, υπάρχει άλλη πόρτα εξόδου από την οποία μπορούσατε να αποχωρήσετε;

Ελενίτσα: Υπάρχει μία στο πίσω μέρος του εργοστασίου που είναι πάντα κλεισμένη με λουκέτο και το κλειδιά τα έχει μόνο ο υπεύθυνος.

Δικηγόρος: Δεν μπορούσατε να βγείτε, δηλαδή, από κει;

Ελενίτσα: Δηλαδή να βγούμε σαν τους λαγούς από την πίσω πόρτα; Οχι! Θέλαμε να βγούμε από εκεί που μπήκαμε.

Δικηγόρος: Κυρία μάρτυς, εκείνη την ημέρα, σύμφωνα με τις καταθέσεις μαρτύρων, εσείς δώσατε συνέντευξη στον ΑΝΤΕΝΝΑ μέσα από το χώρο του εργοστασίου...

Ελενίτσα (τον διακόπτει όλο περηφάνια): Μόνο στον ΑΝΤΕΝΝΑ! Και πού δεν έδωσα συνέντευξη εκείνη την ημέρα! Στο ΜΕΓΚΑ, στον Αυτιά. Και πού δεν έδωσα συνέντευξη!

Δικηγόρος: Ναι αλλά, κυρία μάρτυς, η εικόνα ενός ανθρώπου που δίνει συνεντεύξεις δεν δίνει την εικόνα του τρομοκρατημένου.

Ελενίτσα: ...