Πρεμιέρα απόψε κάνει η έβδομη ταινία του Γάλλου Ζακ Οντιάρ «DHEEPAN: Ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα» (2015) - (DHEEPAN), που τον περασμένο Μάη βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Δεν είναι η πιο δυνατή ταινία του Οντιάρ, δεν πείθει ιδιαίτερα, μια που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην καθαρή μυθοπλασία και τον κοινωνικό ρεαλισμό, δημιουργώντας παρεξηγήσεις, θεωρήθηκε όμως επίκαιρη λόγω της κινητικότητας των προσφυγικών ρευμάτων. Μια οικογένεια «ταμίλ» προσπαθεί να επιζήσει σ' ένα γκέτο του Παρισιού. Ο ήρωας της ιστορίας (μη επαγγελματίας ηθοποιός), πρώην παιδί - στρατιώτης στη Σρι Λάνκα, είναι γενναίος άνθρωπος που έχει δει πολλά. Εφυγε από τον Εμφύλιο και τις διώξεις με πλαστά χαρτιά και «δανεική» οικογένεια, τριών αγνώστων μεταξύ τους. Η Γαλλία τούς υιοθετεί ως οικογένεια και τους στέλνει να μείνουν σε ένα σάπιο προάστιο. Ο άνδρας δουλεύει φύλακας, η γυναίκα φροντίζει έναν άρρωστο και η «κόρη», καίτοι μεγάλη, πηγαίνει στην πρώτη τάξη του σχολείου, ενώ η ύπαρξή τους ελέγχεται από ένα είδος τοπικής μαφίας που εξαπολύει επιθέσεις και προκλήσεις. Η ταινία, που αναμειγνύει διαφορετικά είδη, βρίσκεται στο όριο κοινωνικού χρονικού, αισθηματικού μελοδράματος και θρίλερ. Το πλέγμα της φτωχό, η μυθοπλασία αναιρεί τη δυναμική ως προς το πολιτικό της στοιχείο, ενώ η συμπονετική ματιά του, προβλέψιμου εδώ, σκηνοθέτη πάνω στους άθλιους της γης μάλλον καταπραΰνει τις συνειδήσεις των «δυτικών»...

Τέλος, πρεμιέρα έχει και η ταινία animation για την προσχολική ηλικία και χωρίς διαλόγους «Τοσοδούλικα: Η κοιλάδα των χαμένων μερμηγκιών» (2013) (Minuscule: La vallee des fourmis perdues) των Τομάς Σζάμπο και Ελέν Ζιρό...