Σημειώνει χαρακτηριστικά ανάμεσα στα άλλα:

«Είναι πλέον σίγουρο ότι η διοίκηση μαζί με τα αρμόδια υπουργεία προκρίνουν την περαιτέρω μείωση των μισθών μας βασισμένοι σε διάφορα νομικά τερτίπια. Ο πρόεδρος του Μεγάρου είπε πολλές φορές ότι δε "βγαίνει το μαγαζί". Αλλωστε, η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου - που τόσο καιρό δεν δημοσιοποιούσε στο σώμα η πλειοψηφία του σωματείου - το λέει καθαρά: "Περαιτέρω συμπίεση του μισθολογικού κόστους".

Μας βάζουν στην ουσία να διαλέξουμε ποιο ξυράφι θα μας κόψει πιο μαλακά το λαιμό, το κυβερνητικό ή της διοίκησης του ΟΜΜΑ. Μας λένε ότι οι δύο λύσεις που προτείνονται για τη μισθοδοσία των εργαζομένων (ένταξη σε ενιαίο μισθολόγιο ή αποδοχή οριζόντιας μείωσης από τη διοίκηση) έχουν και καλά και κακά κι ότι θα πρέπει να διαλέξουμε το μικρότερο κακό από τα δύο καθώς είναι το μόνο "ρεαλιστικό" αφού δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. "Κοιτάξτε τι γίνεται στην κοινωνία", είναι η μόνιμη πια δικαιολογία και από τη διοίκηση αλλά και από την πλειοψηφία του ΔΣ του ΣΕΟΜΜΑ».

Τονίζει ακόμα: «Η λύση που έχουμε είναι η οργάνωση της απάντησής μας. Αυτό που μας διασφαλίζει δεν είναι η υποχωρητικότητά μας, αλλά ότι το Μέγαρο μπορεί να λειτουργήσει μόνο με τη δουλειά μας.

Μας λένε να βάλουμε πλάτη για να εξασφαλιστεί η "σωτηρία του Μεγάρου". Αλλά κρύβουν ότι τους ενδιαφέρει μόνο το πώς θα εξασφαλιστεί ότι η παράδοση σε κάποιον επιχειρηματικό όμιλο θα γίνει με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις (απαλλαγή από τα χρέη, χαμηλό κόστος εργαζομένων). Αν σήμερα αποδεχτούμε τις μειώσεις με δική μας απόφαση, ανοίγουμε το δρόμο να έρθουν αύριο ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στους μισθούς μας αλλά και στο προσωπικό.

Δεν πρέπει να λυγίσουμε στην πίεση της διοίκησης. Κανένας μόνος του. Ολοι μαζί να αποκαλύψουμε αυτό που επιχειρείται εναντίον μας αλλά και σε εργαζόμενους άλλων χώρων του Πολιτισμού που δίδονται σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αφού πρώτα δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία τους».

Διεκδικεί: «Εξασφάλιση σταθερής και μόνιμης εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών, δικαιωμάτων και προσωπικού. Καμία αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις (εκ περιτροπής, μειωμένου ωραρίου, κ.λπ.). Ανάκτηση των απωλειών που είχαμε από το 2009 και μετά».