Το πώς η εκπαίδευση θα συμβάλει στην άμεση και μακροπρόθεσμη ανάκαμψη της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων βρέθηκε για μια ακόμα φορά στο επίκεντρο της Συνόδου υπουργών Παιδείας που έγινε χτες.

Κεντρικός πυρήνας της συζήτησης για την «κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη και την πάταξη του αποκλεισμού στην ΕΕ μέσω της εκπαίδευσης», τα προγράμματα σπουδών και οι μέθοδοι διδασκαλίας να επικεντρωθούν σε ευρύτερες δεξιότητες που απαιτούνται για τις «δουλειές του μέλλοντος».

Στα κείμενα που αποτέλεσαν τη βάση συζήτησης καταγράφεται, μεταξύ άλλων, και ο προβληματισμός για το πώς η εκπαίδευση θα στηρίξει την ανάπτυξη της κερδοφορίας, ειδικά σε αυτήν την περίοδο της προσπάθειας ανάκαμψης από την κρίση: «Η στήριξη των ταλέντων και δεξιοτήτων δίνει ώθηση στην καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα και προσφέρει μια στέρεα βάση για υψηλή παραγωγικότητα. Είναι, επίσης, ο καλύτερος τρόπος να μειωθεί η ανεργία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Αυτό γίνεται όλο και πιο σημαντικό καθώς η ευρωπαϊκή οικονομία αντιμετωπίζει προκλήσεις, που είναι μακροπρόθεσμες και δομικές. Βλέπουμε τάσεις που μεταμορφώνουν τις οικονομίες και κοινωνίες μας (...) Νέα επιχειρηματικά μοντέλα και ευκαιρίες για επιχειρηματικότητα αναδύονται καθώς και καινοτόμες μορφές εργασίας», σημειώνεται με τις γνωστές υποκριτικές αναφορές στη μείωση της ανεργίας, η οποία είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα και ποτέ δεν εξαλείφτηκε.

Στα δύο κείμενα, εξάλλου, που αποτέλεσαν τη βάση συζήτησης, σημειώνεται πως, προκειμένου να μειωθεί το «χάσμα δεξιοτήτων» (η αναντιστοιχία των απαιτήσεων των θέσεων εργασίας με τα προσόντα που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι), τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πρέπει να εμπλακούν ενεργά σε συνεργασίες με τις επιχειρήσεις και άλλους σχετικούς παράγοντες, ενώ σημειώνεται και πως «εφόσον είναι προσανατολισμένη στην ανάπτυξη και υποστηρίζει την άμεση ανάκαμψη και την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, η επένδυση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση πρέπει να αναδειχτεί σε προτεραιότητα σε περιφερειακό, εθνικό και επίπεδο ΕΕ. Αυτή η ανάγκη δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις ζήτημα αύξησης των προϋπολογισμών, αλλά μπορεί να είναι θέμα καλύτερα στοχευμένων δαπανών και παροχής κινήτρων για ενίσχυση της ποιότητας».