PATROKLOS SKAFIDAS

Οπως σημειώνει ο σκηνοθέτης, το σκηνικό «είναι ένας μεγάλος, ενιαίος χώρος μαζικής εργασίας, όπου συνυπάρχουν, συμβιώνουν και συγκρούονται μέχρις εσχάτων, μέρα και νύχτα, όλες οι διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων που απαρτίζουν την τόσο ιδιότυπη, αλλά και τόσο οικεία κοινωνία της «Οπερας»: ζητιάνοι, πόρνες, μικροεγκληματίες, αστυνομικοί, μικρά και μεγάλα αφεντικά, αλλά και το υπέρτατο, αόρατο αφεντικό, πάνω από όλα και όλους. Κοφτές, κινήσεις, καταιγιστικός ρυθμός, πυκνά γκρουπαρίσματα των ηθοποιών, σβέλτο, ειρωνικό ύφος στο λόγο και η ανυπέρβλητη, διεγερτική, τζαζίστικη μουσική του Κουρτ Βάιλ».

Πρόκειται για το έργο που έγραψε ο Μπρεχτ το 1928, την παραμονή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με το οικονομικό κραχ του 1929. Αποτελεί διασκευή του έργου του Τζον Γκέι «H Οπερα του ζητιάνου» (1728), από το οποίο διατήρησε το σατιρικό ύφος, όχι όμως διακωμωδώντας την ιταλική όπερα, αλλά καυτηριάζοντας την αστική υποκρισία. Εφτιαξε δηλαδή μια «αντιόπερα», που θα ερχόταν σε πλήρη ιδεολογική και αισθητική αντίθεση με τα οπερετικά γούστα της αστικής τάξης και είχε ως στόχο να διδάσκει και να ψυχαγωγεί το λαό.

Ο κ. Πίτσαμ είναι ιδιοκτήτης μιας τεράστιας επιχείρησης εκμετάλλευσης ανέργων που δουλεύουν σαν «εξειδικευμένοι» ζητιάνοι. Ο γοητευτικός Μακίθ, με εμφάνιση «κυρίου», είναι μαστροπός και κλέφτης. Σαν επιχειρηματίες έχουν αντιπαλότητες, αλλά συνεργάζονται και οι δύο με τον αρχηγό της Αστυνομίας του λαϊκού Σόχο, Τάιγκερ Μπράουν. Ο Μακίθ ερωτεύεται την Πόλι, κόρη του Πίτσαμ και μοναδική κληρονόμο της επιχείρησης, την οποία παντρεύεται κρυφά από τους δικούς της γιατί έχει σκοπό να βάλει στο χέρι τα κέρδη του πατέρα της...

Την επίσημη πρεμιέρα παρακολούθησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Επίσης ο Νίκος Σοφιανός μέλος του ΠΓ και τα μέλη της ΚΕ του Κόμματος Ελένη Μηλιαρονικολάκη και Θέμης Γκιώνης. Ο Δ. Κουτσούμπας στο τέλος της παράστασης σημείωσε ότι είναι μια εξαιρετική παράσταση, «όχι μόνο επειδή ήταν Μπρεχτ βέβαια, αλλά και η σκηνοθεσία, οι ηθοποιοί, το περιεχόμενο, τα πάντα είναι προσαρμοσμένα και στο σήμερα. Απαντά σε πολλά ζητήματα της σημερινής ζωής πλέον, παρότι γράφτηκε πριν πολλές δεκαετίες».

Συντελεστές του έργου:

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας, Σκηνικά παράστασης: Εύα Μανιδάκη, Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, Ενορχηστρωτική επιμέλεια - διεύθυνση ορχήστρας: Θοδωρής Οικονόμου, Δημιουργία βίντεο: Δημοσθένης Γρίβας, Φωτισμοί σκηνής: Λευτέρης Παυλόπουλος, Φωνητική Διδασκαλία: Μιχάλης Παπαπέτρου, Κινησιολογική Επιμέλεια: Αμάλια Μπέννετ.

Πρωταγωνιστούν οι: Μακίθ: Χρήστος Λούλης, Κυρία Πίτσαμ: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κύριος Πίτσαμ: Αγγελος Παπαδημητρίου, Τζένυ: Λυδία Φωτοπούλου, Αφηγητής, Αστυνόμος Μπράουν: Νίκος Καραθάνος, Πόλυ: Νάντια Κοντογεώργη, Λούσυ: Κίκα Γεωργίου.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αντίνοος Αλμπάνης, Μιχάλης Αφολαγιάν, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Ελίζα Γεροντάκη, Εφη Γούση, Μαριάννα Καβαλλιεράτου, Βασίλης Κουκαλάνι, Ελένη Μπούκλη , Βασίλης Μυλωνάς, Νέστορας Κοψιδάς, Μαρία Νίκα, Γιώργος Τζαβάρας.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Πιάνο: Θοδωρής Κοτεπάνος, Κρουστά: Μαρίνος Τρανουδάκης, Κοντραμπάσο: Χάρης Μέρμυγκας, Μπαντονεόν: Κώστας Ράπτης, Σαξόφωνο alto - κλαρινέτο: Σπύρος Νίκας, Φαγκότο: Βασίλης Πριόβολος, Κιθάρες - μπάντζο: Αλέξανδρος Παπαρίζος, Τρομπέτα: Διονύσης Αγαλιανός, Τρομπέτα: Τάσος Βιτσεντζάτος, Τρομπόνι: Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος, Σαξόφωνο σοπράνο: Δημήτρης Χουντής, Σαξόφωνο τενόρο - φλάουτο: Τάσος Φωτίου.