Σε συντηρητική κατεύθυνση και σε διάσταση από τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης κινείται το νομοσχέδιο για την «Οργάνωση των περιφερειακών υπηρεσιών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», το οποίο έδωσε τελικά- μέσα στο κατακαλόκαιρο- στις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες το υπουργείο Παιδείας.

Μάλιστα, σε συνάντηση που είχε χτες με τα ΔΣ των ομοσπονδιών ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ζήτησε να καταθέσουν τις προτάσεις τους μέχρι τις 31 Αυγούστου, ώστε στα τέλη του Σεπτέμβρη να έχει προωθήσει το νομοσχέδιο στη Βουλή. Η άρνηση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας να δώσει παράταση μέχρι και τον Σεπτέμβρη ώστε να γίνει ουσιαστική συζήτηση και ενημέρωση των εκπαιδευτικών για τα όσα προωθούνται, δείχνει ότι για μια ακόμα φορά το υπουργείο επιλέγει το δρόμο του προσχηματικού διαλόγου.

Στο θέμα της αξιολόγησης, το νομοσχέδιο οδηγεί στην πλήρη υποταγή και χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, αφού συνδέεται το αποτέλεσμα της αξιολόγησης με την υπηρεσιακή εξέλιξή τους. Οι εκπαιδευτικοί και τα στελέχη της εκπαίδευσης θα αξιολογούνται από τον αμέσως επόμενο στην εκπαιδευτική βαθμίδα. Ετσι, ο εκπαιδευτικός αξιολογείται από το διευθυντή του σχολείου και το σχολικό σύμβουλο, ο διευθυντής από τον προϊστάμενο γραφείου ή το διευθυντή εκπαίδευσης ή τον σχολικό σύμβουλο, ο προϊστάμενος γραφείου από τον διευθυντή εκπαίδευσης για το διοικητικό έργο και τον προϊστάμενο του τμήματος Επιστημονικής και και Παιδαγωγικής καθοδήγησης κ.ο.κ.

Οι ρυθμίσεις για την αξιολόγηση αποτελούν ουσιαστικά επαναφορά του πλαισίου που εισήγαγε ο Ν. 2525, ενώ όλη η ουσία της αξιολόγησης (η διαδικασία, ο τύπος, ο χρόνος, το περιεχόμενο) παραπέμπεται σε υπουργικές αποφάσεις. Τα τρία σκέλη του νομοσχεδίου, αξιολόγηση - διοίκηση - επιμόρφωση, συνδέονται μεταξύ τους καθώς δημιουργείται ένας διοικητικός μηχανισμός πιο αυταρχικός και ασφυκτικά ελεγχόμενος από το υπουργείο Παιδείας ο οποίος, με εργαλείο την αξιολόγηση, προσπαθεί να υποτάξει το έργο, αλλά και τον ίδιο τον εκπαιδευτικό, για τη γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

Σε ό,τι αφορά στην οργάνωση των περιφερειακών υπηρεσιών της εκπαίδευσης, συγκροτείται μία διοικητική πυραμίδα στην κορυφή της οποίας θα βρίσκονται οι 13 περιφερειάρχες, οι οποίοι θα διορίζονται από το υπουργείο Παιδείας. Πρόκειται για εναρμόνιση των δομών της διοίκησης με αυτές στην υπόλοιπη ΕΕ, ενώ η δομή αυτή αφήνει ανοιχτό και το δρόμο για κατάργηση των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών.

Οι ρυθμίσεις που αναφέρονται στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών προβλέπουν τη σύσταση του Οργανισμού Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών (ΟΠΕΚ), ο οποίος, δεν ικανοποιεί το αίτημα των εκπαιδευτικών για περιοδική ετήσια ουσιαστική επιμόρφωση, με ευθύνη των πανεπιστημίων (ο ρόλος των οποίων φαίνεται να υποβιβάζεται) και απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. Πρόκειται για ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που θα σχεδιάζει κεντρικά την επιμόρφωση και παραπέμπει σε προσπάθεια πολιτικού ελέγχου της διαδικασίας της επιμόρφωσης ανάλογα με την πολιτικές επιλογές που κάθε φορά ακολουθούνται.

Οπως σχολιάζει η ΕΣΑΚ ΔΕΕ, μετά την ανακοίνωση του περιεχομένου του νομοσχεδίου, «ο εκδημοκρατισμός και η αναβάθμιση, που επικαλείται το υπουργείο για να προωθήσει το νομοσχέδιο, δε γίνεται με αξιολόγηση και χειραγώγηση των εκπαιδευτικών αλλά απαιτείται αλλαγή πολιτικής και περιεχομένου για το σχολείο. Απαιτείται η κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων, η επαναφορά του θεσμού των μετεξεταστέων και η καθιέρωση του ενιαίου 12χρονου βασικού υποχρεωτικού δημόσιου και δωρεάν σχολείου.»