Το νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ παρουσίασε τη βδομάδα που πέρασε ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης. Ο νέος ΟΑΕΔ, που δικαίως πλέον μπορεί να ονομάζεται και Οργανισμός Αφαίρεσης Εργασιακών Δικαιωμάτων, υποτάσσεται απόλυτα στις κεφαλαιοκρατικές απαιτήσεις της «ευελιξίας» στην εργασία, της «προσαρμοστικότητας» και της «συνεχούς κατάρτισης». Ετσι δημιουργούνται τρεις θυγατρικές ανώνυμες εταιρίες, οδηγώντας ουσιαστικά στην «ιδιωτικοποίηση» των σημαντικότερων λειτουργιών του οργανισμού και στην αποδυνάμωση του «μητρικού ΟΑΕΔ».

Τόσο οι γενικότερες αρχές, όσο και οι ιδιωτικοοικονομικοί όροι λειτουργίας των θυγατρικών αυτών έχουν στόχο, πατώντας στην ανάγκη του άνεργου για εργασία, να του επιβάλουν όρους ένταξης στην «αγορά εργασίας» σύμφωνα με τις απαιτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών για την πιο στυγνή εκμετάλλευση, μέσω της συνεχούς πτώσης της τιμής και της αξίας της εργατικής δύναμης. Ολα δε αυτά πραγματοποιούνται με «εξατομικευμένες δράσεις», δηλαδή για καθέναν ξεχωριστά, ουσιαστικά με ατομικές συμβάσεις. Αντικειμενικά μπαίνουν σε αμφισβήτηση οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Ταυτόχρονα με το νομοσχέδιο νομιμοποιούνται τα «δουλεμπορικά γραφεία εργασίας», «Εταιρίες Προσωρινής Απασχόλησης» τα ονομάζουν, δηλαδή προσωρινή και με δόσεις εργασία για τους ανέργους, ενώ προβλέπει και ενοικίαση των εργαζομένων. Επίσης, κάτω από αδιαφανείς διαδικασίες, νομιμοποιείται ένα μόνιμο αλισβερίσι με τις ιδιωτικές εταιρίες «ανεύρεσης εργασίας», τα εκατοντάδες ΚΕΚ, ΙΕΚ και πάσης φύσεως μαγαζιά που πλουτίζουν στις πλάτες των ανέργων.

Ετσι ο ΟΑΕΔ αναλαμβάνει να θεμελιώσει τις συνθήκες του «απασχολήσιμου», του προσωρινά εργαζόμενου, με μεροκάματα πείνας και χωρίς άλλα δικαιώματα, έρμαιο των ορέξεων του κεφαλαίου για συνεχή και ανελέητη εκμετάλλευση.