Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι ανεξάρτητα τού πού τελικά θα καταλήξουν οι διαβουλεύσεις ανάμεσα στις αστικές κυβερνήσεις στην ΕΕ καθώς και οι σχεδιασμοί για την παραπέρα προοπτική του οικοδομήματος, τους πιθανούς ακόμα περισσότερους κλυδωνισμούς του στο μέλλον, οι λαοί δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από τις διακηρύξεις περί «αναβάπτισης της ΕΕ» ή την ανάγκη «να γίνει πιο ελκυστική στους λαούς» στο όνομα της «αντιμετώπισης του ευρωσκεπτικισμού». Φορείς αυτών των απόψεων είναι κυρίως οι κάθε κοπής σοσιαλδημοκράτες και οι νεόκοποι τύπου ΣΥΡΙΖΑ, που φαντασιώνονται έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό. Ομως η ένωση του κεφαλαίου από τα γεννοφάσκια της, τις ιδρυτικές αρχές της ήταν πάντα λυκοσυμμαχία καπιταλιστών. Δεν ...χάλασε στην πορεία, δεν αλλοιώθηκε ο χαρακτήρα της, δεν ...χάθηκε η αλληλεγγύη. Πάντα ήταν ιμπεριαλιστικός οργανισμός, που βεβαίως εξελίχτηκε, αλλά που πάντα ήταν εχθρικός για τα συμφέροντα όλων των λαών και των 6 ιδρυτικών χωρών που συγκρότησαν την Ενωση Χάλυβα και Ανθρακα και της ΕΕ των «28» ή «27». Γι' αυτό όσο πιο γρήγορα οι λαοί απεγκλωβιστούν από τις χίμαιρες και τις «εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις» που τους πλασάρουν οι αστοί και οι διάφοροι διαχειριστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως γίνεται και στην Πορτογαλία, στην Ισπανία ή την Ελλάδα, τόσο πιο γρήγορα θα ανοίξουν το μόνο δρόμο που τους συμφέρει πραγματικά. Αυτόν της πάλης για τη ρήξη με την εξουσία του κεφαλαίου στη χώρα τους για την εργατική - λαϊκή εξουσία που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία και θα θέσει την οικονομία στην υπηρεσία της ικανοποίησης των σύγχρονων διευρυμένων λαϊκών αναγκών.